ผิดด้วยเหรอ?

krajokngao

เคยเป็นมั้ย?
กับความรู้สึกที่มีให้ใครคนหนึ่ง 
กับคนที่ซึ่งคิดว่าดีพอและเข้าใจเราและพร้อมที่จะเคียงข้างกันกับเราเสมอไป
กับความคาดหวัง ที่จะมีเค้าอยู่เพียงเพื่อให้อุ่นใจ
กับความหวังดี และจริงใจที่หยิบยื่นให้เค้าอยู่ทุกวัน
กับความรักความผูกพันที่มันเพิ่มมากขึ้นทุกที
.....
แต่สิ่งที่ได้รับกลับคืนมา
มันก็คือความเฉยชาและห่างเหิน
และสุดท้ายหายเงียบไป...ไร้ซึ่งเสียง
เป็นเพราะเพียงเราไม่ดีพอ
เป็นเพราะเพียงเราไม่ใช่คนในฝัน
เป็นเพราะเพียงเราไม่ใช่คนที่เค้าอยากให้ก้าวไปด้วยกัน
เป็นเพราะเพียงความฝันของเค้าไม่ต้องการมีเรา....ตั้งแต่แรก
ผิดมั้ย....ที่ทำได้เพียงเท่านี้
ผิดมั้ยที่หยิบยื่นความรู้สึกดีดีให้กับเค้า				
comments powered by Disqus
  • ...

    6 ตุลาคม 2551 23:25 น. - comment id 21706

    ไม่เคย19.gif
  • viviinlove

    8 ตุลาคม 2551 20:08 น. - comment id 21719

    ไม่ผิดหรอกครับ ที่เราเป็นแบบนี้ เพราะคนเราเกิดมา เจอกัน คุยกัน คบกัน แต่ก็ใช่ว่าจะแน่ใจเสมอไปว่าเขาเกิดมาเพื่อเป็นของเรา หรือเราเกิดมาเพื่อเป็นของเขา ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน ผมมีบทความนึงอยากให้อ่านดู ลองอ่านดูละกันนะครับ ผมไม่ได้เขียนเอง แต่ไปเจอมา อาจจะยาวนิดนึง แต่ลองอ่านดูนะครับ อาจจะทำให้ความคิดของเราดีขึ้น 
    
    จิ๊กซอว์ที่ไม่ได้อยู่ข้างกัน...
    
    บนโต๊ะตัวหนึ่ง มีจิ๊กซอว์กระจัดกระจายอยู่เต็มเกลื่อนกลาด 
    ยังไม่มีชิ้นไหนถูกปะติดปะต่อกัน 
    
    ที่มุมโต๊ะด้านหนึ่ง จิ๊กซอว์สองตัวนอนสงบนิ่งอยู่ใกล้ๆกัน 
    ลวดลายของทั้งสองเป็นสีฟ้าอ่อนของท้องฟ้ายามเช้าเหมือนกัน
    คล้ายๆว่าจะเป็นจิกซอว์ที่อยู่ข้างกันในรูปที่สมบูรณ์
    
    จิ๊กซอว์ทั้งสองตัวจึงค่อยๆเคลื่อนตัวเข้าหากัน 
    เริ่มหมุนตัวช้าๆ พยายามหามุมที่จะประสานกับอีกฝ่ายให้เป็นหนึ่งเดียวกัน 
    ใช้ส่วนเว้าของเรา ไปสอดรับกับส่วนโค้งของเขา
    หาส่วนเว้าแหว่งของเขา มารับส่วนป้านเทอะทะของเรา.....
    ทั้งคู่พยายามอยู่อย่างนั้น......
    
    
    
    เวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า จิ๊กซอว์ทั้งสองพยายามอย่างมากที่จะต่อกันให้สนิท 
    มุมแล้วมุมเล่าที่ลองปรับ เหลี่ยมแล้วเหลี่ยมเล่าที่พยายามประสาน 
    ไม่มีครั้งไหนจะต่อกันได้อย่างสนิทไร้ช่องว่างส่วนเกินเลย 
    
    สุดท้าย จิ๊กซอว์ตัวที่ใหญ่กว่าจึงยอมแพ้ เคลื่อนตัวจากไป
    จิ๊กซอว์ตัวเล็กกว่าร้องเรียกด้วยเสียงโศกเศร้า
    
    "เธอจะไปไหน ฉันทำผิดอะไรเหรอ เธอถึงต้องจากฉันไป ฉันไม่ดีตรงไหน ทำไม
    เธอต้องยอมแพ้แบบนี้ด้วย เธอไม่สงสารฉันเลยหรือ ไม่เสียดายวันเวลาที่เรา
    พยายามต่อประสานให้เป็นหนึ่งเดียวกันหรือ"
    
