16 ธันวาคม 2546 22:44 น.
มัทนา
...อันภาษาสากลคนทุกหมู่
เราต่างรู้ว่ายิ้มนั้นสื่อความหมาย
ใครให้ยิ้มยิ้มให้ใครอุ่นใจกาย
ทั้งหญิงชายชาติเชื้อเอื้อไมตรี
บ่งความสุขบอกความรักปักดวงจิต
ยิ้มชีวิตนั้นแจ่มใสยิ้มเป็นศรี
ยิ้มสยามของประเทศเขตคนดี
ยิ้มนั้นมีแต่ชื่นบานประสานใจ
16 ธันวาคม 2546 21:44 น.
มัทนา
...แม้เป็นควายด้อยค่าน่ายกย่อง
มีเขาคอยปกป้องภัยให้หลีกหนี
แม้เคี้ยวเอื้อง อ้ำช้าช้า พาเข้าที
ตีนทั้งสี่ ย่ำลงดิน จนชินไป
...บ่อยที่ถูกกล่าวหาว่าควายโง่
หาว่าโผล่ในโคลนตมคอยเดินไถ
บุญคุณควายอยู่คู่ชาวนาไทย
สันหลังชาติ จึงได้ทำ หน้าที่ตน
...วันนี้ลูก หลานไทย ได้โตเติบ
อย่ากำเริบ ด่าว่าควาย ให้สับสน
ถ้าควายโง่ ก็จง ย้อนดูตน
ได้กินข้าวทุกคนก็เพราะควาย
...แต่วันนี้ควายเหล็กเริ่มแทนที่
ขออย่าให้ความดีควายนั้นจางหาย
ร่วมรักษ์ไว้ ได้คงอยู่ มิคลาดคลาย
เพราะว่าควาย อาจมีค่า กว่าบางคน!
15 ธันวาคม 2546 21:29 น.
มัทนา
...เพียงแววตาของใครสักคนหนึ่ง
สื่อมาด้วยลึกซึ้ง ว่าห่วงหา
คอยปลอบโยน แม้วันพ่าย แพ้กลับมา
แค่นี้ก็... มีค่า เกินสิ่งใด
...แววตาทำให้คน..ฮึดขึ้นสู้
แววตานั้นเชิดชูถนอมไว้
แววตาที่คอยดูแลประโลมใจ
แววตาให้ความท้อแท้แพ้ใจเรา.............
15 ธันวาคม 2546 21:20 น.
มัทนา
...ขอฝากฝันวันสดใสในครานี้
วันยังมีสายนทีคู่ไพรสัณฑ์
มวลบุปผา คลาเคล้าคล้าย วิลาวัลย์
สิ่งรังสรรค์วันงดงาม ตามครรลอง
...ขออย่าให้ความมักง่าย ทำลายโลก
วิปโยคถึงขึ้นต้องมัวหมอง
เพียงมีจิตผูกสัมพันธ์ พันเกี่ยวดอง
ธรรมชาติทั้งผองอยู่ คู่มวลชน..........
11 ธันวาคม 2546 13:35 น.
มัทนา
...แสงแดดอ่อนสาดส่องมาคลอเคล้า
ภมรโลมเล้าเกสรแห่งบุปผา
สายลมพัดผะแผ่วเบาเศร้าอุรา
มวลผกาโอสเอสเช่นสายลม
...ขอฝากฝันวันนี้แด่เพื่อนรัก
ให้ประจักษ์กานท์กลอนอักษรสม
โปรดรักษ์ป่า,พรรณไม้ ให้น่าชม
อย่าปล่อยให้ต้องจมหายตามเวลา....
หน้าส่วนตัว
650
