20 พฤษภาคม 2550 17:26 น.

เรื่องอย่างว่า

เรื่องมีอยู่ว่า....


ผมเดินตามทางสายเปลี่ยว
ตัวคนเดียวกลางสายฝน
เจอใครหนึ่งคน
เปียกจนผมหนาวกาย

เสื้อบางร่างอ่อนช้อย
ลายพล่อยด้วยดวงดาว
ระยับพร่างพราว
ดวงจิตก้าวร้ายสิ้นดี

ผมเดินตามเหมือนหมาป่า
ดวงตาระยับช่วงรัศมี
ชัชวาลดวงฤดี
กระโจนทุบตี...ด้วยกำลัง

ชุดกระชากลากทูเหมือนงูพิษ
แนบชิดเนื้อขาวสะพรั่ง
พร้อมเสียงร้อยใกล้ชายฝั่ง
ยับยั้งด้วยจิตตน

เห้ย....นั่นมันทะเลนะพ่อหนุ่ม....