31 มีนาคม 2551 20:56 น.
ดอกบัว
แรกที่พบสบตาพาใจหวั่น
นับจากวันได้เจอเพ้อพร่ำหา
ผ่านวันคืนหมุนเวียนเปลี่ยนเวลา
คะนึงหาคร่ำครวญรัญจวนใจ
ถึงไกลห่างกางกั้นเส้นขอบฟ้า
ในอุราแนบชิดมิหวั่นไหว
ใจอิงแอบเคียงข้างมิห่างไกล
ในหทัยชื่นติดสนิทกัน
ทุกหายใจมั่นรักศรัทธาล้น
เธอคือคนใฝ่หาทุกคราฝัน
ในอ้อมกอดนิทราเรามีกัน
ต่างฝากฝันพรมพร่างวางบำเรอ
ดั่งสองเราสวมกอดพลอดคำหวาน
สายลมพลิ้วโลมร่างเข้าเสนอ
จากเคยเหนื่อยก็หายคล้ายมีเธอ
เฝ้าบำเรอบอกรักทักทายกัน
เส้นทางรักงดงามด้วยความสุข
ร่วมผ่อนทุกข์ปลุกปลอบร่วมบากบั่น
ต่างเกื้อกูลร่วมสร้างความผูกพัน
ต่างคล้องขวัญปกป้องรักสองเรา
เพื่อพิสูจน์รักแท้แน่พร้อมภักดิ์
ใจดวงนี้แน่นหนักใช่โง่เขลา
ทุกอักษรจารจดรักสองเรา
ฝากลำนำเพียรเฝ้ากรองจากใจ
26 มีนาคม 2551 13:20 น.
ดอกบัว
มิมีคำอธิบายสายใยรัก
มีแต่คำประจักษ์แสนเกษม
ให้ปรีดิ์เปรมอิ่มอุ่นคุ้นละไม
ในหัวใจสุขล้นคนของใจ
แม้รักนี้แค่ใฝ่ก็ไม่พ้อ
ขอแค่ปองฝากใจพลิ้วไสว
จากความจำชัดแจ้งห้วงฤทัย
กับสายใยแรกพบสบสายตา
เราเริ่มด้วยมิตรภาพอันราบรื่น
ทุกวันคืนคิดถึงคะนึงหา
ต่างช่วยเหลือเจือจุนกรุณา
ต่างศรัทธามิตรแท้แน่ต่อกัน
ทัศนะรสนิยมสมกันยิ่ง
ต่างพักพิงพึ่งพามิปิดกั้น
ยิ่งนานวันยิ่งสนิทนิจนิรันดร์
ยิ่งนานวันประจักษ์เป็นรักแทน
เธอคนนั้นแสนดีมีเสน่ห์
ไร้ซึ่งเล่ห์ความรักสมศักดิ์ศรี
จึงมอบใจยื่นให้อย่างภักดี
ทุกราตรีขอพรพร่างวิไล
จินตภาพรางเลือนให้เหมือนฝัน
บอกใจนั้นว่าเธอคนนี้ใช่
เหมือนเวลาแห่งรักมาทักทาย
สงบนิ่งลึกซึ้งถึงภายใน
หรือเวลาของใจมาทายทัก
มาบอกรักถักฝันจนหวั่นไหว
วาดแววตาอบอุ่นละมุนละไม
เธองดงามภายในใจสั่นคอน
มาเติมเต็มเบ่งบานบนลานสุข
คลายความทุกข์สร้างฝันเกินทอดถอน
ด้วยสายใยผูกพันมิขาดตอน
มิคิดถอนหัวใจ ไปจากเธอ..
20 มีนาคม 2551 08:46 น.
ดอกบัว
ชีพดับวายหายวับจิตดับทุกข์
ชีพคืนปลุกทุกข์หนักจิตสับสน
จิตว่างเปล่าเรื่องราวค้านกับตน
ที่คอยทุกข์เพียงพ้นพึงเพ่งความ
หมั่นเพียรพากย์ฝากคำให้ผ่อนทุกข์
ร่างกายสุขภายในกับวาบหวาม
คงมินานผ่านผันเรื่องร้าวราน
สิ่งใหม่จารวกวนสับสนใจ
จงอย่าเหงาเศร้าใจกระไรหนัก
แบกความรักหนักอกจิตหมองไหม้
เก็บบางสิ่งขวางทิ้งอย่าใส่ใจ
ไขว่คว้าหาสิ่งใหม่เข้านำพา
วันเดือนปียังเปลี่ยนหมุนเวียนผ่าน
ความสราญย้อนกลับชื่นหนักหนา
จงพ้นทุกข์พบสุขในแววตา
ความปรารถนาสมจินต์ที่หวังปอง
9 มีนาคม 2551 10:17 น.
