8 สิงหาคม 2552 17:23 น.

หลานสาว..

จอมปราชญ์แดนอาคเนย์

babe_09.jpg

เจ้าเด็กน้อยกลอยใจในอ้อมแม่
อบอุ่นแท้ขวัญหล้ามารศรี
ชื่อ ขวัญข้าว เจ้าเนื้อเย็นเด่นปฐพี
ในโลกนี้หรือมิ่งขวัญจะฝันเคียง

ทั้งแบเบาะเยาะเดินก็เพลินไฉน
เยื้องย่างใดให้คลายขุ่นกรุ่นสักขี
ถนอมเนื้อเจ้าให้เจริญวัยได้ดิบดี
เป็นศักดิ์ศรีแห่งวงศามหาดำรงค์

เห็นหลานรักมิพักวางจะย่างก้าว
ยิ่งยอดเยาว์เนาว์นักให้รักหลง
จึงเสน่หามาเร้ารุมสุมบรรจง
ให้ยืนยงในสายใยมิใคร่ลืม..

...อิอิ..แบบว่า..เห่อหลานไปนิสสสหนึ่ง..ไม่ว่ากันนะครับ				
1 สิงหาคม 2552 17:08 น.

อธิษฐานไม่รัก..

จอมปราชญ์แดนอาคเนย์

20092009.jpg

เฝ้าอธิษฐานผ่านฟ้ามาเนืองนิจ
จนดวงจิตต้องพิษลมให้จมหมอง
ขาดไออุ่นการุณรักมาปักครอง
สุดใจปองจะหวังรักจากบุพเพฯ

จึงได้เปลี่ยนคำวอนจากก่อนเก่า
ที่เร่งเร้าให้ดวงจิตคิดไขว้เขว
มาเป็นยื่นให้ฟ้าดินสิ้นลังเล
อย่าถ่ายเทรักที่เหลือ..มาเผื่อเรา..อิอิ

วอนฟ้าดินจงน้อมนำตามที่บอก
อย่าได้ยอกอกบางที่ว่างเหงา
ขอพรพรหมอย่าพร่างพรู...มาสู่เรา
ยื่นให้เขาที่คอยหมั่น..อธิษฐานรักเถิดเอย..หุหุ

...แบบไม่ว่า				
23 มิถุนายน 2552 09:35 น.

บทจะลาสิบทิศ..

จอมปราชญ์แดนอาคเนย์

275px-Compass_Rose_English_South.svg.png

บทจะลา...น้ำตาคลอถึงห่อเศร้า
มิอาจเนาว์เคียงกายถึงถ่ายถอน
กลัวก็แต่ฤดีช้ำย้ำอุทร
เจ้าอาวรณ์แต่ตอนลาน่าเศร้าจริง

ด้วยชีวิตคิดไปได้แต่เศร้า
ไร้รูปเงาสลักวางกลางใจหญิง
มันโหยอ่อนกร่อนในใจเสียจริง
จึงจมดิ่งลงฝังวังบาดาล

ปล่อยสายใจให้ไหลผ่านทั้งแปดทิศ
ไม่หวลคิดพร่ำอาลัยในอีสาน
หากอุดรก็จรหลีกปลีกอังคาร
ไม่อยู่นานแดนทักษิณ..กลัวสิ้นใจ

จำจรลีหนีไกลประจิมทิศ
ปล่อยชีวิตไร้อาวรณ์ผ่อนเงื่อนไข
เลยบูรพาให้ไกลฝั่งอย่าหวังใจ
ไม่หวังใครมารู้ใจในหรดี

อุษาคเนย์เหหันไม่ผันพบ
อาจไม่สบอารมณ์ระทมที่
จนพายัพก็หวังไกลไม่ใยดี
กลัวเหลือที่จะหมดใจในทิศลวง

เหลือสองทิศเป็นตัวแปรแน่ตระหนัก
คือ..ทิศรัก..เจ้าอยู่ใหนไม่ห่วงหวง
หรือเจ้าเป็น...ทิศไม่รัก..ถึงมักลวง
ใจจะล่วงพ้นภวังค์...ฝั่งทิศใหน..คริคริ

...แบบว่า				
20 มิถุนายน 2552 18:36 น.

รุ้งงาม...หวามใจ

จอมปราชญ์แดนอาคเนย์

18-07-51-03.gif

ทอดสายตาลากยาวสู่ราวรุ้ง
จดริมคุ้งท้ายน้ำอร่ามสวน
เห็นเม็ดใสแห่งละอองฟองเย้ายวล
อยากเดินสวนผ่านรุ้งปรุงแสงงาม

ดูแสงรุ้งวันนี้สีสวยสด
งามหมดจดชวนตื่นตาอะร้าอร่าม
แดงแสดเหลืองเขียวน้ำเงินม่วงคราม
คละหยดน้ำแห่งนภาน่าชวนมอง

ทอดอารมณ์เดียวดาย....ใต้ต้นดอกเหลือง
แลชำเลืองน้ำเจิ่งนาบ่าสู่หนอง
น้ำเคยใสก็กลับกลายเป็นสีทอง
ยิ่งแสงส่องทาบทาพาผ่องพรรณ

เมื่อสายฝนหล่นหมดหยดสุดท้าย
แสงรุ้งกลายเจือจางกลางใจฉัน
หยากแปลงร่างเป็นเม็ดฝนหล่นทั้งวัน
ให้รุ้งนั้นได้ก่อร่างสร้างรุ้งงาม..อิอิ

..แบบว่า...				
16 มิถุนายน 2552 19:55 น.

สิ้นแสงเพ็ญ..

จอมปราชญ์แดนอาคเนย์

01023_0.jpg

ดาวเลื่อนเดือนหลบเร้น          หรือไร
ถึงเปลี่ยวเหงาฤทัย                 ไม่เว้น
ก่อนงามเด่นอำไพ                  พราวพร่าง     สว่างเพ็ญ
กลับด่วนลาหลีกเร้น                หลบหน้า       ฟ้าไฉน

คอยเหงาหงอยปล่อยฟ้า          ให้คอย
คอยที่ไร้ร่องรอย                     หม่นฟ้า
ใจจะขาดล่องลอย                    ไปสุด            สายตา
มิอาจได้ยลหน้า                      แห่งเจ้า         เฝ้าคอย

ไม่อาลัยแผ่นฟ้า                     หรือดิน
ลาจากฟากเมฆินทร์               ถิ่นร้าง
เคยเคียงคู่โสภิณ                    อดีตก่อน       ฝังจำ
แม้นขาดเดือนดาวคว้าง         หวั่นค้าง         กลางสวรรค์

ดูเดือนดาวสกาวหล้าพาย่ามจิต
ย่ามใจคิดว่าสมหมายได้เสกสรร
หลงงมงายว่าได้รักภักดิ์นิรันดร์
แท้จริงนั้น..คว้าจับได้...เพียงสายลม

..แบบว่า...ชีวิตมันเศร้าอะ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟจอมปราชญ์แดนอาคเนย์
Lovings  จอมปราชญ์แดนอาคเนย์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟจอมปราชญ์แดนอาคเนย์
Lovings  จอมปราชญ์แดนอาคเนย์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟจอมปราชญ์แดนอาคเนย์
Lovings  จอมปราชญ์แดนอาคเนย์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงจอมปราชญ์แดนอาคเนย์