29 กันยายน 2548 01:24 น.
จีด้า
ไม่เข้าใจลิขิตของชีวิต
ใยฉันจึงทุกข์จิตขนาดนี้
คนรอบข้างต่างมีสุขแสนยินดี
ฉันคนนี้กลับนั่งเศร้าเคล้าน้ำตา
...........ข้างกายปราศจากคนใกล้ชิด
ชีวิตดำเนินไปอย่างไร้ค่า
การงาน การเรียน ช่างยากเย็นเหลือคณา
โอ้ว่าอยากจะตายไปเสียให้พ้น
............หัวใจปราศจากความรัก
ไม่มีใครแลมาทักเลยสักหน
หนาวเหน็บถึงขั้วใจสุดจะทน
หรือฉันถูกลืมจากผู้คนในโลกอันวุ่นวาย
..............ช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยฉันที
ฉุดฉันคนนี้ออกมาจากความเลวร้าย
ได้โปรดหยิบยื่นเศษเสี้ยวความสุขในหัวใจ........
.........สักนิดก้ได้พอให้หัวใจฉันมีแรง
18 กันยายน 2548 18:36 น.
จีด้า
ชั้นไม่เชื่อในความรัก
คงเพราะชั้นไม่เคยได้สัมผัส
โลกสอนให้เราเรียนรู้ว่า
อย่าเชื่อในสิ่งทีเรายังไม่เห็น
ในสิ่งที่เรายังไม่เคยได้สัมผัส
สิ่งที่ชั้นพบเจอกับตัวเองและเห็นจากคนอื่น
ทำไมทุกคนเจ็บปวด?
อย่าหลอกตัวเองว่าไม่จริง
ที่สุขก้อเป็นการคิดเอาเองว่าตัวเองมีความสุข
ลองนึกดูสิว่าอีกฝ่ายหนึ่งเค้าสุขกับเราด้วยหรือเปล่า
แน่ใจเหรอ?
รัก คือการให้โดยไม่หวังผลตอบแทน
จริงเหรอที่ไม่หวังอะไรเลย
ถ้างั้น... คุณเสียใจทำไม เวลาที่เค้าไม่มาหา
เพราะคุณหวังว่า...เค้าจะมา คุณเสียใจทำไม
เวลาที่เค้าห่างเหิน
เพราะคุณหวังว่า...เค้าจะ เอาใจใส่
คุณเสียใจทำไม
เวลาที่เค้ามีคนใหม่
เพราะคุณหวังว่า...เค้าจะเป็นของคุณคนเดียว
คุณเสียใจทำไม เวลาที่เค้าไม่รัก
เพราะคุณหวังว่า...เค้าจะรัก
เหล่านี้ไม่ใช่ผลตอบแทนที่คุณหวังแล้วไม่ได้มาหรอกหรือ
มีใครบ้างที่รักแล้ว
ไม่ต้องการให้...เค้ามาดูแลเอาใจใส่
มีใครบ้างที่รักแล้ว
ไม่ต้องการให้...เค้ามีแต่คุณคนเดียว
มีใครบ้างที่รักแล้ว
ไม่ต้องการให้...เค้ารักคุณบ้างเลยสักนิด
"สักนิด" , "ขอเพียงแค่นั้น" , "เท่านี้ก้อพอ" ,
"ชั้นไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้"
เหล่านี้เป็นกำแพงที่เราสร้างขึ้น
เพื่อยับยั้งความต้องการของเราเอง
การยับยั้งความต้องการมันทรมานนะ
คุณไม่รู้สึกเหรอ
มันเป็นความทรมานจากการห้ามความรู้สึกตัวเอง
หลอกตัวเองว่าอย่ารักมากไปกว่านี้เลย
ทั้งๆที่ความจริงก้อรักไปแล้วหมดหัวใจ
รักและคิดถึง เมื่อรักแล้วก้อต้องคิดถึง
เวลาที่คิดถึงคุณมีความสุขหรือเปล่า
ความคิดถึงกับความโหยหา
ต่างกันตรงไหน? เวลาที่ชั้นคิดถึงใคร
ชั้นแอบคิดเสมอว่าเค้าจะคิดถึงชั้นอยู่บ้างไหม
หรือคุณไม่เคยคิด
ดีใจด้วยกับคนที่มีความสุขกับรักที่แท้จริง
และขอให้ความรักนั้นอยู่กับคุณตลอดไป
ชั้นก้อยังแอบหวังว่ามันจะยังมีอยู่จริงในโลกใบนี้
ตอนนี้ชั้นอาจจะมองโลกแคบ
ชั้นอาจจะมองโลกเพียงด้านเดียว
หลายคนอาจไม่เห็นด้วยกับความคิดของชั้น
ซึ่งก้อไม่ผิด
แต่ก้อคงไม่แปลกที่ชั้นคิดแบบนี้ อย่างที่บอก
ชั้นไม่เชื่อในสิ่งที่ชั้นยังไม่ได้สัมผัส
"ความรัก" เหมือนกาแฟ ขมแต่ก้ออร่อย "ความรัก"
เหมือนกุหลาบ
สวยงามแต่ทำร้าย "ความรัก" เหมือนสายลม
พัดมาเย็นสบาย
แล้วก้อจากไป "ความรัก" เหมือนเปลวเทียน
สว่างไสว
ร้อนแรงสุดท้ายก้อดับลง
ปล. เพื่อนส่งมาให้เห็นว่าน่ารักดีค่ะ
เลยส่งต่อ.......ว้าไม่ได้คิดเองละอายจัง^_^"
5 กันยายน 2548 20:48 น.
จีด้า
........ใกล้สอบทำอะไรดี
ใกล้สอบทั้งทีต้องมันเข้าไว้
นิยาย การ์ตูนอ่านมันเข้าไป
บรรลุเมื่อไหร่ เด๋วกำลังใจก็มาเอง
.........โอ๊ยแม่....เลิกบ่นซะที
โอ๊ยทำไงดีคอนเสิร์ตวันนี้อยากไปให้ได้
อ๊าก....พ่อหนูรู้แล้วแต่หนูอ่านหนังสือไม่เข้าใจ
งั้นเอางี้ดีไหม...อาทิตย์หน้าค่อยว่ากัน
.........พุทโธ ธัมโม สังโฆ เสียงบ่นของพ่อแม่ฉัน
ไอ้ลูกหมาตัวนี้ฉันคลอดออกมาได้อย่างไรกัน
หรือนี่เป็นแค่เพียงความฝัน
อ๊าก......หยิกก็เจ็บแง่ม..ซวย!!
.........ไม่จริงหนูไม่ได้เหลวไหล
เล่นเกมส์เสร็จเมื่อไหร่หนูก็ขยัน
หนังสือน่ะหนูอ่าน แต่ขอเล่นเกมส์ก่อนสัก 30 นาทีแล้วกัน
อุ่นเครื่องไงแม่...มันจะได้สปาร์คทันเวลาสมองทำงาน
..........
จากลูกที่น่ารักที่สุดในโลก
หน้าส่วนตัว
728
