26 กุมภาพันธ์ 2552 20:13 น.

มายาชีวิต

ดอกบัว

1165918195.jpgตกอยู่ในมายาของชีวิต
จิตกำหนดเจตสิกลิขิตให้
กำหนดรูปสัมผัสความเป็นไป
จิตรับรู้สภาวะใจเท่าทัน

เพราะกิเลสเป็นเหตุตัวปัญหา
เข้าเกาะกุมอุราพาไหวหวั่น
กำซานทรวงห้วงลึกจิตจาบัลย์
มาโรมรันเร่าร้อนวอนต่อยตี

เมื่อจิตตกยกปรับระดับอยาก
ก่อวินาศขาดดุลในวิถี
เปลี่ยนอัตตาลุ่มหลงเข้าราวี
มาต่อยตีจิตใสให้หมองมัว

จิตสัมผัสเจตสิกปรุงแต่งจิต
เหตุคุ่นคิดจิตโจนโผนสลัว
สิ่งสมมุติจุตติเข้าพันพัว
สิ่งน่ากลัวกิเลสเหตุใจตน

เย็นหอมอ้อมแมกไม้คลายหม่น
ฟากฟ้าแสงล้อมห่มทุกแห่งหน
เปล่าดายเปรี่ยววางว่างท่ามกมล
เหตุแห่งผลค้นใดใคร่สิ่งดี

ถ้าต้องการพ้นผ่านสิ่งหารหัก
ฝันมีรักหรือชังหวังสุขี
สายลมเย็นพัดพรมดวงฤดี
คือตัวชี้วิถีในตัวตน




1180074757.jpg     


รักษากาย, รักษาใจ,รักษาวาจา

เมื่อใดที่คิดว่าจะชำระล้างร่างกายขันธ์ทั้ง 5
จงระลึกนึกเสมอว่าจักพยายามทำให้หมดจด
และทะนุถนอมต่อท่านผู้มีคุณ, และให้คิดว่านี้คือการใช้หนี้เก่า
พร้อมกับทำด้วยความรู้สึกที่น่าเบื่อหน่าย เพราะ ทำไม่เลิกสักที

ศีล, การทำกาย และ วาจาให้เรียบร้อย
สมาธิ, การมีใจตั้งมั่น
ปัญญา, การรอบรู้ในกองสังขาร
วิมุติ, คือความหลุดพ้นอย่างอิสระ

มาเรียนรู้การกำจัดกองทุกข์กันเถอะ


ลาภสักการะ เกียรติยศ, เปรียบเหมือนใบไม้
ศีล คือเปลือกไม้ 
สมาธิ คือ เยื้อไม้
ปัญญา คือ เนื้อไม้
วิมุติ คือ แก่นไม้
แล้วเราต้องการอะไรดีหล่ะ หรือ ว่า แค่ให้ได้เห็นต้นไม้เท่านั้น
เรามาเรียนรู้ให้ถึงซึ่ง ใบไม้, เปลือกไม้, เยื่อไม้, เนื้อไม้, 
สุดท้ายให้ถึงแก่นไม้ กันไปเลยดีกว่า

ศีล 5 ไม่โหดร้าย ไม่มือไว ไม่ใจเร็ว ไม่พูดปด และไม่หมดสติ
ศีลธรรม ไม่ได้ทำให้คนพ้นทุกข์ได้
เรื่องง่ายๆ เพียงแต่ใจไม่ปรุงแต่ง ประตูธรรมชาติ ก็จะเปิดรับ
ความทุกข์เดือดร้อนทั้งหลายก็จักพินาจหายไป


คำสอนของหลวงปู่ที่มีเมตตาสอนลูกหลานให้เรียนรู้กิเลสตัณหาในจิตตน				
24 กุมภาพันธ์ 2552 14:44 น.

ความต่างของจิตพิศแล้วอภัย

ดอกบัว

1235380261.jpgจากวัยเยาว์เข้าสู่การศึกษา
ตั้งสติเรียนวิชาต่างวิถี
ปรับสภาพจิตใจใฝ่ทางดี
โลภ โกรธ หลง ตัวชี้จิตเปลี่ยนแปลง

ปรับสภาพข้างในนิ่งสนิท
หล่ะ หิริโอตตัปปะ อย่ากำแหง
ใช้ขันติปรับจิตปิดสำแดง
สิ่งเคลือบแคลงเป็นเหตุแห่งเภทภัย

เมื่อได้รู้ยุทธวิธีเช่นนี้แล้ว
ก็เคลื่อนแถวทัพพลันประจันไว้
ความรูสึก เป็นอาวุธฉุดปราชัย
ตัว ตัณหา ก่อเภท เหตุไพรี

ยิ่งอารมณ์อ่อนไหวราวไผ่ลู่
กิเลสวิ่งสู่จิตผิดวิถี
ปรับกระแสพินิจพิศฤดี
จะเข้าใจบ่งชี้(มิ)เจตนา

สิ่งสมมุติผุดพรายดั่งร่ายเสก
ใช้เมตตากรุณาอุเบกขา
มุทิตาประเสริฐอัปมัญญา
ใฝ่ธรรมาอภัยไทยธรรม

เห็นใบไม้ร่วงหล่นปนดินเปื้อน
ใบไม้เตือนคนเรามีสูงต่ำ
ความแตกต่างดวงจิตให้น้อมนำ
ความเหลื่อมล้ำใจเราไม่เท่ากัน



				
23 กุมภาพันธ์ 2552 14:43 น.

