คนเราเมื่อมี อวิชชา แล้ว ปัญญาก็มืดมิด...... อวิชชา...เป็นเครื่องขวางกั้น....ตัณหาเป็นเครื่องร้อยรัด..... ...ที่จะมารับใช้ มาเล่นการเมือง.... เมื่อเกิดความกลัว ก็เป็นทุกข์... ทุกข์เพราะอำนาจวาสนา มันเป็น สมุทัย...คือ สิ่งที่ทำให้เกิดทุกข์ แต่เมื่อไม่สามารถตัดสมุทัยได้ ก็จะไม่รู้เหตุ ว่าทุกข์จริงๆนั้น มันเกิดจากอะไร...เพราะตัวเองหลงอยู่ในสมุทัย ไม่วาง ไม่หา มรรค... จะบอกให้ว่า ตัวเหตุแห่งทุกข์ ก็คือ การตะแบงไม่ให้แก้รัฐธรรมนูญนั่นแหละ... ...หันมาสนับสนุนซะ...มันจะเป็น มรรค...เพื่อ นิโรธของประชาธิปไตยไทย... ...