25 เมษายน 2548 15:20 น.
ภูวดินทร์
รักในรอยยิ้ม
ยิ้มพิมพ์ใจที่เธอให้ในวันนั้น
เก็บมาฝันทุกวันคืนเห็นเสมอ
ภาพรอยยิ้มเต็มหน้าเป็นภาพเธอ
ฝันละเมอมีภาพเธอส่งยิ้มให้
แปลกใจจริงถึงหลายวันที่ผันผ่าน
รอยยิ้มซ่านวนเวียนอยู่ชิดไกล้
รอยยิ้มเธออานุภาพมากนี่กระไร
วันนี้ได้ก็ยังจำไม่เลือนลาง
หลับตาลงครั้งใดเห็นรอยยิ้ม
ดวงพักตร์อิ่มเคลิ้มปริ่มยิ้มของนาง
นึกจนนิ่งจิตหล่นตุ๊บในภวังค์
แย้มยิ้มช่างสดใสไร้ราคี
ยืนไกล้คลั่งนั่งไกล้บ้าพิงฝาช่วย
ภาพยิ้มสวยล้านภาพปริ้นเป็นสี
ส่งออกไปให้เห็นจอทีวี
ภาพยิ้มที่ประทับใจรักยิ้มนาง.
ประทับใจในรอยยิ้ม
วันนี้ คุณ....! ยิ้มแล้วหรือยัง
ภูวดินทร์
๒๕ เมษ.๒๕๔๘
25 เมษายน 2548 15:18 น.
ภูวดินทร์
เธอมีค่าสำหรับฉัน
วันเวลาเนิ่นนานที่ผันผ่าน
มันคืบคลานพาใจให้ได้พบ
ถึงความรักอบอุ่นที่ประสบ
วันคืนพบอาทรและคนึง
วันไหนไหนก็สำคัญแก่ฉันมาก
คำพูดจากจิตใจชายคนหนึ่ง
เป็นคำพูดห้วนห้วนอาจไม่ซึ้ง
ไม่ถึงหนึ่งคำหวานน้ำตาลกิน
ใจที่บอกแปลความตามที่คิด
ทีละนิดจากห้วงใจไม่รู้สิ้น
ว่าคนหนึ่งที่ให้ฉันน้ำตาริน
ไม่ลืมสิ้นมีค่ามากนั้นคือเธอ
เธอมีค่าสำหรับฉันล้นดวงจิต
รู้สักนิดบ้างไหมใจสุดเผลอ
คนคนนั้นมีค่ามากนั้นคือเธอ
คิดจนเพ้อถึงแต่เธอทุกเวลา.
ภูวดินทร์
๒๕ เมษ.๒๕๔๘
24 เมษายน 2548 17:38 น.
ภูวดินทร์
หงส์ปีกหัก
เป็นนกน้อยธรรมดาปักษาต่ำ
คนเหยียบย่ำซ้ำเติมเพิ่มเดียดฉันท์
คงเป็นนกชั้นต่ำพรหมลงทัณฑ์
ได้เอื้อมนั้นแค่นกพงศ์เดียวกัน
เธอเป็นหงส์พงศ์พันธุ์ปักษาสูง
เทียบกับยูงชั้นงามตามแบ่งชั้น
ฉันชั้นต่ำเทียบได้อย่างไรกัน
ต่างพงศ์พันธุ์ห่างกันไกลเหลือเกิน
ไม่อาจเอื้อมใจใฝ่ปักษาสูง
ใจจรุงพงศ์ต่ำช่างขัดเขิน
ใครได้เห็นขบขำพร่ำกันเพลิน
ยากเจริญใฝ่สูงเทียบหงส์ทอง
น้องเจ้างามเฉกเช่นเป็นหงส์ฟ้า
ขอได้อย่าหยิ่มใจทั้งผยอง
หากคราใดปีกหักลงมากอง
โอ้หงส์ทองใครรักษาเยียวยาใจ
จึงอยากเตือนเจ้านักรู้จักคิด
ในชีวิตอย่าเหยียดหยามผู้อื่นได้
หากวันหนึ่งหงสาเจ้าพลาดไป
คงรู้ได้ปักษาต่ำคอยดูแล.
