17 เมษายน 2548 00:36 น.
ดาหลา & ปะการัง
ปวดหัวตัว ก็ร้อน เหมือนเป็นไข้
ร้อนรุ่มใน หัวใจ ไข้แบบไหน
ปวดจิ๊ดจิ๊ด ตัวรุ่มรุ่ม ชุ่มเนื้อไข้
ร้อนราวไฟ สุ่มรุ่ม เรือนร่างกาย
อากาศร้อน ไม่ผ่อนให้ ต้องคลายด้วย
น้ำเย็นสวย น้ำอบไทย กระเซ้นสาย
ประพรมให้ ได้ชื่นใจ ค่อยผ่อนคลาย
ให้สุขกาย สุขสบาย สำราญใจ
ปวดโอ๊ยปวด หัวใจ อยากหายขาด
ด้วยประมาท คาดไม่ถึง ลึกขั้วใจ
หมอไหนดี บอกที อยากหายไข้
ดั้นดนไป หาหมอดี อยู่ที่ใด
หมอจ๋าหมอ หมอสุดหล่อ อยู่ที่ไหน
ช่วยขานไข ฉันที มีแห่งใด
จะไปหา หาให้เจอ ขอยาใจ
ขอได้ไป คำนับ ปรับหัวใจ
11 เมษายน 2548 12:58 น.
ดาหลา & ปะการัง
กุญแจใจ อยู่ที่ไหน ตามหาอยู่
ยังไม่รู้ อยู่ที่ไหน ใครเก็บไว้
กุญแจใจ ของคุณ อยู่ที่ใด
บอกได้ไหม ขอเถิด จะเปิดใจ
กุญแจใหม่ หรือเก่า ขอยืมก่อน
หรือไร้กลอน ใช้ใจ เข้าไปไข
กุญแจใจ ฉันคุณ เหมือนกันไหม
จับมือไป ไขกุญแจ เข้าสู่ใจ..............
10 เมษายน 2548 23:06 น.
ดาหลา & ปะการัง
รักคนที่ เค้ามี เจ้าของแล้ว
แอบซื้อแห้ว มาแกล้ม น้ำตาก่อน
รักคนมี เจ้าของ นั่งทอดถอน
แอบเก็บซ่อน รักซึ้ง อึ้งในใจ
รักฟ้ามอง ฟ้าเวหา น้ำตารื้อ
เพราะยึดถือ ความรัก ที่มอบให้
รักไปแล้ว รักเลย ฝันค้างไป
รักห่างไกล ได้แต่มอง จ้องดวงดาว
10 เมษายน 2548 16:06 น.
ดาหลา & ปะการัง
กราบแทบตัก พี่พี่ที่ ไทยโพม
มะลิโรย น้ำอบหอม ขอขมาพี่
ขอก้มกราบ สิบนิ้วน้อม หากเกินที่
ก่ายก้าวมี กายวาจา มโนกรรม
พี่ดอกแก้ว พี่ผู้ให้ ในดวงใจ
พี่มอบให้ ทุกสิ่งล้วน ที่ควรทำ
พี่ทิกิ แนะนำ ควรจดจำ
ให้กระทำ การใด ใช่สั่งสอน..................
ท่านผู้เฒ่า ปรมาจารย์ ด้านกลอนเล่า
เคยให้เรา มาแล้ว แผ่นการกลอน
ด้วยการเขียน คำกลอน แต่เก่าก่อน
หัวไม่แล่น เขียนได้ เท่าที่ได้
อัลมินตรา อาภาภัส แก้วนิดาจ๋า
พุดพัดชา แก้วประเสริฐ ที่ได้ให้
กำลังใจ ไม่ขาด น้องnamsai
ขาดไม่ได้ บินหมื่นลี้ ที่อยู่ใกล้
กราบขอ ขมา เอาไว้ณ. ที่แห่งนี้
ด้วยวจี มโนนิตย์ ที่ตั้งไว้
บนหัวใจ นามดาหลา ขอมาไว้
บนกลอนไทย ไทยโพม สุดแสนรัก......
*+*+*+*+*+*+*++++++++++++++++++*+*+*+*+*+*++*+
ประเพณี ไทยโบราณ บ่งบอกไว้
ถึงปีใหม่ รดน้ำ ผู้เฒ่าไซร์
ลูกหลานไป พร้อมเพีรยง ครอบครัวไทย
สืบสานไว้ ขอขมา กระทำใด
สิบสี่เมย์ วันครอบครัว มาพร้อมหน้า
เตรียมตัวมา พร้อมกัน ทำบุญใหญ่
ตักบาตร คาวหวาน ตระเตรียมไป
ตามตั้งใจ ส่งผลไป ภายหน้ากัน
คุณพี่ฤกษ์ นามมาที ที่ทักทาย
ผ่านกลอนร่าย ทุกบท ที่สวยนั้น
คุณชัยขา ขอบคุณที่ แวะเวียนฉัน
แม่จิตรนั้น มาเยี่ยม ทุกคราไป..............
หญิงไร้เงา ที่คอยเฝ้า ดูไม่ห่าง
น้องเมืองร้าง ไม่มีลิงจ๋อ หนุกไม่ได้
เจ้าจิ๊บน้อย คอยเฝ้าดู อย่าอ่อนใจ
ลอยลมไป ลอยตามลม ตัวกลม กลม............
ลมแรงร้อน พายุ สุริยะ
พัดโบยนะ ให้หายร้อน ทุกข์สุขสม
มัทนี่ มัดหมี่เจ้า นฤมล
อยากได้ยล หยอกเย้า น้องสาวเรา
ยังอีกหลาย ไม่อาจกล่าว ได้ทั้งหมด
เพราะตามกฎ เขียนกลอนมา น่าอายเขา
แต่อยากขอ ขมาท่าน ด้วยขลาดเขลา
ขอตัวเรา ได้ขมา ณ.ที่นี้ฯ............
ปล. ไม่สามารถ กล่าวขอขมา ทุกทท่านได้ครบ ถ้วน
ขออภัยด้วยนะคะ..........
ตั้งใจ แต่ได้แค่นี้ค่ะ.........
10 เมษายน 2548 14:54 น.
ดาหลา & ปะการัง
ถึงตรุษไทย อีกคราแล้ว นะพี่น้อง
อากาศฟ้อง ร้องป้าว ไร้หนาวแล้ว
ร้อนร้อนใย ร้อนรุ่มเหงื่อ ชุ่มซุ่มแจว
สาดน้ำแก้ว เล็กเย็น กระเซนใจ
ประเพณี ไทยโบราณ บ่งบอกไว้
ถึงปีใหม่ รดน้ำ ผู้เฒ่าไซร์
ลูกหลานไป พร้อมเพีรยง ครอบครัวไทย
สืบสานไว้ ขอขมา กระทำใด
บ้านของเรา อากาศร้อน คงผ่อนคลาย
ดับกระหาย ด้วยน้ำใส จริงจับใจ
รดน้ำขอ ขมากและขอ พรใดใด
จากผู้ใหญ่ ให้สุขศรี ขึ้นศกใหม่
สิบสี่เมย์ วันครอบครัว มาพร้อมหน้า
เตรียมตัวมา พร้อมกัน ทำบุญใหญ่
ตักบาตร คาวหวาน ตระเตรียมไป
ตามตั้งใจ ส่งผลไป ภายหน้าไง
จากทำบุญ มาพร้อมกัน นั่งรวมญาติ
อย่าให้ขาด ลูกหลาน ที่มาพร้อม
ขอก้มกราบ มะลิพร้อม น้ำอบหอม
สิบนิ้วน้อม ขอขมา และขอพร.............
อยากจะบอก พี่น้องไทย ที่เล่นน้ำ
อยากขอพร่ำ บอกเตือน เลี่ยงกันหนอ
เมาไม่ขับ ขยับดื่ม แต่เพียงพอ
อยากจะขอ อย่าดืมกัน ขาดสติไซร์............
น้ำเมาดื่ม มากไป ไม่เหมาะสม
ไม่ใช่นม มีสติ จักดื่มได้
ดื่มนมให้ แข็งแรง เติบโตไว
ทุกข์โศก หายไร้ทุขก์ มาทับถม...........
ดาหลา & ปะการัง
๑๐ เมษา ๒๕๔๘
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
599
