21 กุมภาพันธ์ 2545 00:28 น.
ม้าก้านกล้วย
เพ็ญจันทร์ฉาย อาบหล้าโลมภิภพ
งามเหลืองนวลยวนตลบตลอดดื่น
เพียงเย็นแสงเรืองร่ำยามค่ำคืน
สางสะอาดกวาดกลืนวิเวกวอน
เพ็ญงามยามเยือนพนาไพร
ไฉไลยามไล้พระพายอ้อน
เรืองหรูอยู่คู่เคียงพระนคร
โอนอ่อนแม้นฉายฉาบชะง่อนผา
ยามเยือนผ่านผืนทะเลราบ
แปลงปราบโคลงคลื่นครื้นเครงคร่า
ปลอบโยนคนเหงาเศร้าอุรา
แลปลุกใจไกรกล้าให้ปรีดี
เป็นดุจสัญญามั่นในวันรัก
แทนคำแน่นหนักด้วยศักดิ์ศรี
แต่ก็วังเวงเกินกร่อนชีวี
แม้นฤดีหวาดกลัวก็กราดกลาย
แสงเย็นยะเยือกจิตจะหวนโหย
สะพรึงพาขวัญโบยโบกบินร่าย
หลอกหลอนเลือนพรางดั่งลางร้าย
ภูตพรายเร้นร่างกลางแสงจันทร์
อันที่จริงเป็นเพียงนพเคราะห์
ลอยเลาะรอบจักรราศรีสรรค์
ประจำวารประจำคืนประจำวัน
เป็นจันทร์แห่งฟ้างามยามราตรี
(ม้าก้านกล้วย)
18 กุมภาพันธ์ 2545 22:19 น.
ม้าก้านกล้วย
8
จะส่งฝัน ถึงใคร ที่ไกลมาก
อยากจะฝาก คำหวาน หว่านไปถึง
แค่ให้รับ รู้ไว้ ใครคนหนึ่ง
ยังคิดถึง วันวาร ที่ผ่านมา
7
แค่ให้ รับรู้ ว่ารักมาก
แม้นจาก มาไกล ใจห่วงหา
นั่งนับ คืนคล้อย คอยเวลา
กลับมา รับขวัญ วันที่รอ
6
รู้ไหม ว่าเหงา ยิ่งนัก
ห่างหน ห่างรัก จักพ้อ
มองเหม่อ น้ำตา เอ่อคลอ
ร้องขอ ดาวเดือน เตือนใจ
5
นับวัน ขอ กลับคืน
วันชื่น ที่ หวังไว้
สองเรา เฝ้า อาลัย
ยามไกล ใจ คะนึง
4
ฝากฝันไปหา
ฝากฟ้าไปถึง
ฝากดาวดึงส์
คำซึ้งถึงเธอ
3
ใจจะคิด จิตจะเผลอ หลงละเมอ เธอคงรอ
แม้จะไกล ใจจะพ้อ จิตจะรอ มิท้อเลย
2
แม้เว ลาเลย นิ่งเฉย อยู่เดียว
เกินหวัง รั้งเหนี่ยว ใจเปลี่ยว เกินไป
รับรู้ แค่ใจ อยากใกล้ ให้สม
ระทด ระทม ตรอมตรม ขมใจ
1
หวัง ไว้ ใจ รัก
ตระ หนัก รัก มั่น
นับ วัน ผัน ผ่าน
ร่วม สาน ขาน รัก
17 กุมภาพันธ์ 2545 22:48 น.
ม้าก้านกล้วย
12
คืนที่ไร้ดาว ไร้แสงสกาว คืนร้าวระทม
เมฆลอยตามลม กบเขียดครางขรม ดุจคืนแห่งพราย
บดเบียดบังจันทร์ ที่งามเฉิดฉันท์ แม้นเดือนนั้นหงาย
เหมือนมีมนต์ดำ อาถรรพ์กล้ำกราย ลางคล้ายอสูร
11
เหมือนจะเป็น ฤติระทึก อนึกอนล
เมฆก่อกลุ่ม รุมเร้ากมล ดลให้อาดูร
สายฟ้าฟาด วาดวับเวหา พาให้ใจขุ่น
พะวงวุ่น เมื่อน้ำตาอุ่น อาบแก้มกลางฝน
10
แม้นยามนี้ เป็นยามที่ ดิถีเหมันต์
แต่ลมหนาว กลับสุดสั้น วันวานผ่านพ้น
อ่อนแรงเพราะ ลมทะเล ลิ่วเร่มาดล
บันดาลฝน บันดาลฟ้า ผ่าแลบแปลบใจ
9
จะหาคน มาปลอบขวัญ ในวันนี้
ก็มิมี เพื่อนสนิท มาชิดใกล้
สะดุ้งฟ้า สะท้านฝน ทนหวั่นไหว
สะเทือนใจ เธอมาไกล ไม่ได้ลา
8
มิได้เอ่ย แม้นคำ ว่ารักมาก
เพราะเธอจาก ไปก่อน วอนต่อหน้า
เลือนไปกลาง สายฝน ที่หลงฟ้า
ไปแม้ว่า มีใคร ตั้งใจคอย
7
ช่างไม่ ใยดี เสียบ้างเลย
ชาเฉย จากไป คนใจน้อย
หนักแน่น ในรัก สักนิดหน่อย
คงไม่ ปลดปล่อย ฉันเดียวดาย
6
ฝากฝน ไปบอก เขาว่า
กลับมา ได้ไหม ใจหาย
ขอโทษ หากหวัง พลั้งร้าย
คืนกาย มารับ ขวัญรัก
(ม้าก้านกล้วย)
17 กุมภาพันธ์ 2545 17:02 น.