    จิ๊กซอว์ตัวใหญ่หันกลับมาด้วยสีหน้าปวดร้าว เอ่ยเสียงเรียบ
    
    "ทำไมเธอถึงคิดว่าเธอทำผิด การที่เราต่อกันเป็นชิ้นเดียวไม่ได้ มันไม่ใช่ความผิด
    ของเธอ ไม่ใช่ความผิดของฉัน เพียงเพราะว่าเราไม่ได้เป็นจิกซอว์ที่ถูกออกแบบ
    มาให้อยู่ข้างกัน ก็เท่านั้น และฉันก็กำลังยอมรับมันด้วยความเจ็บปวด....
    ฉันเสียใจที่ทำเธอบอบช้ำจากการที่เราพยายามดัดตัวเองให้ประสานกับอีกฝ่าย 
    แต่ก็รู้ใช่ไหม ว่าฉันก็บอบช้ำไม่ต่างกับเธอเลย เวลาและความพยายามของเรามัน
    ไม่สูญเปล่าไปหรอก เพราะอย่างน้อย มันก็ทำให้เรารู้ว่าส่วนโค้งของเรามันโค้ง
    แค่ไหน ส่วนเว้าของเรามันลึกเท่าไหร่ และเราควรจะหาจิ๊กซอว์รูปร่างแบบไหน
    มาเติมเต็มช่องว่างที่เราขาดไป ร้องไห้อยู่ตรงนั้นเถิด และทิ้งความโศกเศร้าทั้ง
    หมดไว้ตรงนั้น เมื่อเธอแข็งแรงดีแล้ว เธอจงตามหาจิ๊กซอว์ตัวที่ถูกสร้างมาอยู่
    ข้างๆเธออย่างแท้จริง ถึงวันนั้นเธอคงเข้าใจสิ่งที่ฉันพูดในวันนี้"
    
    
    
    จิ๊กซอว์ตัวใหญ่จากไปแล้ว 
    แต่เรื่องราวยังดำเนินต่อไป 
    ร่องรอยบอบช้ำและเสียงร้องไห้ของตัวจิกซอว์มากมาย
    ยังคงแว่วมาจากทั่วทุกจุดบนโต๊ะ........
    
    
    
    สุดท้ายแล้ว จิ๊กซอว์ของภาพชื่อความรักนี้จะถูกประกอบเป็นรูปที่สมบูรณ์สวยงามได้หรือไม่....ไม่มีใครรู้
    
    และถึงตอนนี้ จิ๊กซอว์ตัวเล็กผู้น่าสงสารตัวนั้น จะเข้าใจสิ่งที่จิ๊กซอว์ตัวใหญ่พูดหรือยัง.....ไม่มีใครรู้
    
    ยิ่งไปกว่านั้น คำพูดของจิ๊กซอว์ตัวใหญ่ทั้งหมดคือความจริงหรือเป็นเพียงข้อแก้ตัว....ยิ่งไม่มีใครรู้
    
    
    
    
    
    ......เมื่อไหร่จะมีใครรู้......
    
    สุดท้ายนี้ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ๆต่อไป มีอารายก็ปรึกษากันได้ครับ
  • krajokngao

    9 ตุลาคม 2551 17:05 น. - comment id 21726

    ขอบคุณนะคะ คุณ viviinlove ขอบคุณสำหรับบทความเรื่อง จิ๊กซอว์ 
    ก็จริงอยู่นะ แต่กว่าจะผ่านช่วงเวลาแบบนี้ไป
    มันก็ทรมานมากเหมือนกันค่ะ จิ๊กซอว์ตัวเล็กยังดีนะ ที่ได้รับรู้ถึงความคิดของจิ๊กซอว์ตัวใหญ่ อย่างน้อยก็ทำให้ว่าเค้าคิดยังไง แต่การที่ไม่ได้รับรู้อะไรเลย มันทรมานมากกว่าซะอีกค่ะ
    แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกนะ อยากระบายออกมาบ้าง แรกๆ ไม่มีวันไหนที่ไม่ต้องร้องไห้เลย ไม่ว่าจะเป็นก่อนนอนตอนกลางคืน หรือว่า ตื่นนอนตอนเช้า ตอนนี้ก็มีบ้าง แต่ก็พยายามหาอะไรทำเพื่อให้สมองไม่ว่าง ไม่คิดฟุ้งซ่าน ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและกำลังใจนะคะ
  • viviinlove

    10 ตุลาคม 2551 23:04 น. - comment id 21738

    ยินดีครับ ^^ ยังไงก็สู้ๆต่อไปอย่าเพิ่งหมดหวังนะครับ 11.gif11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน