22 ตุลาคม 2545 07:58 น.
ม้าก้านกล้วย
เปรียบรักใหม่ในวัยดรุณรุ่น
เหมือนหอมกรุ่นแรงพลังช่างโฉบเฉี่ยว
ดังหลงวนวังแม่กระแสเชี่ยว
ลำบากหนักนักเชียวเกินเยียวยา
เริ่มราวรัตน์วัชราสูงค่าล้ำ
แล้วกลับลำต่ำทอดเหมือนยอดหญ้า
เริ่มก็ผิดเพราะใจคิดริษยา
ขอร้องอย่าผยองลำพองขน
แรกรักนั้นแรกแย้มเมื่อแรกหลง
ถลาลงเหวลึกผนึกข้น
บวกกับแรงผลักไสของใจคน
ให้ขุดค้นเรื่องที่ไร้ใครสั่งสอน
จึงบุกบั่นดันดึงจึงเรียกร้อง
มีรักรองอาบสุขอย่างซุกซ่อน
มีหนึ่งรักสองหทัยสองใจซ้อน
ต้องซอกซอนเสาะแสวงแบ่งเวลา
รักไว้เผื่อเพื่อรองประคองช้ำ
รักไว้ฉ่ำยามเฉเซถลา
รักไว้ลอบลักเหลือเผื่อรักล้า
รักร้ายล่าลารักเล่นเร้นรักลวง
คือรักใหม่ในวัยดรุณแหลก
มีไว้แลกราคาคาวราวลุล่วง
รักรวนเรร่อนเร่หลักลักลอบล้วง
โลกใหญ่หลวงเป็นอย่างไร ไม่สนแล้ว
(ม้าก้านกล้วย)
กลอนกลนี้ เป็นกลอนกล ชื่อ ระล่ำระลัก โดยเอาข้อห้ามของการเขียนกลอนบทหนึ่งที่ว่าไว้ว่า ห้ามใช้สัมผัสนอก คำเสียงเดียวกัน มาใช้ย้ำที่ โดยเปลี่ยนสระ โดยหากกระทำเช่นนี้ ครูกลอนเขาจะว่า สัมผัสเลือน ฉะนั้น กลอนกลนี้ จึงมีเรียกนามอีกชื่อหนึ่งว่า กลอนกล สัมผัสเลือน
เช่น เฉี่ยว เชี่ยว เชียว ในบทที่ หนึ่ง ส่ง ยา มาสัมผัส กับ หญ้า (ริษ) ย๋า และ อย่า ส่ง ขน มาสัมผัสกับ ข้น คน ค้น เป็นต้น ไม่ใช่แค่นี้นะ ท้ายบทสดับ เช่น รุ่น สัมผัสกับ กรุ่น ของบทรับ ด้วย และ หลง สัมผัสกับ ลง ร้อง กับ รอง แหลก กับ แลก เป็นต้น
21 ตุลาคม 2545 07:56 น.
ม้าก้านกล้วย
จะบอกรักหนักใจมันไม่กล้า
ร่ำเรียนมาตั้งนานพาลสับสน
วิชาการวิชารักหนักพิกล
เลยต้องค้นหาสำนวนชวนกินใจ
หอบตำราประดามีที่เคยรู้
เอาศัพท์หรูมาเทียบทำเป็นคำไข
ก็ไม่รู้จะบอกเธอ เก้อเกินไป
เลยต้องใช้วิชาการมาอ่านเอา
วัดบีพี มีหูฟัง ตั้งตรงหน้า
แล้วรู้ว่าอาการหนักแอบรักเขา
อมปรอท ออดปะเหลาะ เคาะหัวเข่า
รักรุมเร้า เลื่อนลอย คอยแต่เธอ
อีเคจี กราฟกระโดด เหมือนโน๊ตเพลง
มีมะเร็ง ในอาวรณ์ ก้อนเบ้อเร่อ
ฟิล์มเอ็กซเรย์เลือนเหมือนละเมอ
ได้แต่เพ้อ กินไม่ได้ ผ่ายผอมลง
เม็ดเลือดขาว หมื่นกว่า น่าตกใจ
ลำไส้ใหญ่ หดตัว มัวแต่หลง
เส้นเอ็นรอบ ขอบปาก อยากเจาะจง
ให้บอกบ่ง แต่คำรัก หนักเหลือเกิน
รุนแรงร้าย อักโข ขั้นโคม่า
ม่านตา ก็ขยาย คล้ายคนเขิน
เกิดโฟเบีย กลัวเก้อ เธอจะเมิน
ละเมอเดิน เปิ่นเปล่า ไม่เข้าใจ
รักและหวง ห่วงหน้า พะวงหลัง
ต้องมานั่ง ตั้งสติ วินิจฉัย
ไดแอ็กแล้ว หนักหนา กว่าวิจัย
ต้องส่งไป ศรีธัญญา เพราะบ้ารัก
(ม้าก้านกล้วย)
18 ตุลาคม 2545 12:55 น.
ม้าก้านกล้วย
พิณกังวาลผ่านกันดารผสานเสียง
กรีดสำเนียงคล้องคล้ายร่ายเพลงโหย
แข่งเรไรหรีดร้องพ้องพายโชย
เมื่อหนาวโรยหมอกหนามาปกคลุม
ส่งเสนาะเพราะพริ้งยิ่งกว่าเพลง
ประดิษฐ์เปล่งท่วงทำนองของชายหนุ่ม
หวนหานางไพรพรางกลางไฟสุม
ร้อนไฟรุมรุ่มร้อนเมื่อรอนแรม
พร่ำพรมกรีดดีดสายพ่ายรักแล้ว
เพลงพิณแผ่วคำนึงนวลยวนแฉล้ม
คิดถึงทรวดทรงสาวเจ้าแรกแย้ม
คิดถึงแก้ม คิดถึงกอด ยอดยาใจ
เพลงบรรเลงเว้าวอนมางอนง้อ
เพลงมาล้อลมหนาวเจ้าอยู่ไหน
เพลงมาพรอดออดอ้อนคำวอนไว้
เพลงมาเพ้อร่ำไร เจ้าไม่รัก
ใครเขาล้วนชวนชู้มาดูดาว
พี่อ้ายบ่าวเดียวดายกระหายหนัก
หวังเพียงน้องเมตตากำพร้ารัก
หวังใจนักจักฝากรักสักครั้งครา
เอาพิณดีดกรีดสายเป็นลายเพลง
มาบรรเลงเพลงเตือนเหมือนเป็นบ้า
หากเจ้าซึ้งพึงเจตโปรดเมตตา
หนุ่มกำพร้าคนรู้ใจใคร่รักจริง
(ม้าก้านกล้วย)
11 ตุลาคม 2545 08:23 น.
