12 ธันวาคม 2544 11:02 น.
				
												
				
								ณธีร์
		
					
				
เดือนสิบสอง น้ำนอง เต็มตลิ่ง 
ทั้งชายหญิง ลอยกระทง ลงกระแส 
กระทงน้อย ลอยน้ำ ไปตามแคว 
ชวนให้แล พิศตาม ยามราตรี 
ขอวันทา พุทธองค์ ผู้ทรงศักดิ์ 
ทรงปกปัก คุ้มครอง ไม่หมองศรี 
ภัยทั้งหลาย ที่กรายใกล้ ทั้งไพรี 
ขอจงมี อันเป็นไป ทั้งหลายเทอญฯ				
			 
			
				12 ธันวาคม 2544 11:02 น.
				
												
				
								ณธีร์
		
					
				
 บ.บัว ขาวขาว 
พร่างพราวสดใส 
ป.ปลา ไวไว 
แหวกว่ายไปมา 
น.น้ำ เย็นเย็น 
แลเห็นตัวปลา 
อ.อ่าง หนาหนา 
เก็บ ปลา น้ำ บัว.
				
			 
			
				11 ธันวาคม 2544 16:19 น.
				
												
				
								ณธีร์
		
					
				
 คิดเอ๋ย คิดถึง 
คำนึง ถึงสุด เสน่หา 
มิได้ ประสพ พบพักตรา 
คิดถึง วงหน้า พาเศร้าใจ 
เมื่อไรหนอ จะได้คลอ ตระกองกอด 
เพ้อพลอด พร่ำรัก มิผลักไส 
ยิ่งคิดแล้ว ยิ่งให้เศร้า ร้าวฤทัย 
อีกเมื่อไร หนอความฝัน จะพลันจริงฯ
				
			 
			
				11 ธันวาคม 2544 16:19 น.
				
												
				
								ณธีร์
		
					
				
สะพานทอง คล้องใจ เธอใกล้ฉัน 
ไม่เหหัน ห่างหาย แหนงหน่ายหนี 
ฝากความรัก ความห่วงหา ข้ามวารี 
สะพานนี้ เชื่อมใจ ฉันใกล้เธอ 
ฝากรักมา ถึงเมืองไทย ให้ทั่วทั่ว 
ไกลแต่ตัว ใจคะนึง ถึงเสมอ 
จากเพียงกาย ใจยังมั่น ฉันและเธอ 
พลอดพร่ำเพ้อ เหม่อมองหา วาเลนไทน์ฯ 
				
			 
			
				10 ธันวาคม 2544 09:50 น.
				
												
				
								ณธีร์
		
					
				
 เกษตรกร คือกระดูก สันหลังของชาติ
น่าอนาถ ที่ยังจน ค่นแค้นเหลือ
ขาดกำลัง เกื้อหนุน ช่วยจุนเจือ
เรื่องเหลือเชื่อ นี้เกิดได้ เพียงไทยแลนด์
บ้านเมืองอื่น เขาช่วยเหลือ กันสุดสุด
เราเมืองพุทธ สุดประเสริฐ เลิศเหลือแสน
ปล่อยชาวนา เรือกสวนไร่ อยู่แร้นแค้น
ในดินแดน ครัวของโลก ช่างโศกใจ.