ดอกบัว
บทแห่งความซึ้งใจ
จรดปากกาลงศรเว้าวอนถึง
แด่ผู้ซึ่งหมายมาดปรารถนา
ใจดวงนี้ยังมั่นเสมอมา
ตราบทิวา ราตรีจะลี้เลือน
ด้วยไออุ่นแห่งรักสลักจิต
เป็นสุขนิจเช่นนี้หรือมีเหมือน
เสพรสความหวานฉ่ำคอยย้ำเตือน
ยามเคียงเธอพิงพักพำนักใจ
มิตรภาพซาบซึ้งยังตรึงมั่น
แนบสัมพันธ์ วันเดือนไม่เคลื่อนไข
รอยอารมณ์อิ่มเอมเกษมใจ
ดั่งดอกไม้เบ่งบานอยู่นานวัน
ดั่งสายลมล่องพลิ้วสู่ริ้วคลื่น
คอยหยิบยื่นความสุขเกษมสันต์
ดั่งฝนพรมพสุธาล้างจาบัลย์
ดั่งความฝันแสนสวยด้วยไมตรี
ถึงคืนวันหลบเลื่อนลับเคลื่อนหาย
แต่ทรวงในแน่วแน่มิหน่ายหนี
ขอเพียงแต่เธอมอบตอบไมตรี
ดวงฤดีสุขสาส์นนิรันดร์กาล
บทสัมผัสแห่งความรู้สึก
ก็ไม่รู้จะบอกอะไรเธอได้
ความรู้สึกมากมายในใจนี้
ค่าแห่งความชื่นชมและยินดี
มันมากมีเกินเก็บกักไว้ในหัวใจ
คงบอกไม่ได้ถึงส่วนลึก
ว่ารู้สึกลึกลึก นั้นแค่ไหน
เพียงแต่รู้ว่าหมดใจ
ลึกซึ้งกว่าใครที่ผ่านมา
ก็ขอเก็บเอาไว้ในใจ
ว่ารู้สึกมากมายมิไขว่คว้า
มิร้องขอให้เธอนั้นหันมา
มิปรารถนาขอเธอมาปรานี
บทกระซิบแผ่ว
ฝากความฝัน
ไว้ในสายลมกรุ่น
ในแสงแดดละมุน
ในปุ่ยนุ่นที่ลอย เคว้งคว้าง
ฝากความรัก
ไว้ตรงริมทาง
ไว้ในความเวิ้งว้าง
ไว้ตรงที่ว่างของหัวใจ
ฝากความสุข
ให้เธอเก็บไว้
ความรู้สึกดีดี ที่มีได้
มอบให้เธอไปผู้เดียว
>บทอารมณ์เศร้า
ดวงตานี้เศร้านักยากเก็บซ่อน
มันสะท้อนภายในความขมขื่น
อกระทมตรมตรอมทั้งกล่ำกลืน
ทนฝืนยืนยิ้มสู้อย่างเดียวดาย
ความกำพร้ายากนักจะลบเลือน
ความรู้สึกดูเหมือนมิห่างหาย
ความเจ็บช้ำสุดทนจะยืดกาย
ความเบื่อหน่ายครอบครองลำพองแทน
ทุกสิ่งอย่างดูเหมือนโหมกระหน่ำ
คิดแล้วช้ำชีวิตช่างยากแสน
อีกเมื่อไรจะสิ้นจากดินแดน
ใจนี้แสนระกำช้ำอุรา
อยู่ก็เบื่อจะไปก็กลัวบาป
เหมือนโดนสาปยิ่งคิดให้อ่อนล้า
อีกเมื่อไรจะได้หลับนิทรา
ไม่ตื่นมารับรู้จิตจาบัลย์
การจินตนาการแห่งความคิดความฝัน
สร้างสรรค์สิ่งที่ดีมาแบ่งปัน
ร่วมฝันร่วมใฝ่ตามใจปรารถนา
กับอักษราที่มีคุณค่าภาษาไทยที่งดงาม
ความรักที่แท้จริงของหญิงชาย
ความรักคือการรักจิตวิญญาณของกันและกัน
สื่อสัมผัสซึ้งกันและกันเรียนรู้ความเข้าใจให้เป็นหนึ่ง
เมื่อใดที่เราสามารถเรียนรู้ภาพในจิตใจของอีกฝ่ายหนึ่งได้
คงไม่มีการผิดหวังเกิดขึ้นเป็นแน่
สังคมแห่งการอยู่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม
มีการแบ่งแยกแตกต่างกันออกไป
โลกนี้อยู่มาได้ด้วยสองสิ่งเป็นคู่กันเสมอ
การเกิดกับการตาย การสร้างกับการทำลาย
ฟ้ากับดิน ไฟกับน้ำ
และหญิงกับชาย
แล้วความรักและการเข้าใจคืออะไรกันแน่บนโลกใบนี้
วันอาทิตย์
9 มี.ค.2551
ดอกบัว
1 มีนาคม 2551 11:14 น.
ดอกบัว
ร้อยบุหงามาคล้องปองรับขวัญ
สายสัมพันธ์ร้อยผูกปลูกความฝัน
ความรู้สึกส่งมอบกอบผูกพัน
จากข้างในใจนั้นยังฝันเคียง
ถักทอรักฝากลมมาห่มถึง
ยังลึกซึ้งสายใยมิหลบเลี่ยง
มาเคลียคลอออดอ้อนเว้าวอนเสียง
ฝากลมเพียงพัดพลิ้วริ้วบอกที
ให้อยู่ดีมีสุขทุกสถาน
จงวารผ่านพรมพริ้มให้สุขขี
ให้มีสุขพ้นทุกข์ที่มากมี
ขอพี่นี้สบโชคชัยไร้โศกศัลย์
ขอบุหงาช่อสวยช่วยปลุกปลอบ
มาส่งมอบด้วยใจมิไหวหวั่น
ความผูกพันแน่นหนักรักนิรันดร์
ยังคงมั่นมิเปลี่ยนคู่เคียงใจ
หน้าส่วนตัว
1038
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟดอกบัว
