26 มิถุนายน 2556 13:16 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
รอยพิรุณค้างใบในวสันต์
เหมือนจาบรรณในเราคราวสมัย
เพียงหยดหยาดชำแรกก็แปลกใจ
ติดตรึงในทรวงซ้อน..ซ่อนอำพราง...
บนทางเก่ากลายร้างมาห่างเหิน
ออกย่ำเดินเดี่ยวด้นจนรุ่งสาง
เพียงหยดหยาดค้างใบในปลายทาง
คืนเลือนลางจางไป..ใจชื่นเย็น...
และแล้ว...แสงสุรีย์สาด.ก็ราดร้อน
จำต้องซ่อนอารมณ์ในมิให้เห็น
แสร้งแย้มรับแสดง..แสร้งว่าเย็น
ฤทัยนเร้นให้ร้อนรุ่ม.. สุมอกทรวง
เช้า..หลังพายุฝนในค่ำคืน...
26 มิถุนายน 2556 13:09 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หากฉันมีปีกงามตามดั่งฝัน
จะถลันโผผินบินสู่ฟ้า
จะกางปีกสง่างามท่ามเวลา
เย้ยดาราพร่างพราวคราวค่ำคืน
ฉันจะโบกโบยบินในถิ่นกว้าง
แม้เคว้งคว้างมืดมนจะทนฝืน
พริ้วสะบัดปีกปลายหมายหยัดยืน
แม้ค่ำคืนราตรีเร้นไม่เห็นทาง
แต่ตอนนี้มีเพียงสองของมือเปล่า
บนทางเท้าที่ทดท้อต้องถากถาง
เพียงต้นฝันจะปลูกลงยังหลงทาง
จำต้องวางจอบเสียบเพื่อเตรียมใจ
หวังรอคอยฝนรินให้ดินชื่น
ฉันจะตื่นมาปลูกฝันของวันใหม่
จะดูแลรักเจ้าทุกคราวไป
จวบวันวัยสลายร่างบนทางดิน
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
หน้าส่วนตัว
3098
