15 มกราคม 2547 00:33 น.
ซอมพลอ
....แม้ไม่มีคำพูดใดใด......จากหัวใจดวงนี้
ความรู้สึกผูกพันที่มี.........คงบ่งชี้ความนัย
....แม้ไม่ได้จูงมือเดินเคียงข้าง........ขอตามห่างห่างได้ไหม
จะคอยสร้างเสริมพลังใจ..............ยามใดที่เธอระทดท้อ
....แม้ไม่มีคำพูดใดใด..........หัวใจก็พร้อมสานต่อ
ถึงเธอมากมีคนรอ................เคลียคลอเป็นเงาเร้าอารมณ์
....แม้ไม่ได้จูงมือเดินเคียงข้าง......แต่หากเธอรู้สึกอ้างว้างขื่นขม
พร้อมปลอบคลายวิโยคโศกซม......อย่าตรมเลยนะคะ...คนดี
......กลับมานะ....หากเธอไม่มีใคร
มาพักผ่อนหัวใจ ณ.ที่ตรงนี้
อยากไปเมื่อไหร่..้เชิญ..ได้ทันที
และยินดีต้อนรับเสมอ....หากเธอกลับมา
...........^-^...........
10 มกราคม 2547 23:43 น.
ซอมพลอ
.....ลมหนาวพัด..ยอดหญ้าพริ้ว
ดุจพัดหัวใจเราปลิด.ปลิวหาย
คงเหลือเพียงแต่แค่ร่างกาย
แม้วันสุดท้าย...ยังไม่กล่าวลา
....เศษเสี้ยวของหัวใจ
ไม่เคยมีให้..คงเพราะเราไร้ค่า
หยุดแวะทักทายเพราะผ่านมา
แล้วผ่านไปโดยไม่มีคำเอ่ยลาใดใด
...แม้เพียงแค่นี้....
ขอบคุณในไมตรี.ที่มีให้
แม้เวลาผ่านนานเท่าใด
คงลืมไม่ได้ว่า..หัวใจเคยมีเธอ
...ลมหนาวพัด..ยอดหญ้าพริ้ว
หัวใจหวิวหวิว..น้ำตาหยดริ้วไหลเอ่อ
ขอให้โชคดี..โชคดีนะเธอ
ประสพความสำเร็จเสมอ.ในชีวิต
.....เศษเสี้ยวของหัวใจ
.....เธอคงจำได้ ว่าเคยสนิท
.....เธอคงจำได้ ว่าเคยใกล้ชิด
.....เธอคงจำได้ ว่าเคยมีมิตร..ที่แดนแสนไกล.....
.................^-^...............
7 มกราคม 2547 16:47 น.
ซอมพลอ
....ปล่อยหัวใจลอยล่อง..สู่ห้องฝัน
คิดถึงวันเก่าเก่าเหงานักหนา
คุณเริ่มเลือน..เลือนลับ..กับเวลา
อดีตตราจารึกผนึกใจ...
เก็บหัวใจคืนมา...ก็ช้าแล้ว
จึงเห็นแนว..กรีดยับ.รับปีใหม่
ทิ้งแต่รอยแผลทั่ว..ทั้งหัวใจ
เป็นแผลใหญ่ยิ่งนัก..เกินจักทน
คุณเหมือนพี่..เหมือนเพื่อนคอยเตือนอยู่
สอนเรารู้..ทุกอย่างให้.ไม่สับสน
แล้วเริ่มเลือนหายไปในวังวน
เราจะทนอยู่ได้อย่างไรกัน
....ต่อแต่นี้....
คงไม่มีคำมอบมาปลอบขวัญ
คงไม่ได้มาพบสบตากัน
....แม้แค่ฝัน..ยังเลือน..เสมือนเงา...
........^-^.......
4 มกราคม 2547 00:47 น.
ซอมพลอ
...ฉันโดดเดี่ยวเดียวดายในโลกกว้าง
เป็นสกุณาหลงทางก็ไม่ใช่
ไม่มีความหม่นหมองในหัวใจ
ยิ้มใสใสให้กับวันที่ผ่านมา
...ฉันเพียงแค่คิด..
จะผูกมิตรไมตรีที่ดีกว่า
กับผองเพื่อนทุกชั้นที่พบพา
อาวุโสสูงค่าก็ไม่เว้น
...ฉันบอกทุกคนว่า..คิดถึ้ง..คิดถึง..
ฉันรำพึงจากใจมองไม่เห็น
หวังเพียงได้แค่ไมตรีที่ควรเป็น
ใครซ่อนเร้นความหมายฉันไม่รู้
...มาพูดคุยหยอกล้อพอขบขัน
ช่วงสั้นสั้นเพื่อใจไม่หดหู่
อาจจะมีสักคนบ้างนั่งมองดู
ทำหน้ายู่ทำหน้ายิ้มอิ่มเอมใจ
...ฉันเพียงแค่บอก..คิดถึง..
วันที่ซึ่งไม่รู้เธออยู่ไหน
เธอที่ฉันไม่รู้ว่าคือใคร
บางทีคิดห่วงใยและอยากพบ(ในนี้)
...ฉันเพียงแค่คิด
จึงใช้สิทธิ์แค่ถามหาแล้วลาหลบ
ยิ้มขำขำฟังคำปลื้มแล้วลืมลบ
มีบทจบสรุปคำทุกค่ำเช้า
...ไม่คิดจะจริงจังอย่างใครอื่น
ทุกค่ำคืนไม่ต้องนั่งมองเศร้า
มาหาเพื่อนที่นี่เรามีเรา
มาหยอกเย้ายิ้มยั่วแล้วหัวเราะ
...ฉันเพียงแค่คิด.....
จึงผูกมิตรใช้คำความพอเหมาะ
ไม่สนใครที่จ้องยิ้มมองเยาะ
แล้วบ่มเพาะชิงชังอยู่ข้างใน
..........^-^.........
1 มกราคม 2547 01:09 น.
ซอมพลอ
.....สวัสดีปีใหม่.....
ความทุกข์ใด...โรคภัยจงพ้นผ่าน
มึความสุขทุกทิวา..ราตรีกาล
นมัสการพระรัตนตรัย..อวยชัยเทอญ
..สวัสดีปีใหม่เพื่อนๆ ทุกท่านค่ะ..
.................ู^-^..............
หน้าส่วนตัว
808
