17 ธันวาคม 2547 22:05 น.
ดาวอังคาs
หมาอีกพวกเดิน ๒ ขาดูน่าขัน
แต่ละวันเห็นแก่ตัวมัวสะสม
หมาพวกนี้พองตัวเบ่งเก่งพกลม
หมาติดฉมหรือพรมพร่างไม่ต่างเลย
หมามั่งมีชีวิตตรึกนึกทรัพย์สิน
กับชีวินเงินต่อเงินคิดเมินเฉย
หมาแบ่งปันผู้ยากไร้ไม่เปล่าเลย
หมาเสบยโลกส่วนตัวกลั้วมัวเมา
หมาด้อยมีชีวิตตรึกนึกอาหาร
หมาขอทานครบแขนขาน่าอับเฉา
หมาจี้ปล้นขู่มาข้าจะเอา
ปัญญาเบากล่าวสำรากมากหยาบคาย
เราคือคนคำโสภาว่ามนุษย์
อย่าถูกยุดตามแรงฉุดหยุดกระหาย
สิ่งเที่ยงแท้แน่ต้องทำจำจนตาย
ระลึกหมายได้ทำดีศรีนิยม
ลดละเลิกหยุดละโมบโลภโกรธหลง
แลปลดปลงกับชีวีมิสะสม
อยู่อย่างมีคุณค่าโลกาชม
ค่อยเพาะบ่มคิดต่างหมาดีกว่าเอย
ขอขอบคุณที่สละเวลาอ่านครบทั้ง ๓ ภาคนะจ๊ะ
17 ธันวาคม 2547 22:04 น.
ดาวอังคาs
หมาคือหมาต้องเห่าเจ้าจรจัด
หมาลอบกัดนิสัยถ่อยด้อยศึกษา
หมาขี้เรื้อนเกลื้อนรุมกินชินนัยน์ตา
หมาคือหมาสัตว์หน้าขนล้นลำเค็ญ
หมาคือหมาคำโสภาว่าสุนัข
หมาเปื้อนปรักโคลนฉมติดตมเหม็น
หมาข้างถนนรถชนใส่ตายพ้นเวร
หมาทุกข์เข็ญอยู่ในโลกโศกซมซาน
หมาตื่นเช้าขึ้นมาหาใส่ปาก
หมาหน้าบากแยกเขี้ยวขู่ผู้ขอหาร
หมาโชคดีได้ลิ้มข้าวเขาเจือจาน
เศษอาหารคลุกใส่ถุงพุงมีแรง
หมาคือหมาข้างถนนฝูงชนหมา
อนาถาน่าอดสูดูเป็นแผง
ทั้งเห็บหมัดริ้นไรไต่ยุงแมลง
พลิกตะแคงบรรเทาคันกันกัดเกา
เหล่านั้นหมาป่าเถื่อนเลือนเจ้าของ
หมาทั้งผองอยู่รูผู้ขลาดเขลา
ร่อนเร่นอนจรหมอนหมิ่นกินทำเนา
เหล่านี้หมาผู้อับเฉาเยาว์จนโต
17 ธันวาคม 2547 22:03 น.
ดาวอังคาs
หมาหนอหมาหน้าขนคนใคร่รัก
หมาพร้อมพรักบ้านโอฬารอาหารโข
หมาสวยหอมเพ็ดดีกรีมีดีโชว์
หมาอยู่โก้อย่างราชาอภิรมย์
ปรับอากาศในห้องหมาโอ่อ่าหรู
หมาคอชูเดินพรมไปไม่เห็นฉม
ไร้เห็บหมัดริ้นไรชวนกวนอารมณ์
หมาสุขสมเป็นหมารวยอำนวยใจ
หมาฉลาดหมอบนั่งชิดตามติดคอย
ทำออกบ่อยสั่งลุกนั่งก็ยังไหว
หมายืนไหว้น้อมนอบคนชอบใจ
คนแปลกหน้าเห่าเตือนได้ใช่แค่กิน
หมาฝรั่งมังค่าตาน้ำข้าว
หมานำเข้าเราจ่ายไปใช้ทรัพย์สิน
หมาพองฟูสวยน่ากอดยอดชีวิน
ไร้ราคินสมเป็นหมาราคาแพง
หมาทำบุญใดมาหมาเศรษฐี
หมาชีวีแสนสุขขีมิแสวง
หมาเกินพอหนอโชคดีอิ่มมีแรง
เกิดมาแพงแสนสบายไปจนโต
16 ธันวาคม 2547 01:20 น.
ดาวอังคาs
ฉันไม่ใช่กวีกรน่าเอาเยี่ยง
จับคำเรียงเอียงหูรู้ดูถูไถ
นามของฉันมิอุโฆษโลดก้องไกล
แค่คนบ้วนคำออกไปไม่น่าฟัง
ภาษาหยาบกักขฬะต่ำห้ำดวงจิต
เด็กตัวน้อยตัวนิดคิดหน้าหลัง
เลือกใช้คำต่ำช้าไม่น่าฟัง
เอาเยี่ยงอย่างต่างพี่ไว้ดีเอย
16 ธันวาคม 2547 00:30 น.
ดาวอังคาs
ควันเทาเป่าปอด
ไหม้มอดเสื่อมโทรม
ความตายประโคม
โหมห่อเก็บตุน
เพาะโรคเชื้อร้าย
มลายจบจุล
เหล้าขาวเซี่ยงชุน
อุดหนุนสัปเหร่อ
ตะปูตอกโลง
ตีโผงใต้เฌอ
กลบเถ้าเหย้าเกลอ
พบเจออีกวาร
๑ มวน ๑ มุ่น
ควันกรุ่นเทาธาร
กัดกร่อนลมปราณ
พบพานความตาย
หน้าส่วนตัว
918
