4 กรกฎาคม 2548 18:13 น.
จีด้า
............รูไหมฉันคิดว่าฉันไม่มีหัวใจ
จนวันที่ได้มาเจอกับเธอถึงรู้ว่า
ฉันยังเป็นผู้หญิงปกติธรรมดา
ที่ยังมีน้ำตา...มีหัวใจ......อ่อนไหวกับความรัก
.............ฉันชอบเธอจริงๆเหรอเนี่ย
โอย++ไม่อยากจะเชื่อช่างเป็นงานหนัก
ฉันคงต้องเหนื่อยหน่อยกับการตามล่าหาความรัก
ก็ฉันเพิ่งประจักษ์.....เพิ่งคิดจะรักเมื่อเจอเธอ
.............รูไหมฉันคิดว่าฉันคงไม่เจอแล้วล่ะชาตินี้
กับอารมณ์ที่........อ่อนไหววาบหวามหนัก
ขอบคุณความรู้สึกดีที่เรียกว่า"ความรัก"
อยากขอบคุณคนที่อยู่บนฟ้านักที่ส่งเธอมา
ูู^_^...........ปล.อยากให้ความรักแทรกผ่านทุกอณูความรู้สึกของผู้อ่านทุกท่านค่ะ
29 มิถุนายน 2548 19:52 น.
จีด้า
............ฉันกลัวจริงๆ นะ ไม่ได้ล้อเล่น
กลัวว่าวันหนึ่งกรรมนี้มันจะย้อนกลับมาที่ฉัน
ฉันไม่น่าไปยุ่งกับพวกเธอเลย......ฉันน่าจะอยู่ดีๆ เหมือนทุกๆ วัน
ฉันไม่น่าไปคั่น........คั่นความรักระหว่างเขากับเธอ
.............ฉันขอโทษนะฉันรู้ว่าเธอรักเขามาก
แต่เธอรู้ไหมล่ะว่าฉันเห็นเธอทีไรฉันอยากจะร้องไห้
ความรักอะไรกัน........ถึงฉันจะไม่เคยมีความรัก
แต่ฉันก็คิดว่าฉันพอเข้าใจ
สิ่งที่เขาทำกับเธอแบบนี้หรือไง........ที่เขาเรียกว่าความรัก
..............ฉันรู้ว่าเขาไม่เคยถามว่ากินข้าวหรือยัง
ฉันก็รู้อีกแหละว่าเขายิมตังค์เธอเสมอ
เขาลงมือทำร้ายเมื่อเขาไม่ได้อย่างที่เขาต้องการจากเธอ
อย่างนี้เหรอยังจะเรียกว่าคนรักกัน
...............ฉันขอโทษถ้าเธอยังรักเขา
แต่ฉันทนไม่ได้หรอกที่เห็นคนที่ฉันรักอย่างเธอ
มาโดนเย้ยหยัน
ถ้ากรรมมีจริงและวิ่งติดเทอร์โบมาเร็วพลัน
ฉันคนนี้พร้อมจะรับมัน.........และฉันจะไม่รักใคร.....เพราะฉันกลัว
ฉันสัญญาว่าฉันจะอยู่เป็นเพื่อนเธอ......และจะไม่รักใคร
29 มิถุนายน 2548 19:39 น.
จีด้า
..........ฉันไม่รู้จะบอกกับคุณว่าอย่างไร
ก็ในเมื่อหัวใจและสมองมันว่างเปล่า
ฉันมีเพื่อนสนิทที่ชื่อเงา
ฉันไม่รู้ว่าเหงาหรือเปล่า.......แต่รู้สึกไม่ค่อยดี
..........ฉันเห็นคนอื่นมีความรัก
ฉันเห็นคนที่ฉันรักมีความสุขล้นปรี่
ฉันดีใจเมื่อคนใกล้ตัวใครๆ เขาก็มี(แฟน)
ฉันเป็นคนเดียวที่ยังนั่งอยู่ที่เดิมเดิม
..........ถามว่าฉันเหงาไหม
ฉันตอบไม่ได้มันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่แรกเริ่ม
ฉันเบื่อเหมือนกันกับคำถามเดิมๆ
ที่ใครชอบถามว่า........เมื่อไหร่จะเริ่มมีความรักซะที่
...........ฟังแล้วอยากจะร้องไห้
ฉันอยากตะโกนออกไปเหลือเกินว่าฉันรออยู่ที่นี่
ฉันนั่นรอมานานแล้วนะคนดี
ฉันอยากจะถามเหมือนกันซะด้วยซิ.....ว่าเมื่อไหร่เขาคนนั้นจะมา
26 มิถุนายน 2548 21:55 น.
จีด้า
.........ไม่เคยเชื่อเลยกับคำว่า "รักแรกพบ"
ก็เพราะไม่เคยประสบกับเรื่องแบบนี้
ไม่เคยเชื่อเลยจนมาเจอเธอคนดี
แรกที่เจอใจเต้นถี่นี่หรือใจ
............ทั้งๆ ที่อยู่กันคนละฟากถนน
ทั้งๆ ที่ก็มีผู้คนเดินขวักไขว่
ทั้งๆ ที่ก็ไม่ใช่เธอคนเดียวที่ฉันเดินผ่านไป
แต่เพราะอะไรหัวใจกลับเต้นแรง
............ทั้งๆ ที่เคยคิดว่าตรงนี้มันน่าเบื่อ
ทั้งๆ ที่ฉันอดทนเหลือกับการยื้อแย่ง
ทั้งๆ ที่หัวใจฉันเริ่มอ่อนแรง
ทั้งๆ ที่ฉันเกือบจะหมดแรงถ้าไม่เจอเธอ
.............ขอบคุณที่ฟ้าส่งเธอมาเป็นกำลังใจ
ขอบคุณสิ่งใหม่ๆที่นำมาเสนอ
แม้วันนี้ฉันยังไม่รู้จักเธอ
แต่สาบานว่าจะไม่ทำให้รอเก้อ...............คนที่บังอาจขโมยหัวใจ
23 มิถุนายน 2548 21:06 น.
จีด้า
ฉัน..........คนที่ไม่รู้ว่าความรักคื่ออะไร
ฉัน..........คนที่ยังฝังใจกับอดีต
ฉัน..........คนที่เฝ้ารอแต่พรมลิขิต
ฉัน..........ฉันคนที่ไม่เคยขีดความค้องการของตนเอง
ฉัน...........เพิ่งรู้ว่าว่ามันเป็นสิ่งสำคัญ
ฉัน...........ฉันเคยแต่มีชีวิตไปวันๆ อย่างไม่รีบเร่ง
ฉัน............ปล่อยให้ความเหงาและวังเวง
ฉัน............ผิดเองที่ปิดกั้นหัวใจ
ฉัน............ขอโทษที่ฉันโกหก
ฉัน.............รู้ตัวว่าสอบตกเธอจะอภัยไหม
ฉัน.............มารู้ตัวอีกทีก็สายเกินไป
ฉัน.............อยากเริ่มต้นใหม่.......ได้ไหมช่วยตอบที
หน้าส่วนตัว
711
