10 กุมภาพันธ์ 2550 12:46 น.
ฝากรักฟากฟ้า
....จะกลับ...มารับขวัญ
ให้รอวันพี่หวนมา
พี่อยู่.....แม้....ไกลตา
แต่....หัวใจ....อยู่ใกล้น้อง....
เก็บคำ.....สัญญามั่น......
เฝ้ารอวัน....ร่วมเคียงครอง
มั่นรัก.....ของเราสอง.....
มิแปรผัน.....ไม่เปลี่ยนแปลง.....
ขวัญเอย.......เจ้าขวัญตา.....
ถวิลหา.....เจ้ารอมแพง
ฝากเดือน......ฝากดาวแฝง
ถนอมเจ้า....ไว้แทนพี่.....
ฝากลมประโลมเจ้า
อย่าหมองเศร้า......นะ.....คนดี
แก้มนวล......จะหมองศรี
ขวัญชีวี......พี่หนึ่งเดียว
แวววับ.....หวาน.....แววตา
หวานวาจา.....หวานจริงเจียว
คมคำ....ดังคมเคียว
เกี่ยวใจพี่ไว้เคียงเจ้า
คำพี่.....คือ......สัญญา
จะกลับมา....ร่วมคลอเคล้า
ไม่นาน...นะ.....ขวัญข้าว
พี่.....รักเจ้า.....เท่าชีวา
9 กุมภาพันธ์ 2550 19:10 น.
ฝากรักฟากฟ้า
แค่...ใบไม้.....ร่วงหล่น......ลงสู่ดิน
ปลิดใบสิ้น ยามแล้ง.....ดูแห้งห่อ
เพียงลมแผ่ว สลัดหลุด ไม่รั้งรอ
เหลือก้านกอ แห้งเฉา ดูเศร้าสร้อย
ฟุ้งตลบ....กลบมัวทั่วแผ่นฟ้า
ฝุ่น.....เข้าตา...น้ำตา...รื้อ มือป้ายป้อย
ระคายเคือง ขยี้ซ้ำ ย้ำเป็นรอย
หัวใจพลอย....แอบริน....น้ำตาร่วง
วันเวลา....พ้นผ่าน ไม่พักหยุด
อยากยื้อยุด ย้อนกลับ.....อย่าลับล่วง.....
ดังชีวิต เหนื่อยหน่าย ทุกข์หนักหน่วง
สิ้นคนห่วง.....สิ้นกำลัง.....สิ้นหวังใจ
มองชีวิต.....มองทาง ช่างมืดมัว
ฟ้าสลัว ใจสลาย อยากลาไกล
แล้งลมฟ้า แล้งหวัง แล้งฝันใฝ่
ดั่ง...ต้นไม้...ยามแล้ง รอวันล้ม...
9 กุมภาพันธ์ 2550 16:24 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ใบไม้พรูร่วงหล่นลงสู่ดิน
ปลิดใบสิ้นยามแล้งดูแห้งห่อ
เพียงลมแผ่วสลัดหลุดไม่รั้งรอ
เหลือก้านกอแห้งเฉาดูเศร้าสร้อย
ฟุ้งตลบกลบมัวทั่วแผ่นฟ้า
ฝุ่นเข้าตาน้ำตารื้อมือป้ายป้อย
ระคายเคืองขยี้ซ้ำย้ำเป็นรอย
หัวใจพลอยแอบรินน้ำตาร่วง
วันเวลาพ้นผ่านไม่พักหยุด
อยากยื้อยุดย้อนกลับอย่าลับล่วง
ดังชีวิตเหนื่อยหน่ายทุกข์หนักหน่วง
สิ้นคนห่วงสิ้นกำลังสิ้นหวังใจ
มองชีวิตมองทางช่างมืดมัว
ฟ้าสลัวใจสลายอยากลาไกล
แล้งลมฟ้าแล้งแล้งหวังแล้งฝันใฝ่
............................................................................
8 กุมภาพันธ์ 2550 22:14 น.
ฝากรักฟากฟ้า
อาจจะไม่น่ารัก.....อย่างใครเขา
อาจจะ...เขลา....ที่ทำตัวเป็นแบบนี้
แต่.....หากคุณมองมา......คงรู้ดี
ว่า....ฉันนี้.....ต้องการ.....คุณเพียงใด
ขอเพียงไหล่.....แนบใกล้.....ไว้ซบอิง
ที่พักพิง.....สุดท้าย....ของหัวใจ
ฝากความรัก.....ความหวัง.....ทั้งหมดไว้
ทั้งชีวิต.....มอบให้.....ในมือคุณ
อย่ามองฉัน.....เป็นคนน่ารำคาญ
อยากอ่อนหวาน...กลับอ่อนไหวและวายวุ่น
เพียงไขว่คว้าอยากพบความอบอุ่น
รักจากคุณ....ครั้งสุดท้าย......ปลายทางฝัน
อยากใกล้ชิด.....เคียงข้าง.....ตลอดไป
เพื่อจะได้....ร่วมสร้าง........ทางรักนั้น
ได้รู้จัก....รู้ใจ....กันและกัน
ร่วมผูกพัน....มั่นรัก....มั่นภักดี...
8 กุมภาพันธ์ 2550 15:04 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ทำไม
...........ต้องเสียใจ
ทำไม
..........ต้องปวดแปลบ
ทำไม
.........ต้องเศร้า
ทำไม
.........ต้องร้องไห้
เพียงแค่
........ภาพที่มองเห็น
เพียงแค่
........เขาอ้อนคำหวานกัน
เพียงแค่
........เขาไม่เห็นเรา
เพียงแค่
........เป็นส่วนต่าง
ไม่เห็น....จะดีกว่าไหม
ไม่รู้.....จะดีกว่าไหม
ไม่ได้ยิน......จะดีกว่าไหม
เป็นเพ็นเพียงคำถาม
ที่ไม่ต้องการคำตอบ
เพราะ
กลัวคำตอบ
กลัวความจริง
กลัว...ทุกอย่าง
ที่ตามย้ำเตือน
อยู่เพียงเท่านี้
....ก็พอ......
หน้าส่วนตัว
744
Lovers
0 คน เลิฟฝากรักฟากฟ้า
