7 พฤษภาคม 2548 16:03 น.
ภูวดินทร์
แด่...คุณพ่อผู้ท้อแท้หมดหวัง
From : serekarn somboon
Sent : Friday, May 6, 2005 10:35 PM
To : leoaioria79@hotmail.com
Subject : ขอความกรุณา
ผมอยากได้กลอนแบบให้กำลังใจกับพ่อที่กำลังท้อถอยนะครับ
ผมกับพ่ออยู่คนละจังหวัดกันครับ...ขอบคุณครับ
ลูกขอให้แรงใจกับคุณพ่อ
ไม่ให้ท้อหมดแรงสิ้นความหวัง
สู้ต่อไปแรงใจเปี่ยมพลัง
ข้างหน้ายังทางเลือกได้มากมาย
ช่วงชีวิตผ่านมาก็ผ่านพ้น
ชีวิตคนต่างคนมีจุดหมาย
พ่ออย่าคิดชีวิตมันเดียวดาย
สู่จุดหมายด้วยสติมีระวัง
หากความหวังยังอยู่คู่กับฟ้า
สู้ฟันฝ่าด้วยแรงใจคงสมหวัง
ก้าวเถอะก้าวกล้าก้าวด้วยกำลัง
สองเท้ายังคงอยู่สู้กันไป
ความพลาดพลั้งรั้งฉุดไม่ก้าวหน้า
นี่ปัญหาให้ท้อไม่สดใส
หากสองขายังอยู่ก้าวเดินได้
ลุกขึ้นใหม่ก้าวใหม่ไม่สายพอ
ได้มองไปข้างหน้าอย่าได้เผลอ
จะพบเจอปัญหาข้างหน้ารอ
ขอแรงใจวันนี้อย่าได้ท้อ
สู้ต่อพ่อด้วยแรงใจจากลูกยา.
ภูวดินทร์
๐๗ พฤษภาคม ๒๕๔๘
6 พฤษภาคม 2548 23:47 น.
ภูวดินทร์
ร้องไห้ให้พอแล้วมาซบอกฉัน
เสียงสะอื้นร่ำไห้ของใครหนึ่ง
คนเคยซึ้งรักหวานปานตาลเคี่ยว
มาบัดนี้เธออยู่เพียงผู้เดียว
ต้องโดดเดี่ยวไร้คู่ชูชีวัน
เธอปวดใจในรักหักอกยิ่ง
ทำทุกสิ่งเพื่อได้รักมานั่น
มาบัดนี้เงียบเหงาเศร้าชีวัน
รักมีนั้นสิ้นไปไม่ใยดี
ร้องไห้เถอะร้องมาน้ำตาหลั่ง
ร้องแทบคลั่งเจียนบ้าอยู่กับที่
ปล่อยออกไปรักดิ้นสิ้นกันที
ปล่อยวันนี้ร้องไห้เพียงวันเดียว
ปล่อยน้ำตาใสใสให้ไหลเถอะ
ปล่อยให้เลอะสองแก้มสุดเฉลียว
ความบอบซ้ำกล้ำกลืนใจคนเดียว
ไร้คู่เกี่ยวสุดซ้ำน้ำตาริน
มาซบตรงอกฉันนั้นยังว่าง
ปรับที่ทางขวากหนามให้สูญสิ้น
จะคอยซับน้ำตาที่ไหลริน
ให้ลืมสิ้นรักเก่าเคล้าน้ำตา
จะคอยทารักษาแผลใจให้
เป็นยาใจให้รื่นชื่นหนักหนา
จะเป็นหมอเฝ้าไข้ได้เรื่อยมา
ทุกเวลาทุกนาทีจากนี้ไป.
ภูวดินทร์
๐๖ พฤษภาคม ๒๕๔๘
6 พฤษภาคม 2548 15:38 น.
ภูวดินทร์
รักหวานรักเนานานน้ำแข็งใส
เสียงใสใสผ่านใจจากชายหนึ่ง
ธุรกิจซึ่งสุขเย็นผ่อนร้อนได้
ปั่นสามล้อห้อขายน้ำแข็งใส
เด็กน้อยใหญ่สั่งจองจ้องเป็นมัน
เสียงแกร็กแกร็กน้ำแข็งกระทบกบ
เด็กพลันหลบเย็นซ่าน้ำแข็งนั่น
น้ำแข็งฝอยตกใส่ไม่ว่ากัน
เฮฮากันชุ่มเย็นเป็นเล่นไป
ฝอยน้ำแข็งใส่ถ้วยภาชนะโฟม
แล้วชะโลมน้ำหวานสีสดใส
ทั้งสีแดงเขียวสดคละกันไป
ไม่ลืมใส่ถั่วแดงแลปังปอนด์
ได้แล้วนั่นถ้วยหนึ่งน้ำแข็งหวาน
เสียวสะท้านลิ้มรสโอชาหลอน
แตะลิ้นนิดคิดไปถึงบังอร
หวานสะท้อนถึงนางกลางดวงใจ.
เลี้ยงน้ำแข็งใสทุก ๆ ท่านคนหล๊ะถ้วยคราบบบบ
ภูวดินทร์
๐๖ พฤษภาคม ๒๕๔๘
6 พฤษภาคม 2548 14:47 น.
ภูวดินทร์
เพียงกระซิบ
กายอิงแอบแนบชิดติดนวลน้อง
มือประคองจอมขวัญยอดพธู
ยิ้มกระซิบแผ่วบางที่ข้างหู
สัมผัสรู้แผ่วรูหูใจสั่นเครือ
ตาก็จ้องมือสั่นใจหวั่นไหว
สะท้านในดวงจิตนั้นมากเหลือ
เสียงใจเต้นรัวติดชิดแนบเนื้อ
ใจฟั่นเฝือเครือครางพลางยิ้มไป
เสียงกระซิบตราตรึงซึ้งใจยิ่ง
คล้ายทุกสิ่งในโลกมองสดใส
เสียงกระซิบรอยยิ้มอันพิมพ์ใจ
ค่ายิ่งใหญ่ใดเท่าเราเคียงกัน.
ภูวดินทร์
๐๖ พฤษภาคม ๒๕๔๘
6 พฤษภาคม 2548 12:18 น.
ภูวดินทร์
มดขยัน
มองดูมดขนขนมล้มแล้วลุก
มดสนุกลุกเองอย่างแข็งขัน
หอบขนมตุนอาหารวิริยะกัน
เดินทุกวันหาอาหารประทังตน
บางเดินไปไกล้ใกลมิเคยหวั่น
บ้างขาสั่นยกอาหารสาระวน
เดินวนไปวกเวียนดูน่ายล
มดอดทนหาอาหารการกินไป
ถึงร่างกายจะเล็กแต่ใจหนัก
ใจมดรักใฝ่ข้างหน้าได้สดใส
มุมานะพยายามทำงานไป
มีแรงใจเพื่อวันหน้าไม่รอรี
หากมนุษย์ได้อย่างเจ้าพวกมด
มีใจอดทนสู้อยากสุขขี
ประกอบการแลงานขยันที
ไม่มีที่คำว่าจนคนพากเพียร
ขยันหาเก็บบ้างอย่างสมควร
จำเป็นด่วนนำจ่ายคราจวนเจียน
เงินมีเก็บมีใช้อย่างหมุนเวียน
คนพากเพียรสู้ไม่ถอยอย่างมดมัน.
ภูวดินทร์
๐๖ พฤษภาคม ๒๕๔๘
หน้าส่วนตัว
1005
