27 มีนาคม 2552 12:29 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ณ โต๊ะทำงาน... ตัวเก่า
ความรู้สึก...รุมเร้า ...พล่าเผาผลาญ
ทั้งหวานชื่น ..ขื่นขม ..อดีตกาล
เป็นตำนาน ..ในหัวใจ ...ใครบางคน
ณ มุมหนึ่ง ของหัวใจ
มันร้อง...ร่ำไห้ .....อยู่หลายหน
บนทางเดิน ...ที่วกวน.......
หวัง...หลุดพ้น ...อดีตกาล...
ยิ่งก้าว ....ยิ่งเคว้งคว้าง...
สุดอ้างว้าง... ยามก้าวผ่าน....
เพราะใจ...คอยมีมาร..เพิ่มร้าวราน
แกล้ง...กีดกัน.....
มารหรือ.... คือความรัก
มันชวนชัก..ให้ไหวหวั่น
กลลวงสารพัน... เพียงเพื่อกั้น..
ทางหัวใจ.....
อยากเดิน...ให้หลุดพ้น....
เหนื่อยใจจน..ทน...ไม่ไหว
อีกครั้ง....ของหัวใจ...
ขอฝ่าไป....อีกสักหน...
หวังพบ...ทางข้างหน้า..
เปี่ยมศรัทธา....จากผองชน
ป่ายปีน..ดิ้น..ดีด..ตน..
เพียงเพื่อ...ให้พ้น.. พันธนาการ
ณ โต๊ะทำงานตัวเก่า
ครั้งแล้ว....ครั้งเล่า ...ที่กล่าวขาน
ไม่เคยพ้น...วังวน..แห่งทรมาน
เพราะ....สัญชาติญาน..แห่งความเป็นคน....
ทิพย์โนราห์ พันดาว
27 มีนาคม 2552 11:55 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ฉันยอมให้ เธอย่ำ เหยียบซ้ำซาก
ยอมให้พราก คู่ครอง เป็นของเขา
แม้แสนเจ็บ ก็ฝืน กล้ำกลืนเอา
ให้เธอเขา เหยียดหยาม ลามทำลาย
เธอคงไม่มีวัน จะผันกลับ
เหมือนจันทร์ลับ ขอบฟ้า เวหาหาย
ยามนภา ฟ้าหนาว ดาวเรียงราย
กำจรจาย ใยสวาท ยังบาดใจ
ในวิถี หนทาง ที่ร้างคู่
เธอคงไม่ เคยรู้ สู้แค่ไหน
ฉันดิ้นรน อ้างว้าง บนทางใกล
เสียงหัวใจ ร่ำร้าว หนาวระทม
ในเมื่อทาง ชีวิต ลิขิตไว้
บันดาลให้ ใจชื่น ต้องขื่นขม
ความสุขเอย พบพาน ผ่านเพียงลม
ยามคว้าชม เลือนลาง ต้องร้างลา
ในเมื่อเธอ เหยียบหยัน ฉันเพียงนี้
ความใยดี ไม่สบ พานพบหน้า
ขอขอบคุณ น้ำใจ เคยให้มา
เพียงธารา ไหลซ่าน แล้วผ่านไป
ทุกวันนี้ ยังคว้าง ทางชีวิต
หัวใจจิต เจ็บแสบ แทบเผาไหม้
เอารอยยิ้ม พยานรัก คอยพักใจ
สานสายใย แม่ลูก เข้าผูกพัน
หวังสักวัน หลุดบ่วง ห้วงชีวิต
จะใช้สิทธิ์ ความเป็นคน ออกค้นฝัน
เขียนกวี วาดดาว พราวนับพัน
มีตะวัน ดาวเดือน เป็นเพื่อนใจ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
26 มีนาคม 2552 18:03 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
วันนี้ไม่มีอะไรต้องห่วง
ทั้งรักและหวงอยู่ล้นเปี่ยม
วันนี้ไม่มีอะไรต้องเตรียม
สิ่งใดไม่เทียมเท่าความคิดถึง
วันนี้สองใจยังคงมั่น
ไม่มีไหวหวั่นและพิโรธโกรธขึง
วันนี้สายใยรักยังใหม่และตึง
มีแต่คิดถึงและห่วงอาวรณ์
วันหน้าอาจมีอะไรต้องห่วง
ใยรักอาจโดนลวงและยานหย่อน
วันนี้นใจอาจจะขาดรอนรอน
ไม่เหลืออาทรจากผู้ใด
ในความแน่นอนอาจไม่แน่
เพราะใจคนผันแปรเปลี่ยนกันได้
วันนี้อาจไม่มีอะไร.......
