บุปผชาติดาษดาเจ้าเอย คิด ฤ ว่าเจ้าเคยอยู่สุขไม่ ด้วยจิตคิดตระหนักทุกครั้งไป ว่าดวงใจเจ้าระทมจิตตรมตรอม บอบบางเบาโดนรุมเร้าด้วยไฟร้อน โดนตัดทอนความงามโดยละม่อม มิอาจฝืนเพียงเฝ้าดูอย่างยินยอม โลกจอมปลอมปนเปรอความหลอกลวง กลีบหนึ่งกลีบโรยร่วงลงสู่พื้น มิอาจฝืนกาลเวลาอันงานหลวง แต่ที่คุ้มค่ากว่ากันทั้งปวง คือแอบลวงได้ความรู้ทุกเรื่องราว สิ่งที่ผ่านจักษุเนตรให้จดจำ สิ่งที่ทำทุกฤดูทุกร้อนหนาว ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทุกครั้งคราว บุปผาพราวด้วยความรู้ความงามเอย
นิลจันทรา 25 ธ.ค. 2549 15:30 น. - ID 96552 
1612
0
0
25 ธันวาคม 2549 21:11 น. - comment id 639769
มาแวะอ่านงานลูกศิษย์แล้วจิตซาบ เป็นธารอาบเอิบอิ่มปริ่มฝั่งฝัน ขอให้แต่งได้ดีทุกวี่วัน แล้วอาจารย์จะหมั่นมาอวยพร
26 ธันวาคม 2549 03:50 น. - comment id 639812
หากไม้งามปราศจากน้ำหวาน... ก็ดั่งเหมือนสตรีไน้ความรู้และจริตมารยา ลึกซึ้งจริงๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