ม้าก้านกล้วย
ฝนชะช่อ มะม่วง เมื่อคืนนี้
ลมแรงตี ลูกหล่น เกลื่อนต้นใหญ่
ฉุกคิดได้ โอกาสดี ที่ถูกใจ
ชวนเจ้าไป ใต้สวน มะม่วงมัน
เอาเกลือเอา กะปิ น้ำปลาหวาน
เอาจานเอา มีดน้อย ไว้ซอยหั่น
กุ้งแห้งหอม น้ำตาล น้ำอ้อยควั่น
แล้วพากัน ไล่เก็บ กอบเอามา
ได้มาแล้ว พลางเด็ดขั้ว ที่หัวลูก
ยางหยูก เหยาะแล้ว ล้างน้ำท่า
เฉาะกลางลูก เอาเม็ดใน ให้ออกมา
แล้วเกลือทา กะปิปั้น ฝานเป็นคำ
ถ้าเปรี้ยวลิ้น เกินกิน ชิ้นใหญ่ใหญ่
พี่เต็มใจ จะเฉาะ จะเฉือนช้ำ
ฝานมาได้ หลายพวง มะม่วงตำ
จนจะทำ น้ำลาย ไหลลงจาน
แต่พี่เพียง พอใจ จะได้ลิ้ม
มะม่วงเจียน ลงจิ้ม น้ำปลาหวาน
ทั้งร้อยลูก ร่องรอย ตั้งร้อยก้าน
ก็จัดการ เสียสิ้นฤทธิ์ ลองคิดเอา
ฝนชะช่อ มะม่วงอีกแล้ว ในวันนี้
แต่พี่ ไม่มีแรง จะชวนเจ้า
เพราะเมื่อวาน ล่อไป ไม่ใช่เขลา
ซะจน เข้าส้วม เกือบทั้งคืน
(ม้าก้านกล้วย)
15 กุมภาพันธ์ 2545 13:12 น.
ม้าก้านกล้วย
ฉันยืนหยัด ท้าทาย สายลมสูง
ฉันหมายมุ่ง ก้าวผ่าน พาลพ้นพ่าย
ฉันก้าวข้าม อุปสรรค หนักมากมาย
ฉันไม่หน่าย ไม่เหนื่อย มิเหน็จล้า
แต่ละก้าว แต่ละ จังหวะชีวิต
ล้วนลิขิต ด้วยแรง ที่แข็งกล้า
ทนสร้างสั่ง รั้งฉุด สุดปัญญา
ยืนอยู่บน แถวหน้า อย่างผ่าเผย
ก่อนก็เป็น เช่นชาย ทั้งหลายทั้งปวง
ไม่เคยห่วง ตกต่ำ ทำเฉยเฉย
ไม่แยแส ฉุกคิดบ้าง ยังไม่เคย
เลยตามเลย ไปวันวัน ไม่มั่นไม่คง
จนเมื่อเธอ ก้าวเข้ามา บอกว่ารัก
จึงตระหนัก ว่าต้องสร้าง ต้องสั่งสม
ต้องพาเธอ ก้าวผ่าน กันดารระทม
ต้องมีร่ม เงารัก ปักหลักชีวิต
ฉันจึงทำ ทุกอย่าง สร้างฐานะ
ฉันจึงกะ เกณฑ์ทาง วางลิขิต
ฉันจึงออม ยอมตระหนี่ ทีละนิด
ฉันจึงคิด เคร่งครัด ประหยัดงด
เพื่อเรา จะสุข สบายใจ
เพื่อเรา พอใช้ ไม่มีหมด
เพื่อเรา จึงสร้าง อนาคต
เพื่อเรา จะปลด จะเปลื้องทุกข์
คงจะเป็น เช่นนี้ มิได้เลย
คงลงเอย แค่ชาย ชอบสนุก
คงจะไร้ แรงใจ ไร้แรงรุก
คงจะสุข เช่นนี้ไม่ได้ ถ้าไม่มีเธอ
(ม้าก้านกล้วย)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
หน้าส่วนตัว
676
