21 มีนาคม 2547 12:26 น.
				
												
				
								ตะแหง่ว
		
					
				
     วันนี้ก็เป็นเหมือนทุกๆวัน
     อากาศร้อนอบอ้าวจนฉันทนแทบไม่ไหว
     เข็มนาฬิกาก็เดินช้าไม่เปลี่ยนไป
     มองเวลาทีไรก็ยังไม่เที่ยงไม่บ่ายซักที
     แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เหมือนทุกวัน
     คือความผูกพันจากใจดวงนี้
     ความคิดถึงความห่วงใยที่มี
     นับวันจะเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่คิดถึงเธอ
     แล้วทุกๆวันของเธอล่ะ
     ทำอะไรบ้างบอกหน่อยไม่ได้เหรอ
     มีฉันอยู่ในความคิดถึงรึปล่าว..
        .............ในแต่ละวันของเธอ
     อยากรู้ว่าตอนที่ไม่ได้พบเจอ...
     ...ทุกๆวันของเธอเป็นอย่างไร...				
			 
			
				2 มีนาคม 2547 11:53 น.
				
												
				
								ตะแหง่ว
		
					
				
     แค่ไม่ได้คุยกันเพียงวันหนึ่ง
     ทำไมใจคิดถึงคำนึงหา
     รอโทร-ศัพท์รอเเล้วแห้วทุกครา
     ที่โทรมาก็เป็นใครไม่ใช่เธอ
     เคยบอกใจตัวเองว่าอย่าพันผูก
     แต่ความสุขทำให้ใจมันเผลอ
     สบายใจที่ได้คุยกับเธอ
     ไม่พบเจอไม่เป็นไรไม่สำคัญ
     ห่วงใยนะเธอบอกมาว่าอย่างนี้
     ตั้งใจเรียนให้ดีอย่าหนีฝัน
     เราจะเป็นกำลังใจให้แก่กัน
     อุปสรรคขวางหน้านั้นอย่าหวั่นไป
     ไม่รู้เธอเป็นเหมือนกันกับฉันปล่าว
     รู้สึกเหงาขึ้นมาคราห่างหาย
     กังวลว่าเธออาจจะไม่สบาย
     หรือธุระมากมายไม่บอกมา
     เธอเองเคยบอกว่าอย่ายึดติด
     ก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายน่ะ
     แค่รู้สึกดีที่มีเธอเข้ามา
     ให้ความหมายคำว่าเพื่อนไม่เปลี่ยนไป...