23 มกราคม 2545 04:33 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
.... ครั้งกระโน้น โพ้นไกล ในกาลเก่า
มีเรื่องเล่า เรารู้สึก ระลึกถึง
แว่วสำเนียง เสียงเคาะเกราะ เจาะใจตรึง
เสนาะซึ้ง ถึงแถน แดนวิมาน
.... จากแว่นแคว้น แดนลาว คราวอพยพ
มาประสบ พบแหล่ง แห่งถิ่นฐาน
ท้าวพรหมโคตร โจษจัน กันมานาน
ตั้งหมู่บ้าน สานสืบศิลป์ บนถิ่นไทย
.... เมืองน้ำดำ ลำปาว ท้าวฯไร้ทุกข์
แสนสนุก สุขสันต์ วสันต์สมัย
ต่างหว่านดำ ทำนา ริมป่าไพร
ทุ่งเขียวใส ใบข้าวพริ้ว ปลิวลู่ลม
.... รวงข้าวเหลือง เรืองรอง เต็มท้องนา
ฝูงนกกา พากันร้อง ก้องเสียงขรม
ลงโฉบเฉี่ยว เรียวรวงข้าว ชาวนาตรม
ท้าวฯปรารมภ์ ทำไฉน ไล่นกกา
.... ไม้มะหาด ลาดเรียงรัด มัดเถาวัลย์
เคาะเสียงลั่น สนั่นใน ไพรพฤกษา
นกฝูงใหญ่ ตระหนกใจ รีบไคลคลา
ทิ้งไร่นา ทิ้งอาหาร ลนลานไป
.... ท้าวฯเรียกหา สมญา ว่าเกราะลอ
สืบสานต่อ ล้อสรรพเสียง สำเนียงใส
จากชื่อเดิม เริ่มกลาย คลายเปลี่ยนไป
เรียกชื่อใหม่ โปงลาง อย่างที่เป็น.....
9 มกราคม 2545 20:24 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
.... แสนปลื้มนัก ความรักนี้ ที่พี่ให้
เป็นแก่นรัก จากใจ พี่ไม่หวง
พี่บอกว่า ยกให้ ใจทั้งดวง
พร้อมความห่วง เป็นสายใย มีให้กัน
.... ที่พี่บอก รักนี้ ดีกว่าห่วง
อยากทักท้วง เพราะความรัก มักเปลี่ยนผัน
แต่ความห่วง ความอาทร ความผูกพัน
จะคงอยู่ เช่นนั้น ไม่ผันแปร
.... ถ้าให้เลือก ความรัก และความห่วง
คงหนักหน่วง ตัดสินใจ ไม่ได้แน่
ต้องทั้งรัก ทั้งห่วง คู่ดวงแด
จึงจะเป็น รักแท้ แม้ห่างไกล.....
8 มกราคม 2545 15:21 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
.... ครูเป็นแผ่น ศิลา ที่กล้าแกร่ง
ครูเป็นแสง แห่งดวง สุริยฉาย
ครูเป็นจันทร์ แจ่มกระจ่าง กลางดาวราย
ครูเป็นสาย- ฝนหลั่ง พร่างพรมดิน
.... ครูเป็นแสง เทียนทอง ส่องชีวิต
ครูนำศิษย์ ข้ามห้วง กระแสสินธุ์
พาศิษย์พบ ความรุ่งโรจน์ แห่งชีวิน
ด้วยดวงจินต์ เปี่ยมเมตตา และปรานี
.... ตราบชีวิต ศิษย์รำลึก นึกคุณท่าน
ที่สร้างสรรค์ ให้ศิษย์งาม ตามหน้าที่
รู้ผิดชอบ รู้รอบ กอบกรรมดี
สมศักดิ์ศรี ปูชนี- ยบุคคล ....
6 มกราคม 2545 10:48 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
.... วันเธอลา ดูเหมือนว่า ใจจะขาด
ที่เคยวาด เคยฝัน พลันสิ้นสูญ
จำต้องฝืน กลืนน้ำตา ซ่อนอาดรู
ทุกข์เพิ่มพูน เก็บกดไว้ ใจช้ำตรม
.... ไม่อยากให้ เธอจากไป อย่างไหวหวั่น
ให้สร้างฝัน กับคนใหม่ ได้สุขสม
ให้มีคน ดูแล ไม่ระทม
ช่วยกันบ่ม รักขึ้นใหม่ เข้าใจกัน
.... แต่ถ้ามี สักวัน เธอหวั่นไหว
ไม่อุ่นใจ โปรดหันหน้า มาหาฉัน
สัญญาสิ สัญญานะ ยอดชีวัน
ถ้าความฝัน เธอสิ้นไป ให้กลับมา.....
6 มกราคม 2545 10:19 น.
ผีเสื้อปีกบางฯ
.... นุ่มนวลน่าแนบเนื้อ...............นางอนงค์
พักตร์ผ่องพิศพรรณพงศ์.........พรั่งพร้อม
คิ้วคางค่าควรคง......................เคียงคู่
ยามเหยาะยิ้มยิ่งย้อม.................ยั่วเย้ายุยวน............(PITBULL)
.... เนื้อนางเนียนนวลนุ่ม
คงอบอุ่นสีชมพู
ใคร่แอบแนบชิดดู
เกรงเจ้าเขินสะเทิ้นอาย
.... พิศพักตร์ช่างสวยพร้อม
งามละม่อมยิ่งเดือนฉาย
เร้าใจไม่มีคลาย
ยามยลพักตร์ลักขณา
.... คิ้วคางใครสร้างสรรค์
เทวาปั้นหรือไรหนา
คิ้วยิ่งศรรามา
นางสีดาฤๅเทียบทัน
.... ยามยิ้มยุยั่วเย้า
พี่นั้นเฝ้าละเมอฝัน
ใคร่พบไม่เว้นวัน
ยิ้มเจ้านั้นพลันติดตรึง.................................(ผีเสื้อปีกบางฯ)
Lovers
0 คน เลิฟผีเสื้อปีกบางฯ
หน้าส่วนตัว
1247
