
จะหลอกตัวเองไปทำไม
ในเมื่ออะไรๆย่อมไม่เหมือนเคย
เพราะความในใจเราก็ไม่กล้าเผย
กลัวจะละเลย..เฉยเมยกันอีกครา
ถึงแม้เราจะคบกันใหม่
แต่ใจของเราก็อ่อนล้า
และยังมีช่องว่างแห่งกาลเวลา
ที่พาให้เวลาเปลี่ยนไป
ถึงจะเคยรักแสนรัก
เราก็เปลี่ยนกันได้
อย่าเลยนะ..ที่เราจะฝืนใจ
ตั้งต้นนับหนึ่งใหม่
ก็คงไม่ได้อะไรขึ้นมา

ความรัก-มิใช่อะไรที่งดงามทั้งหมด
แม้จะสวยสดตอนเริ่มต้น
บทลงท้ายก็เหมือน-เหมือนกันแทบทุกคน
เป็นความสุขล้นที่แลกกับความทุกข์ทนในหัวใจ

บอกไม่ถูกเหมือนกันนะ
ฉันอาจจะรักเธอมากก็เป็นได้
หรืออาจเพียงแค่อ่อนไหว
ทุกสิ่งจึงเป็นไปอย่างที่ผ่านมา
ความรู้สึกของฉันมันสับสน
เสียจนไม่อาจค้นหา
แต่ฉันอยากบอกให้..เธอรับรู้ว่า
ที่ผ่าน..ผ่านมานะฉันจริงใจ
เราอาจจะรักกันอย่างพลั้งเผลอ
เพราะเรารู้สึกอ้างว้างก็เป็นได้
ช่างเถอะนะจะเป็นเพราะเหตุใด
เราต่างไม่ตั้งใจจะรักกัน
หากเราเลิกร้างอย่างนี้คงดีกว่า
ขอให้คิดเสียว่าที่ผ่านมาเป็นความฝัน
แต่ฉัน..ขอเป็นแค่เพื่อนกัน
ก็คงพอนะสำหรับเราสองคน

เธอ..คือนางฟ้าในบ้าน
เธอ..คือสายธารอันยิ่งใหญ่
เธอ..สร้างคน..คนหนึ่ง..ด้วยหัวใจ
เธอ..มอบความรักให้เสมอมา
อยากบอกกับเธอ...คนนี้
เธอผู้มีพระคุณกับฉันหนักหนา
เธอให้ทั้งความรักและความเมตตา
เธอมีแต่ความปรารถนาที่ดี
ฉันนั้น..รักเธอมากมาก
มากกว่าชีวิตของฉัน
ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองเธอทุกทุกวัน
ขอให้เธอนั้นมีแต่ความสุข..สบายดี
ลูกขอสัญญาว่า........
จะนำคำสอนของแม่จากวันนี้
และจะเป็นลูกที่ดี
ให้แม่ของลูกคนนี้..ได้ชื่นใจ

ใครบางคน..คนนั้น
คนที่ฉันแอบฝันถึง
ใครบางคน..ในความคิดคำนึง
เป็นความลึกซึ้งของหัวใจ
ใครบางคน..คนนั้น
คนที่ฉันกำลังนึกถึง
คนที่สร้างความตราตรึง
ความลึกซึ้ง..ให้หัวใจ
ใครบางคน..คนนั้น
ตอนนี้..อยู่ที่ไหน
อยู่ห่าง..ห่างกัน..ไกลแสนไกล
หรือว่าอยู่ใกล้..ใกล้
อยู่ในใจฉัน..ตลอดเวลา