25 ธันวาคม 2549 15:30 น.
นิลจันทรา
บุปผชาติดาษดาเจ้าเอย
คิด ฤ ว่าเจ้าเคยอยู่สุขไม่
ด้วยจิตคิดตระหนักทุกครั้งไป
ว่าดวงใจเจ้าระทมจิตตรมตรอม
บอบบางเบาโดนรุมเร้าด้วยไฟร้อน
โดนตัดทอนความงามโดยละม่อม
มิอาจฝืนเพียงเฝ้าดูอย่างยินยอม
โลกจอมปลอมปนเปรอความหลอกลวง
กลีบหนึ่งกลีบโรยร่วงลงสู่พื้น
มิอาจฝืนกาลเวลาอันงานหลวง
แต่ที่คุ้มค่ากว่ากันทั้งปวง
คือแอบลวงได้ความรู้ทุกเรื่องราว
สิ่งที่ผ่านจักษุเนตรให้จดจำ
สิ่งที่ทำทุกฤดูทุกร้อนหนาว
ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทุกครั้งคราว
บุปผาพราวด้วยความรู้ความงามเอย
22 ธันวาคม 2549 20:25 น.
นิลจันทรา
กฏเกณฑ์ มีไว้ แหก
ของแปลก มีไว้ ลอง
สิ่งมีเจ้าของ มีไว้ ขโมย
กระดาษโพย มีไว้ เข้าห้องสอบ
คำตอบ มีไว้ ลอกเพื่อน
หนีคลาดเคลื่อน มีไว้ นอกหัว
รักตัว มีไว้ ทิ้งคนอื่น
ความหื่น มีไว้ ดูคลิป X
ของปลุกเสก มีไว้ ไม่ให้หาย
คำว่าตาย มีไว้ ให้คนโง่
ของโหล มีไว้ หลอกขาย
ของง่าย ๆ มีไว้ ยามโกหก
มุขตลก มีไว้ แก้เกลื่อน
หน้าเจื่อน ๆ มีไว้ ตอนครูทัก
ความรัก มีไว้ หลอกแดก
ไม้แมก มีไว้ หลบซ่อน
ง่วงนอน มีไว้ ยามนั่งเรียน
เรื่องเซียน ๆ มีไว้ ทำตอนโดด
เรื่องโหด ๆ มีไว้ ตอนทำงาน
ความหลังอาน มีไว้ แบกการ์ตูน
ฮันนีมูน มีไว้ หลอกทิ้งแฟน
คลิปโดนแบน มีไว้ หาดู
อันความรู้ มีไว้ หาโกง
นี่คือโคลง "ความวิบัติของนักเรียน"
6 ธันวาคม 2549 20:57 น.
นิลจันทรา
สถานการณ์ในไทยไม่แน่นอน
ต้องขอวอนชาวประชาให้ตระหนัก
ทางแก้นั้นต้องช่วยกันอย่าทึกทัก
ว่าตนจักปล่อยไปตามเวลา
มีปัญหาก็ควรช่วยกันแก้
ไม่ควรปล่อยแม้มันง่ายหนักหนา
พยายามถึงที่สุดแล้วค่อยล้า
มิใช่ว่าเฝ้าดูแล้ววางมือ
ประวัติศาสตร์นั้นซ้ำรอยมินับได้
ขอหยุดไว้เพียงแค่นี้มิดีหรือ
วงจรอันอุบาทย์นี้ก็คือ
การยึดถือความคิดเก่าไว้รำไร
ใครนำไทยแน่ใจว่าสำคัญหรือ
ที่แน่คือนำตนเองใช่ไหม
อย่าให้ภาพลวงตาและลวงใจ
จงคิดไว้ใจเราคือผู้นำตน
ผู้นำคือคนนำทั้งหมดไม่
ตระหนักไว้ใช้ได้ทุกแห่งหน
คนที่นำเราได้ไม่ใช่คน
แต่เป็นหนทางแห่งใจสมองเรา
หากทิ้งงานหน้าที่หนักแก่ผู้นำ
ใครอาจทำให้ชาติไทยถูกเผา
เวลานั้นคนไทยอาจมึนเมา
และโศกเศร้าจนโยนผิดให้พ้นตน
คนหนึ่งคนดูแลไม้ล้านต้น
คงไม่พ้นเพราะมีความคิดหนึ่งหัว
แม้แกร่งกล้าแต่ยังต้องเกรงกลัว
ว่าคนชั่วลอบตัดป่าจนสิ้นไป
ตบมือแค่ข้างเดียวใช่มีเสียง
เพราะไม่เพียงพอประสานกันได้
ต้องร่วมมือสองข้างด้วยกันไว้
ปรบให้ตายเสียงไม่ลดถดถอยลง
ชาติจะดีเราต้องมีพลัง
เป็นของขลังปราบคนชั่วเป็นผุยผง
เพียงร่วมใจประชาไทยไม่พะวง
เพราะเราคงสุขสบายด้วยช่วยกัน
หาใช่ว่าหนึ่งแม่ทัพนำพลรบ
จะได้จบด้วยชัยทุกครั้งครัน
หากทหารงอมืองอเท้านั้น
มีกี่พันกองทัพมิช่วยเลย
แต่ถ้ามีหนึ่งแม่ทัพชาญฉลาด
อีกทหารมิขลาดมินิ่งเฉย
กี่ศึกนั้นก็ชนะอย่างแน่เอย
คงไม่เคยแพ้พ่ายต่อฝ่ายใด
หนึ่งสมองสองมือหนึ่งใจจิต
อาจพิชิตอธรรมทั้งหลายได้
อย่าหวังพึ่งผู้อื่นให้มากไป
ตะหนักไว้ทำไปก่อนค่อยว่ากัน
ชาติจะรุ่งพุ่งสู่ความเจริญ
อย่ามัวเมินข้ามความร่วมแรงนั้น
ผองชาวไทยจูงมือร่วมรบรัน
ต้องฝ่าฟันอุปสรรคสู่เส้นชัย
5 ธันวาคม 2549 15:03 น.
นิลจันทรา
ประณตน้อมวันทาแนบบาทพ่อ
ตัวลุกขออภัยทุกสิ่งสรรพ์
แต่อดีตจวบจนปัจจุบัน
ตัวลูกพลันผิดพลาดมิตั้งใจ
ขอบพระคุณบิดรแห่งลูกนี้
ชั่วชีวีพระคุณพ่อนั้นล้นไหล
ลูกทดแทนได้ไม่หมดแต่แล้วไซร้
แม้ดวงใจ ฤ กายาลูกยอมพลี
อยากบอกรักบิดาด้วยใจมั่น
ตัวลูกนั้นพร้อมเดินตามวิถี
ด้วยเคารพบูชาและภักดี
เทิดทวีความสามารถพ่อเรา
ด้วยรักนี้จากใจหาใดเปรียบ
มิอาจเทียบรักใดไม่เหี่ยวเฉา
ดุจดอกรักงดงามมิบางเบา
อันลูกเฝ้าบำรุงทุกเวลา
พระคุณพ่อยิ่งใหญ่คับฟ้า
ตัวลูกยาหาใดเทียมยากหนักหนา
ขออภัยขอขอบคุณแด่บิดา
ด้วยกายาใจจิตรักมิเลือน
หน้าส่วนตัว
1606
