
เขียนชื่อเธอลงบนกระดาษ
วาดภาพเธอลงบนผืนผ้า
เก็บไว้ดูยามเธอไม่มา
ดีกว่าไปหา..แล้วไม่เจอ

กลับไปเถิดนะ
ฉันไม่มีความคิดที่จะเริ่มต้นใหม่
กับคนที่ไม่เคยเห็นคุณค่าของหัวใจ
ไม่มีประโยชน์อะไรจะมาขอคืนดี
หมดคนจะรักแล้วหรือ
ถึงได้ตีหน้าซื่อ..ซื่อ..มาที่นี่
ผู้ชายเก่า..เก่า..พอกันที
ฉันมีศักดิ์ศรี..มีเจ็บ..มีจำ

อยากจะบอกเธอว่า
ที่ปลายฟ้ายังมีฉัน
จ้องมองเธอด้วยความผูกพัน
คอยแบ่งปันกำลังใจไปให้ธอ
เป็นการเดินทางของชีวิต
ที่ลิขิตไม่อาจเปลี่ยนผัน
แต่ความรักและความผูกพัน
ฉันยังมีให้เธอเสมอมา
ขอเธอจงอย่าท้อ
ก้าวต่อไปอย่างที่ฝัน
เราจะเดินบนเส้นทางนี้พร้อมๆกัน
ไปสู่ความฝันที่เราหวัง..และตั้งใจ

อาจไม่ยากนัก..ที่จะฝังสิ่งรัก
...ไว้กับอดีตที่ผ่านไป
อาจจะอยู่ได้..โดยมิต้องหวั่นไหว
เหมือนไม่มีเยื่อใย..อาลัยเลย
แต่มีบางส่วนในความรู้สึก
สิ่งสำนึก..ที่ไม่อาจเอื้อนเอ่ย
ความเคว้งคว้าง..ที่ไม่คุ้นเคย
ไม่อาจเฉลยว่าเป็นสิ่งใด
อาจเป็นผลึก..ความรู้สึกลึก..แสนลึก..ที่ร่ำไห้
ความร้าวรวดที่ปิดกั้นบั่นทอนใจ
พาให้ความรื่นรมย์ในสิ่งไหน
...ก็ไม่เหลือเลย...

จะมีความหมายอะไรกับการเฉยชา
ในเมื่อเธอไม่เคยมองเห็นคุณค่าความจริงใจ
เมื่อฉันละเลย
เธอจะทวงถามเพื่อสิ่งใด
ก็เธอเองหรือไม่ใช่...
ที่ไม่เคยสนใจว่ามันสำคัญ