เขียนไว้บนพื้นทราย

กันนาเทวี

มีเพื่อนสนิทสองคนที่กำลังเดินทางอยู่กลางทะเลทรายเมื่อเดินทางไประยะหนึ่ง ก็เกิด
การโต้เถียงกัน เพื่อนคนหนึ่งโกรธมากถึงกับตบหน้าเพื่อนอีกคนหนึ่ง เพื่อนคนที่ถูกตบหน้า ไม่ว่า
อะไรสักคำเดียว แต่กลับเขียนข้อความไว้ที่พื้นทรายว่า
 
"วันนี้เพื่อนรักของฉัน ตบหน้าฉัน"
พวกเขาเดินทางกันต่อไป 
จนกระทั่งพบแหล่งน้ำกลางทะเลทราย พวกเขาตัดสินใจอาบน้ำที่นั่น เพื่อนคนที่ถูกตบหน้าก็เกิดจมน้ำ
 โชคดีที่เพื่อนอีกคนช่วยชีวิตไว้ได้ เมื่อเขาหายตกใจจากการจมน้ำ เขาก็จารึกข้อความไว้ที่ก้อนหินไว้ว่า
 "วันนี้เพื่อนรักของฉัน ช่วยชีวิตฉันไว้" 
เพื่อนคนที่ช่วยชีวิตเขาและตบหน้าเขารู้สึกแปลกใจใน การกระทำของเขา จึงเอ่ยปากถามว่า... 
"ตอนที่ฉันทำร้ายเธอ ทำไมเธอเขียนลงบนพื้นทราย แต่ตอนนี้ทำไมเธอสลักลงบนหิน" 
เพื่อนอีกคนยิ้มและตอบว่า 
"เมื่อเพื่อนทำร้ายเรา เราควรจะเขียนลงบนพื้นทราย เพื่อให้สายลมแห่งการให้อภัยพัดมา และลบมันทิ้งไป แต่เมื่อมีความประทับใจเกิดขึ้น
 เราควรจะจารึกไว้ใน ศิลาแห่งความทรงจำจากใจ ศิลาแห่งความทรงจำจากใจ ซึ่งสายลมไม่อาจทำให้มันเลือนลางได้" 
เรามีทั้งสิ่งที่ดีและไม่ดีเข้ามาในชีวิต 
สิ่งที่ทำให้เรามีความสุขได้ คือ ให้จดจำแต่สิ่งดีๆ 
และให้อภัยกับสิ่งไม่ดีที่เกิดขึ้น 
"เราอาจเปลี่ยนแปลงชีวิตไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะคิดให้ดีได้" 
 
ที่มา : หนังสือปัดใจ