30 พฤศจิกายน 2544 06:43 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
.... ทั้งที่อยู่ใกล้ใกล้
แต่เหตุใดดูไกลห่าง
ยิ่งก้าวยิ่งเพิ่มทาง
ระยะห่างระหว่างเรา
.... แม้นมีเธอข้างกาย
แต่ไม่คลายความเงียบเหงา
ต่อไปไม่มี เรา
จะมีเพียง เขา และ เธอ
.... วันที่เธอเอ่ยลา
พลันน้ำตาไหลล้นเอ่อ
เป็นจริงหรือละเมอ
หรือว่าเพ้อหลับฝันไป........
29 พฤศจิกายน 2544 17:31 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
.... รักเอ๋ยรัก ดั่งสายลม ที่พรมโบก
รักจรรโลง ให้โลก นี้สุขสันต์
รักร่มเย็น ดุจดั่ง นวลแสงจันทร์
รักสร้างฝัน ให้ชีวิต จิตผูกพัน
รักนี้อยู่ ในใจ ใครจะเห็น
รักเปรียบเป็น ดั่งเช่น กุหลาบนั่น
รักแล้วทำ ให้สุข ทุกคืนวัน
รักนิรันดร์ นำฉัน มาพบเธอ......
29 พฤศจิกายน 2544 07:26 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
ความรักหนาหนักเพี้ยง หินผา
มีสุขเพียงบางครา จักได้
ทุกข์ยากยิ่งใดนา รักจาก
ลำบากลำบนไซร้ อยากได้มาครอง
ดูเหมือนยิ่งหินผา หนักยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด
ยกออกแทบไม่ไหว หนักที่ใจไม่ทานทน
ดูเหมือนจะคว้าได้ เราจักใคร่คว้าสักหน
ลำบากและลำบน แต่ไกลจนสุดคว้ามา
ดูเหมือนจะเป็นสุข เป็นความทุกข์สิยิ่งกว่า
สุขเพียงชั่วเวลา ทุกข์นั้นหนาชั่วกัปกัลป์
ดูเหมือนหลับฝันดี เพียงนาทีตื่นจากฝัน
เมื่อตื่นฟื้นขึ้นพลัน ฝันดีนั้นกลับเปลี่ยนไป
ดูเหมือนโลกสว่าง ท้องฟ้ากว้างดูสดใส
แต่แล้วมืดมิดไป เหลียวหาใครนั้นไม่มี
นี่หรือคือความรัก ใครประจักษ์ไม่อยากหนี
แม้ว่าทุกข์ชีวี ยังอยากมีรักสักครา
28 พฤศจิกายน 2544 20:24 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
.....ลมหนาวเข้ามาเยือน
สัญาณเตือนเราหนุ่มสาว
เรืองรองสีทองพราว
เหลืองรวงข้าวเต็มท้องนา
.....ขอเชิญเหล่าเพื่อนผอง
ทั้งพี่น้องป้าน้าอา
มาช่วยกันรีบมา
เราชาวนาอย่ารีรอ
.....จับเคียวเกี่ยวรวงข้าว
หนาวแสนหนาวไม่ย่อท้อ
ทำงานเคล้าเพลงคลอ
สุขจริงหนอเพลงรำเคียว
.....หันหลังขึ้นสู้ฟ้า
ต้องก้มหน้าคราเก็บเกี่ยว
เจ็บแปลบจากใบเรียว
ที่กำเหนี่ยวเกี่ยวรวงไป
.....สองมือคือพลัง
ไม่หยุดยั้งทำด้วยใจ
หยาดเหงื่อรินหลั่งไหล
จวบจนใกล้สนธยา
.....ความหวังของวันนี้
เพียงข้าวมีเต็มยุ้งนา
ใช้หนี้ค่าปุ๋ย...ยา
ที่ยืมมาก่อนนาดำ.....
6 พฤศจิกายน 2544 01:45 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
.... ทะเลงาม ยามเย็น เห็นไหมพี่
เกี่ยวก้อยชี้ ชวนชม ทะเลสวย
แดดรอนรอน สายลม แผ่วระรวย
คลื่นระทวย เป็นริ้ว พริ้วพริ้วมา
.... คลื่นสลาย ซบสาด หาดทรายแก้ว
พี่ชมแล้ว อย่าเพิ่งเบื่อ นะพี่จ๋า
หาดทรายขาว ไกลลิบ สุดสายตา
จรดนภา สีฟ้าส้ม อมชมพู
.... แว่วเพลงคลื่น โหมกระหน่ำ ย้ำโขดหิน
เหมือนเสียงพิณ ฟังเพราะ เสนาะหู
เสียงกระซิบ "พี่รักเจ้า....นะโฉมตรู"
ดังก้องอยู่ ทุกเวลา ทุกนาที
.... ฝูงนกน้อย ลอยลับ บินกลับรัง
นกรู้จัก ห่วงหลัง นะจ๊ะพี่
นกนั้นเหมือน รักเรา นะคนดี
จะไม่หนี พลัดพราก ไปจากรัง.......
หน้าส่วนตัว
850
Lovers
0 คน เลิฟผีเสื้อปีกบางฯ
