26 ธันวาคม 2549 15:16 น.
คอนพูทน
ระทดระทึก รำลึกถึงรัก
จำจิตประจักษ์ ร่วงร้างห่างหาย
สองปีลี้ลับ มิกลับมิกลาย
จะดีจะร้าย เงียบงันพลันนึก
เคยเคียงเรียงรส บางบทเคยบอก
มาช้ำมาชอก สะอื้นสะอึก
คลื่นยักษ์ยำใหญ่ โลมไล่สาดลึก
ยังก้องยังกึก ในทรวงดวงน้อย
จากนั้นนานนี้ ฤดีหมองหม่น
ทนทุกข์ท่วมท้น ยังเหงายิ่งหงอย
มิเจอะมิเจอ มองเหม่อเก้อคอย
หดหู่ละห้อย แห่งห้วงดวงใจ
บรรจบครบรอบ ขอมอบขวัญมิ่ง
ขอสุขทุกสิ่ง ลุแหล่งแห่งไหน
จงรับจงรู้ กู่ก้องร้องไกล
ปีเดือนเลื่อนไซร้ ยังระลึกรัก
อยู่ดีมีสุข ไม่ทุกข์ไม่ท้อ
เพลงรักเขียนรอ จิตนี้ตระหนัก
ชาติหน้าหนไหน ขอเพียงพบพักตร์
คู่คงนงลักษณ์ ทุกชาติชาติไป
.................................
21 ธันวาคม 2549 11:10 น.
คอนพูทน
อร่ามยิ่งอนงค์ยาม พระจันทร์งามพระจันทร์หงาย
สนองร้อนสะท้อนกาย สลัดเปลื้องละเครื่องทรง
ประคองร่างสะพร่างสาว ไสวพราว ณ กลางพง
ขยับย่างสะอางองค์ และเยื้องลงสิสรงชล
ระรื่นเริงระรินรส ละหยาดหยดละหยาดยล
ระเริงว่ายสลับวน ตระการพริ้งระย้าพวง
สะคราญขาวผะผ่าวผ่อง ละลานล่องเลาะลานหลวง
เซาะซึมซ่านสะท้านทรวง สลักลึกสะอึกหา
สวรรค์เห็นมลายหาย อนงค์คล้ายสิคลาดคลา
สะบัดแขนสะโพกขา ประทุมทิพย์ปทุมทอง
จะติดตาจะจารึก คะเนนึกสนั่นนอง
ระดาดาษพิลาสมอง เสมือนมิ่งประทานหมาย
ประสาสาวสกาวใส สนานไพรสะพรั่งพราย
ระทึกแลสะเทือนหลาย ทะลักล้นอุราล้น
มโหฬารมหาเรียง สลวยเพียงผลิตผล
สงัดดึกสง่าดล ประดุจดาวประดับดง
ภิรมย์รินถวิลลักษณ์ พินิจพักตร์ประจักษ์จง
สมัครหลงเสมอหลง ประทับจิตประทับจินต์
มิลืมคืนมะรืนก่อน เถอะอยากย้อนสิยลยิน
พะยอมหอม ณ โขดหิน พระคุณนี้มิมีเลือน..ฯ
..........................
19 ธันวาคม 2549 11:30 น.
คอนพูทน
หวังเพียงคุณผ่านย่านนี้
ช่วยทีทุกท่านขับขานไข
ยิ้มหน่อยนะนิดนึงจึงจะไกล
ฝากเอาไว้ได้ดูเล่นก็เป็นบุญ
ยามหนอโลกนี้มีหม่น
บางคนบ่นงานหัวกบาลหมุน
บ้างเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้ามาเป็นทุน
ไม่ละมุนแม้เจอหน้าเอื้อนวาที
หนึ่งวันนั้นหนอขอให้
ยิ้มบ้างข้างในใจสุขขี
จะเบิกบานหวานล้ำคำวจี
ทำวันนี้ดีที่สุดมนุษย์เรา
แดนสยามนามเลื่องเมืองยิ้ม
พราวพริ้มอิ่มเอยเลยไม่เหงา
จะคลายโศกโรคร้ายหายบรรเทา
ที่ซึมเซาสุดเศร้าสร้อยพลอยเจือจาง
ชีวิตจิตงามยามเยื้อง
รุ่งเรืองรับรองมิหมองหมาง
ระรื่นรสบทเพลงบรรเลงพลาง
เรื่องเวิ้งว้างคงร้างลาถ้าคุณยิ้ม..ฯ
16 ธันวาคม 2549 17:09 น.
คอนพูทน
คือมันคันมืออย่าถือโทษ
ห้ามโกรธโหดกรามเมื่อยามสาย
ผวนลองผ่องล้วนสำนวนชาย
ย่างกรายย้ายกร่างลงข้างเรือน
เยี่ยมสิบหยิบเสียมที่เตรียมไว้
หน่อไม้นายหม้อมิมีเหมือน
ไรปี๊บรีบไปไม่แชเชือน
ย้ำเตือนเยือนต่ำก่อนย่ำเย็น
ไก่พอกอไผ่ในพงป่า
มากหามาหากหลากหลายเห็น
โหนเข็ดเห็ดโคนขึ้นกระเซ็น
ช้าเป็นเช่นป่ามาหมดลง
นวลอ้อหน่ออ้วนชวนชิมนัก
หาผักหักพาอย่าให้ผง
ไล่ยำลำใหญ่เรียกไผ่ตง
นานคงนงคราญที่บ้านรอ
แสงเทียมเสียมแทงตะแคงขุด
ไม่หยุดมุดใหญ่ยังไงขอ
ก้มแซงแกงส้มสักมื้อพอ
นายหม้อหน่อไม้ที่ชายพง..ฯ
14 ธันวาคม 2549 10:26 น.
คอนพูทน
เคยเรียน..เขียนอ่านอบอุ่น
วิ่งวุ่นเวียนวนไหวไหว
หยอกล้อล้มลุกสุขใจ
เห็นในห้องนี้..ยิ้มนั้น
มีเพื่อน..มีพ้องน้องพี่
เย็นศรีอยู่สุขเกษมสันต์
พากเพียรเรียนเพลินสัมพันธ์
วาดฝัน..ฝันหนอสวยนาน
การบ้าน..ลอกบ้างเล่นบ้าง
บนทางร้อยทำ..คำขาน
ร่วมร้องระรื่นชื่นบาน
สำราญริมรั้วโรงเรียน
ถิ่นที่ถ่ายทอด..แด่ท่าน
สืบสานงานคัดหัดเขียน
หลายเพื่อน..มากพวกพากเพียร
จวนเจียนจะจบครบเทอม
วันนี้ดีใจ..ไปเช้า
ครูเฝ้าฝากฝังสั่งเสริม
วิชากล้าแกร่งแต่งเติม
สอนเพิ่มเร็วพลันวันนี้
ถึงโรง..เรียนเราเข่าอ่อน
ภาพสะท้อนสะเทือนเบือนหนี
เกลี้ยงเกลาเผายับย่ำยี
โอ้ฤดีหนอดั่ง..พังภินท์
..
หน้าส่วนตัว
1806
Calendar
Lovers
28 คน เลิฟคอนพูทน