แต่อนาคตอันใกล้...หัวใจอาจต้องระบม
ทิพย์โนราห์ พันดาว
26 มีนาคม 2552 17:37 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หากมองจากมุมหนึ่งบนถนน
อาจจะเห็นคนในมุมเก่าเก่า
ที่มีทั้งสุขทุกข์,,,ไร้บรรเทา
ที่คอยเฝ้าบรรจงปาดหยาดน้ำตา
ณ มุมหนึ่งที่ตรงนี้
คนกวีมีความสุขตามประสา
ไม่มีแสงสีงดงาม...อร่ามตา
มีแต่ปัญญากับถ้วยกาแฟ
ชีวืตฉันอาจไม่เพอร์เฟค
เพราะเป็นอณูเล็กเล็กที่ย่ำแย่
ถูกคนรักทิ้งขว้างร้าง...ไม่เแล
แต่ก็ไม่แพ้ในทุกนาที
ณ ริมชายคาเก่าเก่า
ลมบางเบายังอวลในทุกที่
มีนกไพรขับขาน...สานวลี
เป็นถ้อย....ร้อยวจีให้ชื่นชม
ท่ามกลางเสียงนกร้อง
พฤกไพรแซ่ซ้อง...ร้องผสม
มีตะวันอุ่นเบา...เคล้ากับลม
คอยพร่างพรม...อยู่รอบกาย
ณ ตรงนี้ที่...เก่าเก่า
ยังร้างเหล่ามิตรสหาย
เมื่อไหร่หนอ...ดาวจะพราวพราย
หมู่มิตรสหาย...จะหวนคืน
ก็แค่คนเหงาเหงา...กับกวีบทเก่าเก่า
ที่มีทั้งเศร้า...และขมขื่น
ร่ายน้ำตาทุกครั้งครา...ในค่ำคืน
เพียงยั้งกายยืน...ยังลำบากใจ
ผู้คนมากมายออกค้นหา
ป่ายปีนไขว่คว้าสิ่งที่....ฝันและใฝ่
จะยื้อแย่งกันไปฉันท์ใด
ในเมื่อหนทางไกล...คือความตาย
ถึงจะเป็นบทกวีโนเนม
ไม่มีใครคอมเม้นท์...เพราะเบื่อหน่าย
แต่จิตวิญาญ...หัวใจ...และมวลกาย
ไม่เคยตายไปจากจิตสำนึก
ฉันเขียนบทกวีออกประจาน
เพียงเพื่อขับขาน...ความรู้สึก
ไม่มีเล่ห์กลลวงที่ล้ำลึก
มีแความรู้สึกของหัวใจ...ที่รักในบทกวี
ทิพย์โนราห์ พันดาว
16 มีนาคม 2552 17:12 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
อยากมีขนำหลัง..น้อย..น้อย
มีดอกรักร้อย.... ด้วยคุณค่า
มีพวงชมพู..พุด..และ...บุษบา
ร้อยเป็นมาลา ..อยู่หน้าเรือน
...ริมทางเดิน...เชิญเจ้ามะลิ
มาซิ....มาซิ...อย่ามัวเขิน
มาอยู่เคียงข้าง..ริมทางเดิน
คอยหยอกเอิน....กับดาวเรือง
อยากให้เล็บมือนาง..กลีบซ้อน
ลอยช่อร่อน...ฟ้อนเหาะเหิน
อยากให้ทองกวาว...พราว..ที่บนเนิน
โปรยดอก..บนทางเดิน...พรมผืนดิน
ณ ร่มก่อไผ่....ริมสายธาร
บัวขาวบาน...สะพานไม้...ก่ายแก่งหิน
มัจฉาชน...แหวกว่าย..หลายชีวิน
จำปีริน...กลินอวล...เย้าชวนชม
ดาหลา...รายดอกไหว
ดูหรือไร...คล้ายอ้อน..ภมรผสม
เฟริน์ข้าหลวง.. ล้อไสว....กับสายลม
บาหลีพรม..รากผ่าน...เป็นม่านบาง
อยากจะมีขนำ..หลัง..น้อย..น้อย
ท่ามไทรย้อย...ใต้เงา...เจ้าทองหลาง
เอาไว้พัก.....ความทุกข์ทน..บนหนทาง
คืนเดือนลาง..ฟ้าขุ่น...พลอยอุ่นใจ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หน้าส่วนตัว
845
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