ม้าก้านกล้วย
กบเต้น (สัมผัสสระ ที่ 1 7 สัมผัสเสียงอักษรที่ 2 8)
กวีอาจ เป็นเช่น ตระเวณอ้อน
ร่ายคำวอน ผ่อนผาย คล้ายคนบ้า
บางเรื่องโศก โชคช่าง สร้างเรื่องมา
บุพเพพา ปับปุบ บุพเพพัง
กบเต้น ต่อยหอย (สัมผัสเสียงอักษร 1 4 , 2 5 , 3 7 ส่วนบทหลังให้คลี่คลายได้ส่วนสัมผัสอักษร ให้ส่งเสียงท้ายตับมาต่อหน้าตับ ทุกตับ)
อาจกำหนด อดกำหนัด จัดว่าแปลก
เมื่อเริ่มรา มาลองแลก แจกแจงหวัง
ครุ่นจริต คิดจะรู้ อยู่ลำพัง
ด้วยใจหวัง ดั่งใจวอน กลอนกวี
กบเต้น กลางสระ (ซ้ำคำ 1 4 ใช้คำเดียวกัน ทั้งบท)
เพราะรักเล่น เพราะเน้นเรื่อง เปลืองโวหาร
เพราะรู้ทาง เพราะว่างเทียว เปลี่ยววิถี
เพราะชำนาญ เพราะฉะนั้น ผันชีวี
เพราะใจมี เพราะพลีมอง แค่สองมือ
กบเต้น สลักเพชร (สลับเสียงเรียงตามตับ ทั้งสามตับใช้ เสียงอักษรเสียงเดียวกัน และสัมผัสระระหว่าง 3 4,6 7 )
เปลี่ยนประแด แปรประเด็น เป็นประดัง
ไฉนรั้ง ฉนังรี่ ฉนี้หรือ
ฝ่าฝืนแปลง แฝงใฝ่เปล่า เฝ้าฝึกปรือ
ใช่จะคือ ชื่อจะควร ชวนใจคน
กบเต้น พิณประสานสาย (ซ้ำคำ 1 4 7 และ สัมผัสสระในตับเดียวกัน ต้องสระเดียวกัน )
นั่นหรือคือ นั่นรอบคอบ นั่นรู้คู่
ใช่กูรู้ ใช่กาจราช ใช่ก่นหล่น
ทั้งมีที่ ทั้งมวลถ้วน ทั้งมณฑล
กมลจน กระหมดจรด กระมัลจันทร์
กบเต้น นารายณ์ประเลงศร (ซ้ำคำ 1 4 7 และ สัมผัสสระในตับเดียวกัน2 ตับหน้า ตับสุดท้ายให้คลี่คลาย บังคับคำสัมผัสซ้ำเป็นคำตาย)
กวีมี กระวาดมาตร กระหวัดแม้
เสน่ห์แล สนองร้อง สนั่นลั่น
กระโชกโบก กระชากบาก กระชั้นบั่น
อนันต์บรรพ์ เอนกเบก อนางค์บาง
กบเต้น กุญชรประลองศิลป์ (ซ้ำคำ 1 4 7 และ สัมผัสสระในตับเดียวกันทั้งสามตับ บังคับคำสัมผัสซ้ำเป็นคำเป็น)
คำล้ำพร่ำ คำลอยพร้อย ค่อยรอนผ่อน
เช่นวอนกลอน เช่นเว้ากล่าว ใช่วางกร่าง
ล้วนใช้ใจ ล้วนชิดจิต ฤทธิ์ช่างจาง
จึงสร้างอย่าง จึงแสร้งแย้ง แจ้งสารญาณ
กบเต้น วชิระประดิษฐ์ (ใช้เสียงควบนำหน้าตับทุกตับในบท ให้เป็นควบเดียวกัน เช่น สะ ปะ บะ เป็นต้น)
บางเล่มใช้ ว่ากบเต้น มุจลินทร์ประดับคำ
สรุปแล้ว สรุปลง สรุปรับ
สนองนับ สนองเนื้อ สนองสนาน
เสนอกลอน เสนอกล เสนอกานท์
สถิตย์สถาน สถิตย์สวรรค์ สถิตย์สกล
กบเต้น เตลิดคลอง (ใช้คำเดียวนำหน้าตับทุกตับทั้งบท และ สัมผัสเสียงอักษร ในสร้อยตับ ทั้งหมด
ประดิษฐ์คอย ประดอยขับ ประดับคำ
ประสานรับ ประสรรพเลิศ ประเสริฐล้น
ประจงขัด ประจัดขัน ประจันข้น
ประชันกล ประชนกล้า ประชากลอน
(ม้าก้านกล้วย)
สุดท้าย ระยะต่อมา มักรวม นารายณ์ประเลงศร กับกุญชรประลองศิลป์เข้าด้วยกัน เพราะ กลอนไม่ควรบังคับ ครุ ลหุ เลยได้ชื่อกบเต้น นารายณ์ประลองศิลป์ ขึ้นมา ด้วยกติกาดั่งเดิม
9 ตุลาคม 2545 10:25 น.