ความในใจของเพื่อน ที่รักผู้หญิงสูงศักดิ์คนหนึ่งรักกันตั้งนมนาน
ปัจจุบันไม่เข้าใจกัน เป็นเหตุร้างลารัก เขาขอวานให้แต่งให้ครับ
ภูวดินทร์
๒๔ เมษ.๒๕๔๘
24 เมษายน 2548 16:54 น.
ภูวดินทร์
ทะเลสวยหาดทรายขาว
สายัณห์เย็นมองเห็นทะเลสวย
วับวาวด้วยทรายขาวระยิบใส
คลื่นลมคล้อยพัดฉิวปลิวล่องไป
คลื่นน้ำใสกระทบทรายพาพัดลง
คลื่นลมซัดพัดพริ้วปลิวยอดสน
ครืนครืนคลื่นพัดบนฟังเสียงหลง
เรือลำน้อยลอยเคว้งชูยอดธง
เสากระโดงเอนเอียงตามคลื่นลม
ครืนครืนคลื่นพัดมาอย่างช้าช้า
ลมพริ้วมาตะวันรอนอ่อนแสงสม
แสงแดดอ่อนเรืองรองยังพร่าพรม
ทรายลุกล้มโต้คลื่นรื่นอุรา
ทะเลสวยทรายขาวเข้ากันนัก
คลื่นลมทักพักตร์พริ้วอ่อนแรงร่า
ยามคลื่นซัดดุจผลักปักอุรา
หวีดหวิวมาสายวายุเสียดแทงใจ
ดุจความฝันวันคืนเก่าเรารักคู่
ทะเลกู่คลื่นซัดร่ำร้องไห้
เราเคยรักซื่อตรงสักเพียงใด
คล้ายมองไปทะเลซัดคลื่นพัดพา.
บรรยากาศริมทะเลแห่งหนึ่งครับ
ภูวดินทร์
๒๔ เมษ.๒๕๔๘
24 เมษายน 2548 15:54 น.
ภูวดินทร์
คืนชมดาว
ค่ำคืนนี้เปิดม่านวิมานฟ้า
ชมดาราไร้เมฆามาขวางกั้น
อุ่นไอรักชูชื่นใต้แสงจันทร์
ดาราฉันเฉิดฉายงามจับตา
คลี่ม่านดำกำมะหยี่อันมืดมิด
หยิบดาวติดทีละดวงกลางเวหา
สรรดวงดาวกระพริบติดขอบฟ้า
เอื้อมดาราสีสวยโยงเส้นใย
เป็นม่านฟ้าดาริกาประดับแสง
เป็นแรงแห่งดาวศรัทธาที่สดใส
ดาวดวงน้อยเลื่อนลอยเคลื่อนคล้อยไป
ขอเชิญได้เลื่อนลมมาชมงาน
รัตติกาลวันนี้ช่างสวยนัก
มีคนรักเคียงกันจับมือสาน
จับกันคู่ควงกันคู่มาดูงาน
ดาวตระการแจ่มกระจ่างสว่างใจ
มีคนรักเคียงคู่กันมาชม
มายลโฉมดาริกาสกาวใส
หากไร้รักตรมรักไร้คู่ใจ
มาหาได้แถวนี้มีคู่ชม
กติกานั้นเธอฉันสัญญาใจ
รักกันไว้คู่สร้างแลคู่สม
ถนอมใจห่วงใยจักไม่ตรม
ช่างสุขสมคืนชมดาวพ้นราคี.
ชมดาวกันครับค่ำคืนนี้
ภูวดินทร์
๒๔ เมษ.๒๕๔๘
หน้าส่วนตัว
1277
