14 กุมภาพันธ์ 2551 14:15 น.
จิตรำพัน
ไม่ใช่เหงา เคล้าใจ ในความฝัน
ไม่ใช่ฉัน สั่นไหว ในสับสน
ไม่ใช่ฟ้า ส่งใคร ให้มาดล
ทำให้ยล ใจรัก ภักดีเธอ
แม้บรรจบ พบกัน สั้นไปนิด
แต่ว่าคิด ติดซึ้ง ตรึงเสมอ
แปลกใช่ไหม ในใจ ไป่ละเมอ
หาใช่เพ้อ เจอรัก เพราะเหตุใด
ใจบอกว่า ยังขาด ไม่พร้อมสรรพ
แต่ใจรับ จับมั่น ไม่หวั่นไหว
รู้สึกดี ที่มี จากฤทัย
ร่ำร้องให้ มั่นใจ ต้องใช่เธอ
เชื่อหัวใจ ในรัก สักครั้งหนึ่ง
ขอลึกซึ้ง แม้เสี่ยง ไม่เบี่ยงเผลอ
ตัดสินใจ แม้รัก หนักเรื่องเจอ
อาจใจช้ำ น้ำเอ่อ คลอดวงตา
อาจจะเร็ว ที่พบ สบสัมผัส
แต่ร้อยรัด ด้วยเธอ คอยห่วงหา
ที่รับรู้ เธออยู่ ทุกเวลา
ได้พบว่า ไร้ใคร ดีเท่าเธอ
คนอาจมอง เราสอง อาจไกลห่าง
แต่แค่ร่าง ใจข้าง อุ่นเสมอ
บางความคิด อาจติด ผิดพบเจอ
แต่ล้นเอ่อ เจอรัก ที่ให้มา
เสียงหัวใจ บอกให้ ได้รู้สึก
เสียงหัวใจ ได้ฝึก ให้ห่วงหา
เสียงหัวใจ ใฝ่มั่น ในอุรา
เสียงหัวใจ บอกว่า เธอคนเดียว
สุขสันต์วันแห่งความรักนะคะ
วันแห่งความรักคือทุกๆวันที่คนเรารักกัน
มาสร้างวันพิเศษทุกวัน...ด้วยแสดงออกถึงความรักแก่กันนะคะ
9 กุมภาพันธ์ 2551 13:25 น.
จิตรำพัน
อันโลกใหญ่ใบโตโอ้เสกสรร
หลากสารพันเรื่องดีมีให้เห็น
หลากเรื่องราวยาวเนิ่นเดินประเด็น
บ้างก็เป็นผลร้ายแฝงนำมา
อันตัวตนคนเราเร้าวิ่งรอก
แยกไม่ออกสิ่งยั่วจิตชั่วหนา
เห็นประจำคำบอกเอ่ยวาจา
ก็เพราะว่าใครใครเขาก็ทำ
(คำบอก)
หากนั่งนิ่งไม่วิ่งก็ลำบาก
เติบโตยากเส้นสายนะงามขำ
เห็นอะไรเร่งรับจับประจำ
คนอื่นล้ำนำก่อนเดี๋ยวโศกา
อันคำว่าพัฒนาหาโอกาส
ความสามารถวาดฝันจงมองหา
กับคำว่าโลภมากแยะตรองมา
อยู่ที่ว่าใจคนจะยลมอง
อันบางคนบ่นว่าเพื่อก้าวหน้า
ต้องไขว่คว้าไต่เต้าแม้มัวหมอง
ทุกวิถีที่ทำไร้ใจตรอง
ทุกเกี่ยวข้องคือ กิเลศ เหตุนำไป
อันความเปลี่ยนหมุนเวียนตามสิ่งสร้าง
ด้วยคำอ้างข้างตัวคนหัวใส
คนนำใช้ต้องไว้ซึ่งจิตใจ
แยกแยะในเหตุผลแห่งความควร
เหตุและผลมีไว้ให้ยั้งคิด
ถึงถูกผิดชั่วดีที่ควรหวน
คุณธรรมนำจิตปิดสิ่งยวน
สังคมสรวลล้วนสุขทุกแผ่นดิน...
30 มกราคม 2551 00:43 น.
