13 กุมภาพันธ์ 2552 09:25 น.
บพิตร
ศุกร์สิบสามเล่าว่ามีอาถรรพ์
เชื่อถือกันชาวฝรั่งนั่งผวา
มีความเชื่อเล่าขานเนิ่นนานมา
จะนำพาความโชคร้ายให้ผู้คน
ด้วยวันศุกร์พระเยซูผู้ยิ่งใหญ่
ถูกนำไปตรึงกางเขนเป็นเหตุผล
คนร่วมโต๊ะทานอาหารสิบสามคน
ก่อนวายชนม์มื้อสุดท้ายในตำนาน
หลายเรื่องราวเล่าเรื่องเลขสิบสาม
จะเมื่อไหร่ก็ตามคำเล่าขาน
สิบสามคนร่วมโต๊ะเดียวรับประทาน
ต้องวายปราณคนลุกก่อนถ้าย้อนดู
เป็นที่มาศุกร์สิบสามห้ามย้ายบ้าน
จะเริ่มงานสิ่งใดไม่ลบหลู่
หากตัดเล็บ เขียนจดหมาย ได้ศรัตรู
นำไปสู่ความเลวร้ายในชีวา
เป็นความเชื่อชาวฝรั่งที่ฝังจิต
ควรพินิจเราคนไทยไม่ผวา
เพราะวันศุกร์คือวันสุขสมอุรา
วันถัดมาเสาร์อาทิตย์จิตเบิกบาน
เลขสิบสามงามดีที่เริงร่า
เดือนเมษาปีใหม่ไทยได้สืบสาน
เล่นสาดน้ำแสนสนุกสุขสงกรานต์
ได้กลับบ้านได้ทำบุญอบอุ่นใจ.
..........................................
ศุกร์ ๑๓ กุมพาพันธ์ ๒๕๕๒
12 กุมภาพันธ์ 2552 12:13 น.
บพิตร
คอยต้อนรับทุกคราวที่เข้าบ้าน
ส่งเสียงขานทักทายหายสงสัย
เจ้าตื่นเต้นเร็วรี่แสนดีใจ
โอบหลังไหล่รับขวัญทุกวันคืน
จะมืดค่ำเพียงใดไม่ย่อท้อ
ตั้งตารอคอยแลแม้ดึกดื่น
จะร้อนหนาวฝนหลั่งฟ้าครางครืน
ต้องรีบตื่นแม้เผลอหลับยามกลับมา
แสนหงอยเหงาเมื่อห่างไกลไปหลายวัน
ให้หวาดหวั่นค่ำคืนยืนคอยหา
แสนกังวลไปไหนหลายเพลา
ไม่เห็นหน้าว้าวุ่นขุ่นกมล
สุขใจนักทุกทีที่พบหน้า
สุดเริงร่าช้าไปไม่เคยบ่น
เรื่องของฝากไม่ถามหาอย่ากังวล
อย่าสับสนที่เล่ามา หมาฉันเอง
12 กุมภาพันธ์ 2552 11:35 น.
บพิตร
เคยวาดฝันจะไขว่คว้าหาดวงดาว
จากกลางหาวมาเก็บไว้ให้เธอฉัน
ได้เชยชมสดชื่นทุกคืนวัน
แม้หลับฝันตื่นตาพาชื่นทรวง
คำสัญญาแห่งรักประจักษ์จิต
เกินนิมิตใดใดในแดนสรวง
สุดสว่างกระจ่างใสใจสองดวง
แสนโชติช่วงแสงแห่งรักสลักจินต์
เราร่วมทางตามฝันอันเคยใฝ่
คอยห่วงใยสองเราเฝ้าถวิล
จะเก็บดาวจากฟ้ามาสู่ดิน
มิเคยสิ้นความหวังยังเรืองรอง
เป็นแรงใจให้กันสู่ฟันฝ่า
ยามอ่อนล้าเปลี่ยวเหงาเราทั้งสอง
ยามเหนื่อยหนักโลมเล้าเข้าประคอง
สายตาจ้องปลอบขวัญคลายหวั่นกลัว
มองดวงดาวเคยตั้งใจจะไขว่คว้า
แม้เจิดจ้ายามเมฆบังยังสลัว
แต่สองเรายามใกล้ไม่มืดมัว
งามยิ่งกว่าดาวดวงใดในจักรวาล
เหล่าดาราส่องสว่างในกลางหาว
จะพร่างพราวงามล้ำเกินคำขาน
ฤาจักเทียบรักเราสองส่องตระการ
ที่แผ่ซ่านชุ่มดวงจิตนิจนิรันดร์.
11 กุมภาพันธ์ 2552 09:11 น.
บพิตร
มอบกุหลาบแทนใจให้ใครดี
ในโลกนี้มีคนรักมากนักหนา
ให้พ่อแม่ที่เลี้ยงดูอุ้มชูมา
ให้ปู่ย่าที่เอื้อเฟื้อเมื่อเยาว์วัย
แด่คุณครูที่สอนสั่งตอนยังเล็ก
ตั้งแต่เด็กเร่งเร้าเอาใจใส่
จนเติบโตถึงวันนี้ที่เป็นไป
สู่โลกใหญ่สู้ปัญหาพาก้าวเดิน
แด่พี่น้องผองเพื่อนที่เตือนย้ำ
ร่วมตรากตรำซึ้งใจไม่ห่างเหิน
ยามเหนื่อยหนักทักทายให้เพลิดเพลิน
มิหมางเมินยามอ่อนล้าพาอุ่นใจ
มอบแด่เธอคนนี้ที่ร่วมสร้าง
ร่วมเดินทางสู่ฝันอันยิ่งใหญ่
เป็นคู่ครองคู่คิดคู่ฤทัย
มิห่างไกลเคียงข้างมิลางเลือน.
6 กุมภาพันธ์ 2552 15:10 น.
บพิตร
จันทร์เอ๋ยโอ้จันทร์เจ้า
เคยขอข้าวขอแกงกิน
แหวนพลอยทั้งเพชรนิล
อีกช้างม้าข้าเคยขอ
เก้าอี้เอาไว้นั่ง
อีกเตียงตั้งยังไม่พอ
ละครมีไหมหนอ
ขอยายชูมาดูแล
อีกคนคือยายเกิด
แสนประเสริฐมาช่วยแก้
จันทร์ให้ไม่ผันแปร
ทุกสิ่งอย่างช่างใจดี
จันทร์เอ๋ยโอ้จันทร์เจ้า
ขอวอนเว้าในวันนี้
ขอความสามัคคี
ให้คนไทยได้ไหมเอย?.
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบพิตร
หน้าส่วนตัว
1827
