ในที่สุดผมก็ได้รู้ว่า.....

ณ วันหนึ่ง

ผมห่างจากการเขียนไปนานมาก
ไม่ว่าจะเป็นเขียนบันทึก เขียนกลอน
นานแล้วที่ไม่ได้มาทักทายตัวอักษร
นานแล้วที่ไม่ได้มาแหวกว่ายในกระแสอักษร
        ตอนนี้ผมเรียนปริญญาโท
ผมต้องเขียนหนังสืออีกครั้ง
ผมก็ได้รู้ว่า วิญญาณการเขียนผมหายไป
ผมเขียนหนังสือไม่ได้เลย
แต่...ผมกลับมาแล้ว
หวังว่า มันคงตามผมกลับมา..				
comments powered by Disqus
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    19 มีนาคม 2546 16:57 น. - comment id 5681

    ลูกเป็ดเอาใจช่วยนะคะ   ไม่นาน  คุณก็จะเขียนหนังสือได้ดังเดิมค่ะ
  • ผีเสื้อปีกบางฯ

    20 มีนาคม 2546 06:53 น. - comment id 5689

    เอาใจช่วยนะคะ
    เคยเป็นเหมือนกัน....ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่
    พอไม่ได้เขียนนานๆ  จะเริ่มเขียนใหม่อีกที
    รู้สึกฝืดๆ
  • ณัฑกาล

    21 มีนาคม 2546 07:38 น. - comment id 5710

    มาแย้ว.............
    มาแย้ว...จ้า
    ไม่ใช้ตัวก่อกวน
    แต่เป็นกำยังใจ
  • rain..

    23 มีนาคม 2546 11:38 น. - comment id 5761

    เรน..เป็นกำลังใจให้..
    เขียน..อีกครั้ง..นะค่ะ..
    แล้ว..ทุกอย่าง..
    จะกลับมา...
    ..เชื่อว่า..
    ถ้าอยากทำ...
    ถ้าอยากเขียน..
    อยากแต่ง...
    เรน..จะรออ่าน...
    บทกวี...ที่ไพเราะ..
    ..ของคุณ...
    ...อีกครั้ง..
    .....   
    
    
  • แม่มดน้อยค่ะ

    27 มีนาคม 2546 02:43 น. - comment id 5839

    เป็นกำลังใจค่ะ
    ถ้าเขียนเมื่อไหร่
    อย่าลืมแบ่งปันอักษรสวยๆ ให้อ่านบ้างนะค่ะ
    จะรออ่านค่ะ
    
    =^_____^=

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน