26 มิถุนายน 2556 13:16 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
รอยพิรุณค้างใบในวสันต์
เหมือนจาบรรณในเราคราวสมัย
เพียงหยดหยาดชำแรกก็แปลกใจ
ติดตรึงในทรวงซ้อน..ซ่อนอำพราง...
บนทางเก่ากลายร้างมาห่างเหิน
ออกย่ำเดินเดี่ยวด้นจนรุ่งสาง
เพียงหยดหยาดค้างใบในปลายทาง
คืนเลือนลางจางไป..ใจชื่นเย็น...
และแล้ว...แสงสุรีย์สาด.ก็ราดร้อน
จำต้องซ่อนอารมณ์ในมิให้เห็น
แสร้งแย้มรับแสดง..แสร้งว่าเย็น
ฤทัยนเร้นให้ร้อนรุ่ม.. สุมอกทรวง
เช้า..หลังพายุฝนในค่ำคืน...
26 มิถุนายน 2556 13:09 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หากฉันมีปีกงามตามดั่งฝัน
จะถลันโผผินบินสู่ฟ้า
จะกางปีกสง่างามท่ามเวลา
เย้ยดาราพร่างพราวคราวค่ำคืน
ฉันจะโบกโบยบินในถิ่นกว้าง
แม้เคว้งคว้างมืดมนจะทนฝืน
พริ้วสะบัดปีกปลายหมายหยัดยืน
แม้ค่ำคืนราตรีเร้นไม่เห็นทาง
แต่ตอนนี้มีเพียงสองของมือเปล่า
บนทางเท้าที่ทดท้อต้องถากถาง
เพียงต้นฝันจะปลูกลงยังหลงทาง
จำต้องวางจอบเสียบเพื่อเตรียมใจ
หวังรอคอยฝนรินให้ดินชื่น
ฉันจะตื่นมาปลูกฝันของวันใหม่
จะดูแลรักเจ้าทุกคราวไป
จวบวันวัยสลายร่างบนทางดิน
1 มกราคม 2556 09:43 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
บอกใจ
คิดถึงเขาทำไมเล่้าใจเอ๋ย
เขาไม่เคยคิดถึงเราเจ้ารู้ไหม
ในวันคืนที่มีเราเขามีใคร
ปิดบังไว้ซ่อนเร้นไม่เห็นรอย
ใจเอยใจใยครวญคร่ำร่ำแต่ร้อง
สัมพันธ์ฟ้องว่าเย็นชาต้องล่าถอย
ใจเจ้ากรรมเลิกจริตคิดสำออย
น้ำตาปรอยกับรอยช้ำทุกค่ำคืน
เลิกเถอะใจมองโลกใหม่ให้ใจบ้าง
โลกยังกว้างทางยังรออย่าท้อถอย
เมื่อความความรักไม่สมหวังดั่งที่คอย
อย่าสำออยอ่อนแอยอมแพ้ใจ...
ทิพย์โนราห์ พันดาว
1 มกราคม 2556 08:22 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
กิ่งไม้กับจันทร์.
.
เจ้าจันทร์นวลดวงใหญ่ใกล้กิ่งไม้
ช่างคลับคล้ายใกล้ชิดสนิทสนม
ทอแสงนวลอาบไล้กิ่งไม้ชม
ผสานสม..ดูงดงามยามราตรี...
แต่ความจริงกิ่งกับจันทร์นั้นไม่ใกล้
ห่างกันไกลสุดฟ้างามตามวิถี
หากกิ่งไม้...หวังพบจันทร์ขวัญฤดี
เพื่อชมศรีแสงงาม..ความเป็นจันทร์...
กิ่งไม้หวัง..เคียงจันทร์เป็นขวัญฟ้า
อนิจจา..ทำได้เพียงเสียงความฝัน
ได้แต่ชมโฉมพักต์แอบรักจันทร์
เฝ้ารำพันยามจันทร์คล้อยลอยจากไป...
ยามเดือนแรมล้มไล้กิ่งไม้เหงา
จอมจันทร์เจ้าขวัญขู้อยู่ทางไหน
เคยลอยเด่น..ทอแสง..เป็นแรงใจ
คืนนี้ใย..เรรวน..มิหวลคืน..
ทิพย์โนราห์ พันดาว
15 ธันวาคม 2555 10:07 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
บทกวีแห่งความเหงา...
เหงา....ฟ้าสีเทาหม่น
น้ำค้างอวลระคน..ปนไอหนาว
ทางชีวิต..ยังหยัด..ยืนยาว
จำต้องก้าว..ย่ำเิดิน...
เหงา..ฟ้าสีเทาหม่น
ใจคนบางคน..ยังระหก..ระเหิน
เหนื่อย..และล้าเหลือเกิน
ที่ต้อง..เผชิญ..ภาวะนานา..
เหงา...ฟ้าสีเทาหม่น
ใจคนบางคน.. ยัง..ปราถนา
กับคำบางคำ...และแววตา
เพื่อกำลังวังชา ทุกเช้าเย็น
เหงา..ฟ้าสีเทาหม่น
ใจคนบางคน..ไม่มีใครเห็น
มันเจ็บปวดจน....เกินจะเป็น
ที่สุด..ใจดวงเย็น...ก็ด้านชา
..เช้าวันที่เดียวดาย..ทิพย์โนราห์ พันดาว
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
หน้าส่วนตัว
3093