ทุกสรรพสิ่งสอนเราให้ก้าวเดิน

ดอกบัว

1229507000.jpgแสงอุษาแย้มเยือนเพื่อนเงียบงาม
ในทุกยามสางรุ่งจรุงไสว
เปิดเปลือกตาเบิกโลกอรุณไฉไล
สำนึกไหวซึมซับกับสายลม

เสียงวิหคแซ่ซ้องมาร้องทัก
สายลมโบยสบัดพัดล้อมห่ม
ช่อชบาอรชรชวนเอื้องชม
คลี่กลีบโชว์แย้มโฉมโลมตาวัน

แสงอุษามาเยือนเหมือนให้คิด
ว่าชีวิตยังอยู่อย่าไหวหวั่น
บนเส้นทางชีวิตที่ยาวนั้น
โลกหมุนเวียนเปลี่ยนวันยังงามตา

เสียงนกร้องเยือนมาฟ้าสดใส
เสียงใบไม้แกว่งไกวแย้มอุษา
หมู่ผีเสื้อเริงรมย์ชมพนา
สรรพสัตว์หรรษาพาร้องเพลง

สายธารไหลรวยรินกลิ่นพฤกษา
โชยอ่อนอ่อนอ้อนพามาข่มเหง
ชงโคคลี่กลีบยวนชวนบรรเลง
นกขมิ้นครึ้นเครงมิเกรงกลัว

ครั้นยามสายสุริยาแรงกล้าเข้า
หมอกตอนเช้ารุ่งสางจางสลัว
ถึงหมอกจางฟ้าแจ้งคลายหมองมัว
โลกทั้งโลกสว่างทั่วพื้นพิภพ

คือธรรมชาติวาดเส้นเพ้นท์พื้นผิว
โลกหมุนริ้วเวียนวนมาบรรจบ
สลับร่ายแรงกรรมวิญญาณ์ภพ
มาบรรจบวัฏจักรสบวันวาย


330-20081215203936.jpg				
18 กุมภาพันธ์ 2552 16:29 น.

อ้อมกอดแม่

ดอกบัว

1234862938.jpgวันเวลาหมุนครบกำหนดรอบ
ที่แม่มอบชีวิตลิขิตฝัน
เพาะบ่มรักเมตตาขยายพันธุ์
ให้ลูกนั้นได้เกิดกำเนิดมา

แม่ทนเจ็บเหน็บหนาวคราวอุ้มท้อง
แม่ปกป้องประคองครรภ์เติบกล้า
ถนอมลูกผูกจิตจนครบครา
กำเนิดมาเป็นลูกผูกสายใย

แม่ทุกข์ยากบากบั่นสรรค์งานหนัก
ผูกสมัครรักมั่นมิหวั่นไหว
หวงแสนหวงเท่าห่วงดั่งดวงใจ
ที่แม่ให้กับลูกทุกเวลา

พระคุณแม่ประมาณไม่สิ้นสุด
แม้สมมุติแผ่นดินทั่วแหล่งหล้า
เป็นหมึกก้อนละลายในธารา
แทนคุณค่ามิเปรียบมาแทบคุณ

พระคุณแม่นั้นยังมีอยู่มาก
ลูกขอฝากท้องฟ้าได้เกื้อหนุน
ลูกจะสร้างความดีให้การุณ
เพื่อเกื้อหนุนแม่สุขทุกภูมิไป

วาสนาลูกน้อยแสนด้อยค่า
กำเนิดมาหมดสิ้นแทนคุณได้
แม่จากลูกก่อนควรจะลาไกล
ลูกมิได้แทนคุณแม่หนุนมา

ขอฝากฟ้าฝากดินมหาสมุทร
กุศลลูกช่วยฉุดแม่เลิศหล้า
ขอแม่อยู่ภพภูมิเฉิดนภา
ให้แม่มีบุญญาพาร่มเย็น



				
14 กุมภาพันธ์ 2552 08:44 น.

ไม่คิดจะรัก

ดอกบัว

135-20090213083316.gifไม่คิดจะรัก
แต่ทึกทักฝากใจให้
ไม่คิดจะห่วงใย
แต่เพราะอะไรจึงอาวรณ์

มิคิดจะใส่ใจ
ความรู้สึกข้างในกับออดอ้อน
มิฝันจะเอื้ออาทร
หัวใจกับรอนรอนอยู่อย่างนั้น

สลักคำรักทั้งท้องฟ้า
มีค่า ฤา เท่านั่น
เขียนคำรักด้วยน้ำทะเลชั่วกัปกัลป์
ยังมิสรรค์ค่าได้ในใจนี้

เธอสูงสุดนะที่รัก
จะสลักให้หมดก็ใช่ที่
แม่ของฉันนั้นเลิศปฐพี
ค่ารักของแม่นี้มี ฤา ใครเทียบเทียม




				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดอกบัว
Lovings  ดอกบัว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดอกบัว
Lovings  ดอกบัว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดอกบัว
Lovings  ดอกบัว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงดอกบัว