31 กรกฎาคม 2547 14:54 น.

...แว่ว....ขลุ่ยครวญ..





......แว่วขลุ่ยครวญแผ่วมาจากฟ้ากว้าง
ลอยเคว้งคว้างแทรกหทัยคนใจหมอง
เย็นยะเยียบบาดใจในทำนอง
หัวใจน้องลอยละลิ่วพลิ้วตามเพลง



.....ยินความหมายพอรู้อยู่ว่ารัก
แต่..หินหนักกั้นกลางช่างข่มเหง
ฟ้าและดินขนานกัน..เท่านั้นเอง
ใจลอยเคว้ง...ซานกลับอย่างยับเยิน.... 



...~-~...