23 มกราคม 2548 00:10 น.
พระอาทิตย์เจ้าเอย
พระอาทิตย์เจ้าเอย
อยากเขียนกลอนอ้อนฝัน..พระจันทร์หวาน
อยากเขียนผ่านอักษร...ป้อนความหมาย
อยากให้เธอรู้สักนิด..คิดมากมาย
อยากให้เธอ..รับรู้ได้ในบทกลอน
........................................................................
เมฆปุยอ้วน
นั่งมองดู..รู้ว่า พระจันทร์เหงา
ไม่มีเงา..เพื่อนชิด..มิตรสหาย
อยู่ตรงนั้น..ปลายฟ้า....ดาวมากมาย
มิช่วยคลาย...ความกังวล..ของหัวใจ
ลองมองลง..ตรงนี้..สิจันทร์เจ้า
มีเรื่องราว..ของบทเพลง..ชวนสดใส
ให้เธอเปิดจินตนาการ..ของหัวใจ
ขับร้องไป..ตามอารมณ์ผสมทำนอง
................................................................
พระอาทิตย์เจ้าเอย
เสียงหัวใจ ผ่านไปให้เธอฟัง
เป็นความหวังยามอรุณตะวันฉาย
แม้เธอเหงาเราช่วยเธอผ่อนคลาย
ให้ความรักไม่มลายคล้ายลางเลือน
--------------------
เมฆปุยอ้วน
กลัวเพียงแต่..ดวงจันทร์ อาจไม่เห็น...
เพราะเราเป็นเพียงมนุษย์เดินถนน
เล่นกีต้าร์ ..นั่งร้องเพลง อยู่ สองคน
อยู่กันจน..ฟ้าสาง..สว่างคาตา
ขอเพียงจันทร์มองสักนิด..ตามถามหา
แล้วหลับตา หาบทเพลง..ที่สดใส
เสียงพรมนิ้ว...พริ้วทำนองจะห้องไป....
ทุกห้องใจของจันทร์ ยามมืดมน
พระอาทิตย์เจ้าเอย + เมฆปุยอ้วน
อยากให้รู้..ย้ำซ้ำ..ถึงคำเพื่อน....
มิลางเลือน..พลัดพราก..จากไปไหน
หลับตาลง..แล้วเจอกันที่ใจ
ไกล แค่ไหน...มั่นใจ..ความผูกพัน
หน้าส่วนตัว
1812
