12 พฤษภาคม 2547 23:12 น.

รถโคลง

น้ำ

1ปั๊ม เฟือง คาน จักร โค้ง            รถโคลง
หมุนโลกรักจรรโลง                    สี่ล้อ
แล่นวิ่งแหวกโหมโรง                 จังหวะ นาพ่อ
ถึงกระชั่งไม่ถึงพ้อ                     ก็ล้อหลุดหาย

2ตามหาล้อที่ห้า                         อะไหล่ นั้นเอย
เตรียมอยู่ท้ายโคลงไว               ว่องวิ้ง
แม่แรงยกอยู่ไหน                     ยืมแม่
ร้องกู่รักช่วยกลิ้ง                      รถล้อผมหนา

3ซ่อมเสร็จสำเร็จไซร้                  ส่งนาง
ทุกถิ่นทุกที่ทาง                          ค่ำเช้า
ดอกรักเอ๋ยบานกลาง                  ทรวงฉ่ำ
โคลงเพราะเสนาะใจเร้า               ร่ำรู้คู่ใจ				
11 พฤษภาคม 2547 19:03 น.

ตัวตน

น้ำ

1ตัวตนมวลหมู่เพี้ยง             ธาตุดิน
ลมจุดดันไหลวิญ                 รับรู้
ไฟน้ำร่วมเกาะจินต์             กายก่อ
คุณโทษดีชั่วสู้                      สะสร้างนิสัย

2ไหลเวียนวนวัฏเวิ้ง              กัปล์กัลย์
รักก่อชีพจักรผัน                 สุขเศร้า
เขาสูงส่งปลงปัน                   เนินต่ำ 
ล้วนกลับสู่ดินเร้า                 แรกนั้นเพียงเดียว
 
3ฝันไกลอยากล่วงแจ้ง          แสงสูรย์
ปลิวเปล่าไร้ปลักกูล              เกาะกั้น
วางว่างอนันต์อณูมูล              อากาศ
แดนวาดเว้าว้างนั้น              แก่นแท้นฤพาน				
7 พฤษภาคม 2547 14:45 น.

ฝันกล

น้ำ

1เพียรทดแรงกลั่นเร้า                   ฝันกล
กระดกหกคานมนต์                  ทดเข้า
เหล็กเล็กต่างละอองฝน             พรมป่า
ฤดีเกิดกระจ่างเร้า                     มิร้างสิ่งหอม

2หอมมะลิมาถักร้อย                      ความฝัน นะเอย
หอมอบร่ำรำพัน                       พจน์แพร้ว
โคลงหอมหอบหมายกัน             ขวัญผูก มิตรแฮ
หอมห่ออ้อมใจแล้ว                    รักยิ้มชื่นสรร

3หมุนบ้างแลหยุดบ้าง                 สบายอุรา
ตั้งท่างามตามหา                        ก่องแก้ว
น้ำโค๊กเขียวแดงมา                   เชิญดื่ม
แล้วอย่าลืมโคลงแพร้ว              ผูกเร้ามาเสมอ

4บัวงามกลางโลกหล้า                    เครื่องจักร
โคลงกล่อมออมคำรัก                  ฝากไว้
ยิ้มบัวเบิกแย้มภักด์                    คำหยาด
หมายแต่งเติมจินต์ไซร้              ซึ่งซึ้งใจหวาน				
1 พฤษภาคม 2547 21:54 น.

คนไทยช่วยกัน

น้ำ

๑คน ต่างแต่ถิ่นนั้น      เกิดหรือ
คน ต่างผิวพันธ์ฤๅ   หลากหล้า
คน นั้นเท่าเฝ้าถือ      สูงสัตย์  
คน ฆ่าคนทั่วฟ้า        ฝากแค้นสมรภูมิ

๒ไทย แลนด์แดนพุทธล้ำ         เลิศมา
ไทย แก่นแผ่นดินพา             เกษตรฟุ้ง
ไทย แท้เก่าแก่นา                 เรืองจริยะ
ไทย พระอยู่หัวรุ้ง                เทิดท้นเหนือหัว

๓ช่วย ตัวเองลอดพ้น             พึงตนดีแฮ
ช่วย เพื่อนพ้องยามผจน      เรื่องร้าย
ช่วย ด้วยจิตบุญกุศล           สูงส่ง
ช่วย เมตตาแผ่คล้าย            ช่วยปั้นปันทุกข์ ชนเฮย

๔กัน เองเป็นสิ่งสร้าง           เสริมสัมพันธ์
กัน ไว้ดีกว่ายัน                  เมื่อร้าย
กัน ก่อนเหตุร้ายมัน           มายมาก
กัน ต่างระวังอ้าย               ชั่วช้าโจรภัย				
30 เมษายน 2547 21:55 น.

บัว

น้ำ

1เกิดแต่เง่าก่อขึ้น             แต่โคลน
ดำดิ่งน้ำปรักโปน            โผล่พ้น
อาหารแต่สัตว์โยน          ย่ำอยู่
ชินหมู่ชินฝูงล้น              หลากเร้าตัณหา

2ได้งอกออกพอรับรู้          แสงรัศมี
ได้หลุดโผล่โคลนพี            แผกบ้าง
อธิฐานจิตสู่ศรี                แสงส่อง
หวังมิต้องว่ายว้าง            วัฏเวิ้งวกวน

3เกิดก่อใกล้แผ่นน้ำ         ผิวนวล
ธรรมรสพุทธพจน์มวล    มั่นแม้น
คืนวันผิผ่านผวล            หมายสู่
ชูกิ่งก้านจ่างแจ้ง             แหล่งหล้าบัวบาน

4บัวเบิกบานหลุดพ้น        สู่แสง
เป็นดั่งนำโลกแสดง        แก่หล้า
พริ้วงามยิ่งยลแจง           ให้สุข
สาธุธรรมอยู่คู่ฟ้า            ฝากไว้ทุกชน				
Calendar
Lovings  น้ำ เลิฟ 2 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟน้ำ
Lovings  น้ำ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟน้ำ
Lovings  น้ำ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงน้ำ