22 กันยายน 2550 20:17 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
แม้เปรียบพิม พิลาไล ใจเพียงหนึ่ง
ไม่จางซึ้ง รักมาก จากขุนแผน
ถึงตัวไกล ใจห่าง อยู่ต่างแดน
ใครทดแทน เท่าไร ใจไม่มี
ยังคงซึ้ง กรุ่นกร ถอนลำรึก
ฝังผนึก ชมดาว พราวหลากสี
รักแรกรุ่น กรุ่นใน ใจสตรี
หมื่นวลี ไม่จาง ยังค้างใจ
วันนี้ดาว ดับดวง ร่วงจากฟ้า
หมดเพลา รักก่อน ย้อนสมัย
เหลือเพียงรัก หลอกลวง ฝังทรวงใน
กับหัวใจ หนึ่งก้อน ในค่อนคืน
ใจก้อนนี้ ผ่านหนาว ร้าวและเจ็บ
ดุจกรงเล็บ พยัคฆา กรีดผาผืน
แม้นผ่านร้อน ผ่านหนาว ทุกคราวคืน
ทนเก็บกลืน ความร้าว ยอมหนาวใจ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
18 กันยายน 2550 20:38 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เมื่อวันก่อน ปวดหัว ตัวหนาวร้อน
วันนี้นอน ซมซุก ลุกไม่ไหว
ด้วยเป็นไข้ หวัดรัก อยากพักใจ
รอเพียงใคร ป้อนยา หาไม่มี
คอยเช็ดตัว คลายร้อน ถอนพิษไข้
คอยอยู่ใกล้ เคียงกาย ไม่หน่ายหนี
คอยป้อนข้าว ปอ้นน้ำ ตามพัดวี
ร่ายวลี เพลงรัก ให้พักใจ
เฝ้าดูแล ไต่ถาม ถึงความป่วย
พยุงช่วย ในวัน ฉันอ่อนไหว
มือจับมือ เกี่ยวคล้อง ห้องหัวใจ
แม้นทางไกล ไข้จาง พิษลางเลือน
แต่วันนี้ นอนซม ระทมทุกข์
พิษลามรุก รุมกาย คล้ายเสมือน
พิษแห่งรัก รุมใจ ใครจะเลือน
ผ่านวันเดือน ปีใด ใจยัง....รอ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
13 กันยายน 2550 19:04 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
สิ้นแสงพลบ ใคร่ครวญ ทบทวนฝัน
ลมผ่านผัน เงียบหนาว ดาวไร้แสง
เห็นเพียงเดือน แจ่มตา ล้าอ่อนแรง
ดาวใยแปลง เปลี่ยนฟ้า ไม่ลาเลย
ยามค่ำคืน ลมนิ่ง อิงราวฟ้า
สบสายตา กับจันทร์ อกฉันเอ๋ย
หลงไขว่คว้า จูบลม ขมตามเคย
รักหลุดเลย ปวดร้าว ซ้ำหนาวลม
คงได้แต่ มองจันทร์ กลั้นหวั่นไหว
คำในใจ รอใคร ใส่ผสม
เป็นคำรัก หวานซึ้ง ตรึงใจตรม
ล้างระทม หวานถ้อย ค่อยบรรเทา
ใครที่หวัง ยังไม่เจอ หลงเพ้อนัก
ใครมีรัก เข้าใจ ยกให้เขา
จะปวดบ้าง เจ็บบ้าง อำพรางเอา
มอบใจเหงา ให้ไป หากใจมี
ตื่นเถิดนะ หัวใจ ที่ไร้รัก
อย่าฝันนัก รอเวลา ฟ้าเปลี่ยนสี
ฝันลมลม แล้งแล้ง แสร้งฝันดี
ทุกราตรี ร้าวรอน...... ยังถอนใจ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
7 กันยายน 2550 20:31 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
กิ่งไผ่ไหว เอนลิ่ว คลอทิวไม้
ฟังดูคล้าย ใจคราง ให้หมางหมอง
ชายในฝัน ดุจเงา ที่เฝ้าปอง
หวังเพียงมอง มืดมน ให้หม่นใจ
ค่ำคืนนี้ ร่ำน้ำจันทร์ ฝันสลาย
ลบไม่หาย บรรเทา เหงาหวั่นไหว
รอเพียงดอก ไผ่บาน บนลานใจ
แผ่วลมไพร ครวญคราง ยังร้างลา
รอวันดอก ไผ่บาน บนลานนี้
เป็นวันที่ ใจสอง ครองสเน่หา
สายลมไหว โชยผ่าน บานเพื่อลา
รินน้ำตา หลั่งร้าว ทุกคราวคืน
ไผ่ยังไหว ลมลู่ ไม่ลาร้าง
หัวใจคว้าง ตัวเรา ยังเฝ้าฝืน
ยังคงรอ ด้วยเหงา เศร้ากล้ำกลืน
ยังหยัดยืน รอไผ่บาน บนลานใจ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
4 กันยายน 2550 20:12 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เขาเล่ากัน ว่าในจันทร์ มีกระต่าย
ดูคลับคล้าย ยายกับตา คู่พาฝัน
แต่ฉันเห็น กระต่ายเหงา ในเงาจันทร์
ร้างสัมพันธ์ เดียวดาย ในสายตา
กระต่ายน้อย นึกอิจฉา คู่ตาหวาน
เราร้าวราน อยู่เดียว เปลี่ยวหนักหนา
ทนแรมรอน ขาดคู่ใจ ในจันทรา
มองยายตา เขาครองสุข เราทุกข์ใจ
ในความจริง จันทร์กระจ่าง ที่กลางฟ้า
ยายกับตา กระต่ายน้อย คอยอาศัย
จันทร์ดวงเดียว มีความแปลก แตกต่างไป
กระต่ายไพร ใยถึงเศร้า เงียบเหงาทรวง
ยายกับตา มีสุข ไร้ทุกข์โศก
อยู่ในโลก แห่งความรัก สลักสรวง
แต่กระต่าย แสนทุกข์ทน บนโลกลวง
ไร้คู่ควง เคียงนอน สุดอ่อนใจ
ฉันคงเป็น เช่นกระต่าย ที่หมายฟ้า
นับดารา คืนจันทร์พราว ดาววาบไหว
ด้วยใจนี้ ร้าวระบม ขมข้างใน
สี่ห้องใจ ที่หมายมั่น คือจันทรา
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หน้าส่วนตัว
1089
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
