5 เมษายน 2545 00:14 น.
ฝันหวาน
เพราะหลงรักจึงเชื่อนักว่าเธอมั่น
เพราะหลงรูปจึงผูกพันไว้แน่นเหนียว
เพราะหลงลืมจึงทิ้งสิ้นคนใจเดียว
เพราะหลงลิ้นจึงยอมเกี่ยวทั้งหัวใจ
เพราะหลงไปในกลลวงคนกลับกลอก
เพราะหลงทางจึงถูกหลอกให้หลงใหล
เพราะหลงเธอจึงเจ็บปวดทั้งหัวใจ
เพราะหลงกลหลงไว้ใจ..คนหลงตัว
5 เมษายน 2545 00:00 น.
ฝันหวาน
ต่อไปในอนาคต
ฉันไม่รู้ว่าจะกำหนดมันแบบไหน
ชะตากรรมและวิถีทางไม่ได้ขึ้นอยู่กับใคร
อยู่ที่การตัดสินใจจะเป็นไปของตัวเอง
ไม่รู้หรอกว่าเลือกทางถูกหรือทางผิด
รู้แต่สิ่งที่คิดที่ทำวันนี้คือฝึมือฉัน
ทางเดินข้างหน้าจะราบเรียบหรือเจอผาสูงชัน
ก็คงต้องเสี่ยงดูกับ..วิถึนั้นเพราะเลือกเองที่จะเดิน
5 เมษายน 2545 00:00 น.
ฝันหวาน
รักหรือหลงฉันคงแยกไม่ออก
เธอจะจริงจังหรือจะหลอกฉันคงไม่อาจคาดหวัง
ไม่ว่าพรุ่งนี้จะยังมีกันหรือไม่จีรัง
ไม่ว่าวันไหนใจจะพังหรือสุขจนท่วมท้นใจ
รู้แค่วันนี้ทุกอย่างที่ทำนั้นมีความสุข
แม้วันหน้าจะอมทุกข์ก็ไม่หวั่นไหว
แค่วันนี้มีเธอร่วมทางเดินไม่ว่าวันหน้าจะเกิดอะไร
ก็ยินดีและพร้อมรับด้วยความเต็มใจกับการตัดสินใจของตัวเอง..
4 เมษายน 2545 23:45 น.
ฝันหวาน
เพราะความรักไม่มีเหตุผล
เพราะหัวใจคนบังคับกันไม่ได้
ความรู้สึกคนเราสามารถเปลี่ยนไป
แต่หัวใจ..ลองปลักหลักรักใครถอนไม่ขึ้นสักที
เพราะชีวิตไม่ใช่แค่ความฝัน
ชีวิตคือสิ่งที่เป็นปัจจุบันเป็นหน้าที
ต้องดำเนินอยู่บนเส้นทางกับกรอบกฏเกณฑ์สังคมที่มี
ชีวิตนี้ใช่จะมีแต่เราเพียงลำพัง
เมื่อความรักมีกฏเกณฑ์บางอย่าง
เหตุผลความเหมาะสมจึงถูกอ้างท้าวความหลัง
เพราะหัวใจถูกบังคับทุกอย่างจึงต้องพัง
เพราะเหตุผลของรัก..เกิดขึ้น..ความรักจึงยังไม่ใช่รัก
อย่างที่ใจต้องการ
4 เมษายน 2545 23:45 น.
ฝันหวาน
เพราะรักไม่ใช่ความผิด
เพราะเรื่องรักไม่ได้ใช้หัวคิดแต่ใช้ใจตัดสิน
เพราะรักแล้วจึงเลือกแม้มีค่าเพียงเศษดิน
เลือกที่จะปิดหูปิดตาไม่ได้ยิน..ไม่รับรู้ความจริงที่ต้องเผชิญ
เพราะความรักไม่ใช่ความผิด
เพียงแต่ควรยึดติดความถูกต้องและเหมาะสม
ไม่ใช่หลับหูหลับตารักอย่างโง่งม
ใช่..ความรักไม่มีเหตุผล..แต่ก็ไม่ใช่เพียงอารมณ์ชั่วคราว...
หน้าส่วนตัว
594