จิตรำพัน
โอ้หนอใจใยสั่นพรั่นหนักหนา
ด้วยกลัวว่าฟ้าพรากรักจากหนี
ล่อลวงเธอเจอฉันมั่นฤดี
แล้วเปลี่ยนใจให้มีที่จากกัน
กลัวใจหวั่นหวั่นในใจยิ่งนัก
กลัวประจักษ์รักเราเป็นเพียงฝัน
กลัวความห่างพรางตาอุราสั่น
กลัวตัวฉันคว้าเธอเจอเพียงลม
อย่าคิดมากคนดีพี่มีรัก
วางใจภักดิ์สลักเจ้าไม่ให้ขม
ขออย่าหวั่นสั่นไหวไล่ใจตรม
พี่จะบ่มห่มรักแม้ห่างไกล
แต่บางคราวพี่จ๋าใจของน้อง
อาจร่ำร้องร่ำไห้น้ำตาไหล
ด้วยคิดถึงซึ่งพี่สะอึกใน
อยากจะได้ไออุ่นมาปลอบโยน
บางเรื่องราวเราสองคล้องใจหวั่น
สะกิดพลันสั่นกายคล้ายลมโหน
กลัวใจกลัวตัวสั่นพรั่นเอนโอน
แต่ต้องนั่งรั้ง โขน แย้มสุขใจ
ขอวอนฟ้าเทวดาผู้พารัก
มาพบพักตรพักใจให้สดใส
ขออย่าพรากดวงใจไปแดนไกล
ขอรักได้สลักในนิรันดร์กาล...
16 มกราคม 2551 21:58 น.
จิตรำพัน
นั่งปั่นงาน ข้อมูล แทบปวดหัว
เต้นระรัว กลั้วระริก กระดิกไหว
เงยหน้ามา พาพบ สบเลขไว
ไม่เท่าไร แค่เลข แทบมึนตาม
ตัวแปรหนึ่ง มีไม่มี หนึ่งและสอง
ตัวแปรรอง ตามขนาด มาอีกสาม
หนึ่งสองสาม ตามแบ่ง แห่งรายนาม
อย่าให้ลาม ลายตา เมื่อนานไป
เข้าเนื้อหา พาวิเคราะห์ ให้เหมาะสม
ได้ชื่นชม สามสิบเอ็ด เสร็จหนึ่งไหว
แยกแบ่งนับ จับระดับ ที่ทำไง
การวิจัย ในขั้น การทำงาน
หนึ่งถึงห้า พาแบ่ง แห่งดำเนิน
เริ่มอาจเพลิน มากน้อย พลอยสืบสาน
แต่เริ่มมาก หลากครั้ง นั่งนิ่งนาน
เลขสราญ เริงร่า พาวิงเวียน
หนึ่งถึงห้า ปั่นป่วน ชวนเวียนจิต
ตาแทบติด ชิดใน ยากอ่านเขียน
สงสัยหลับ จับวิ่ง ซิ่งป่าเตียน
ตัวเลขเพียน หลอกหลอน ตอนหลับนอน
แค่เพียงกรอก ลอกความ ตามความหมาย
ยังแทบตาย ลายตา พาโดนหลอน
สามร้อยกว่า ฉบับ น่าออนซอน
เรื่องลงกลอน คงห่าง ร้างนานกาล
.......................................................................................
10 มกราคม 2551 22:54 น.
จิตรำพัน
คิดถึงพี่ ที่รัก ใจจะขาด
รอนรอนปาด วาดผ่าน ย่านใจหนอ
รู้บ้างไหม ใจน้อง คล้องใจรอ
คอยห่มห่อ ต่อใจ ให้พี่ครอง
ทรมาน นานแน่ แท้คิดถึง
ทรมานดึง คลึงใจ ฤทัยสอง
ทรมานหนัก ปักลึก ตรึกใจมอง
ทรมานลอง ห้องใจ ในเพลา
ด้วยใจน้อย น้อยใจ ให้มีคิด
ด้วยน้องนิต จิตส่าย ชะม้ายหา
ด้วยอยากใกล้ ให้หาย ส่ายอุรา
ด้วยพี่ยา ยุ่งหนัก รักการงาน
รู้แก่ใจ ในพี่ นี้งานหนัก
น้องประจักษ์ รักมี พี่สืบสาน
เพื่อความสุข น้องนี้ ที่ยาวนาน
ได้สราญ บานฤทัย ในวัน คืน
ใจน้องหญิง อิงฤทัย ได้สุขสม
ใจเคยล้ม ซมทุกข์ แทบกลืนฝืน
ใจพี่คอย พัดขื่น ที่กล้ำกลืน
ใจน้องฟื้น คืนแรง ก้าวฝ่าฟัน
จึงได้แต่ บอกให้ ใจตัวรู้
พ่อยอดชู้ อยู่ใกล้ ใช่หลับฝัน
อย่าคิดหลาก มากหา สาระพัน
เชื่อใจกัน แม้หวั่น...ทรมาน
หน้าส่วนตัว
1570
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟจิตรำพัน
