17 พฤษภาคม 2548 22:52 น.
ดาหลา & ปะการัง
คิดถึงเธอ คนไกล ที่ไกลห่าง
ใจอ้างว้าง ว่างเปล่า เหงาเศร้าใจ
คิดและคิด คิดถึง ทุกวันไป
เพราะแสนไกล ปลายฟ้า อยากไปหา
นั่งนอนเดิน คิดถึงเธอ ได้แต่เพ้อ
มีแต่ละเมอ ถึงเธอ ที่สุดฟ้า
อยากอยากไป อยู่ข้างข้าง ทุกเวลา
ชะเง้อหา ที่หน้าต่าง แทบทุกวัน
คุณที่รัก คิดถึงเรา บ้างไหมหนอ
เราเฝ้ารอ วันคุณกลับ ประทับขัวญ
อีกกี่วัน นับนับดู ตื่นเต้นพลัน
อีกสิบวัน คุณจะกลับ มาหากัน
รอถึงวัน คุณกลับ จะต้อนรับ
จะประทับ แก้มหอม ให้จอมขัวญ
จะคลอเคลียร์ นัวเนีย เเนนนาน
เรารักกัน รักทุกวัน ตลอดไป.....
ดาหลา & ปะการัง
๑๗ พฤษภาคม ๒๕๔๘
16 พฤษภาคม 2548 22:33 น.
ดาหลา & ปะการัง
โอ้พี่หญิง น้อยใจ ไม่เอ่ยอ้าง
น้องไม่ร้าง ลืมพี่ ได้หรอกหนา
น้องพุดจ๋า จ้าอย่างอน กลอนเจ้ามา
พร้อมน้ำยา กาวใจ ดวงดอกส้าน
มิได้ลืม หรอกนะ วิสกี๊
นั้นมีดี คำกลอน อ้อนหน้าบ้าน
ลิมได้ไง ขอบคุณคุณ ก่อพงษ์สาน
หนังสืองาน เขียนมา มีค่ามาก
หายไปไหน น้องน้ำหวาน คนน่ารัก
ที่ทึกทัก เป็นน้องรัก เจ้าจอมจาก
สึนามิ ผ่านพ้น โอ้โล่งมาก
ไม่พลัดพราก จากตาย แหน่งหน่ายหนี
คุณลักษณ์เขา ก็หาย ไปไหนกัน
หายไปนั้น มากมาย หายไปอีก
หายไปแล้ว หายพร้อมใจ หรือยากหลีก
ยากจะปลีก เวลาจาก งานภาระ
อยากบอกว่า เอ่ยไม่หมด ครบทุกนาม
แต่บอกความ รู้สึก แบบจะจะ
ว่าคิดถึง เพื่อนนักกลอน รู้ไหมนะ
กลับได้ป่ะ กลับมา บ้านของเรา.........................
ปล.ขอลง คำที่ ข้างท้าย
รักไทยโพมน้า
16 พฤษภาคม 2548 17:48 น.
ดาหลา & ปะการัง
อยากจะอ้อน ใครใคร ในโพเอ็ม
รักเต็มเต็ม ฝากไว้ กลอนไทยเล่า
อ้อนบินเดี่ยว กลัวจะเลี้ยว เฉี่ยวอ้อมเขา
อ้อนเรนเรา สาวน้อย แดนเชียงใหม่
อ้อนใครหนอ บอกให้รู้ หนูสะออน
อ้อนอ้อนอ้อน พี่กอกก ที่อยู่ไกล
อ้อนหาคู่ หาห่วงอยู่ ให้ผูกใย
อ้อนหัวใจ sun strom เช้าเย็นแล
อ้อนพายุ สุริยะ คงไม่ได้
เดี๋ยวมีใคร งอนคงแย่ เป็นแน่แท้
มาอ้อนเมา ดีกว่า กลัวไม่แล
แล้วรักแต่ แม่โขง จรรโลงใจ.......
ไปอ้อนใคร ดีหนอ ขอกินข้าว
ตอนนี้เมา หูตา น้ำตาไหล
หิวขาวแท้ แม่จิตร เจ้าอยู่ไส
กลับมาไว ต้มมาม่า ให้เค้าที
หมี่ต้มย้ำ สามชาม พานอิ่มแปร้
ตามด้วยแม่ สลิ่มหวาน น้องนวลศรี
พี่ทิกิ เจ้าขาพา หนูไปที
อยากไปที่ ท่าเรือ ชมจันทร์เจ้า
คิดไม่ออก แทนไท น้องอยู่ไหน
หายไปไกล เหมือนเจ้า ต้มยำเรา
ไวยกรณ์จ๋า กลับมา แต่กลอนเล่า
ให้เราเรา ได้อ่าน สานสุขสันต์.......
คิดไม่ออก บอกไม่ถูก ขาดคู้ใจ
มอมองไป พี่ชัยจ๋า กลับมาวัน
มารับฉัน ทอดน่อง ท่องราตรีกัน
พี่ตะวัน เราไปเที่ยว แก้วนิดา
อัลมินตรา ที่รัก อยากไปด้วย
อยากไปช่วย หิ้วของ ระยองจ๋า
อยากไปจัง แต่จนเกล้า เจ้านายมา
ต้องขอลา ไปก่อน กลอนเราเอย..............
อ้อ้นช้าวบ้านไปทั่ว ..........เอิ๊ก .0^
16 พฤษภาคม 2548 17:30 น.
ดาหลา & ปะการัง
อยากรู้จัก ใครก็หนอ ท้าให้ถาม
เดินมาตาม ถึงบ้านเรา ชาวที่นี่
อยากใครรู้ โปรดบอกตู บอกหนูที
ว่าคนดี ใครตามมา ให้งงงวย..............
ตั้งกระทู้ คำถาม ตามหาท่าน
ที่บอกผ่าน กระทู้ เรา บอกว่าสวย
ใครกันหนอ ตั้งต้นมา ทำระทวย
ใจอ่อนม้วย ไม่รู้ใคร เฝ้าตามมา............
ได้โปรดบอก ฉันเถิด ว่าใครหนอ
อยากพนอ อี๋อ๋อ ร้องขอมา
ใครกันหนา บอกเถิดนะ แล้วจะพา
ไปเดินหา ร้านไอติม อิ่มอุ่นกัน..........
จะเป็นใคร นอกโพเอ็ม ไปไม่ได้
เพราะคงไม่ รู้ได้ลึก ถึงตัวฉัน
ชื่อเรียงเสียง นามรมิตา รตีนั้น
โปรดบอกกัน สักหน่อย จะขอบใจ..........
รักที่นี่ มาพอกับ ไทยโพเอ็ม
รักเต็มเต็ม อยู่ในห้วง ห้องดวงใจ
เดินเข้าไป ไม่นาน ยากออกได้
เพราะมีใจ ให้เธอ ร้อยเปอร์เซ็น........
ดาหลา & ปะการัง
๑๖ พฤษภาคม ๒๕๔๘
15 พฤษภาคม 2548 15:15 น.
ดาหลา & ปะการัง
เค้าก็รู้ ความรักใช่ เพียงแค่รัก
แต่ต้องจัก ต้องสาน สัมพันธ์ไว้
เค้าก็รู้ ว่ารักใช่เพียง ลมรำไพ
แต่หัวใจ ที่บอกรัก รักชักกลัว ......
ใช่ว่าขาด ความอบอุ่น กระสุนรัก
ไม่ทึกทัก ด้วยรักมาก ร้าวใจตัว
ใช่ไม่รู้ ความเข้าใจ เป็นเจ้าสัว
ที่ต้องชัวร์ ร้อยรัก ปักใจมั่น.......
เข้าใจกัน แต่ห่างไกล ใจเกรงช้ำ
กลัวน้ำคำ ออดอ้อน ให้สุขสันต์
แล้วลืมวัน ลืมกัน ลืมคำนั้น
คำที่ฉัน รับฟัง รักเพียงเธอ........
Lovers
0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
หน้าส่วนตัว
739