ม้าก้านกล้วย
ใบไม้เอยใบไม้ใบอ่อนอ่อน
เชิงตะกอนรับรองร่างอย่างทับถม
หลับสบายเถิดใบไม้อย่าได้ตรม
เมื่อโค่นล้มโค่นพิฆาตอำนาจรัฐ
นายประณต แซ่ลิ้ม
นายคงไฮ้ แซ่จึง
นายทอง จันทลาด
นายอรรณพ ดิษฐสุวรรณ
นายสุรพงษ์ บุญรอดค้ำ
นายบัญทม ภู่ทอง
นายจีระ บุญมาก
นายศิลบุญ โรจนแสงสุวรรณ
นายประเสริฐ วิโรจน์ธนะชัย
นายประสาน วิโรจน์ธนะชัย
นายสมพงษ์ พลอยเรืองรัศมี
นายสมควร แซ่โง้ว
นายสุภาพ แซ่หว่อง
นายพันธ์ศิริ เกิดสุข
นายไชยศ จันทรโชติ
นายสมเกียรติ เพชรเพ็ง
นายธาดา ศิริขันธ์
นายสมเด็จ วิรุฬผล
นายประวัติ ภัสรากุล
นายเรียม กองกันยา
นายชัยศิลป์ ลาดศิลา
นายประเสริฐ เดชมี
นายเจี่ยเซ้ง แซ่ฉั่ว
นายคธากร ชีพธำรง
ด.ช.สมพงษ์ แซ่เตียว
นายเลิศ คงลักษณ์
นางสาวหนูพิน พรหมจรรย์
นายดนัย กรณ์แก้ว
นายแสวง พันธ์บัว
นายวิเชียร พร้อมพานิชย์
นายเสวี วิเศษสุวรรณ
นายนิติกร กีรติภากร
นายบรรพต ฉิมวารี
นายสาโรจน์ วารเสถียร
นายชีวัน ชัยโตษะ
นายสุรินทร์ ศรีวีระวานิช
นายรัตน์ งอนจันทึก
นายวิจิน บุญส่งศรี
นายชูศักดิ์ ไชยยุทธนันท์
นายอภิสิทธิ์ พรศิริเลิศกิจ
นายประยงค์ ดวงพลอย
นายสุพจน์ เหรียญสกุลอยู่ดี
นายตือตี๋ แซ่ตั้ง
นายสุกิจ ทองประสูตร
นายประยุทธ แจ่มสุนทร
นายสุดที ปิยะวงศ์
นายเอี่ยมซวง แซ่โกย
นายประสพชัย สมส่วน
นายมานพ โคกกระเทียม
นายสุรศักดิ์ พวงทอง
นายนิยม อุปพันธ์
นายคง เงียบตะคุ
นายวิชัย สุภากรรม
นางชูศรี พักตร์ผ่อง
นายมงคล ปิ่นแสงจันทร์
สามเณรมนตรี โล่ห์สุวรรณ
นายนพ พรหมเจริญ
นางสาวสนิท โพนกระโทก
นายมณเทียร ผ่องฉวี
นายพูลสุข พงษ์งาม
นายถนอม ปานเอี่ยม
นายสมชาย เกิดมณี
นายเอนก ปฏิการสุนทร
นายฉ่อง จ่ายพัฒน์
นายสาย ฤทธิ์วานิช
นายสุพจนา จิตตลดากร
นายจำรัส ประเสริฐฤทธิ์
นายจันทรคุปต์ หงษ์ทอง
หมายเหตุ : อ้างอิงจากหนังสือ พระราชทานเพลิงศพวีรชน 14 ตุลาคม 2517
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
หน้าส่วนตัว
808
