7 มิถุนายน 2546 18:28 น.

ระบำ ระบัดใบ

ม้าก้านกล้วย

ระบำระบัดใบ 
เมื่อลมไกวระลอกลม
ระเริงระรื่นรมณ์ 
เมื่อสายลมสลัดลาย
ใบเขียวจะเขียวขาบ 
รวิอาบชโลมสาย
ดอกขาวจะขาวร่าย
ละอองคล้ายจะล่องลอย
เหลือบรุ้ง ณ ทุ่งคา
สุดสายตา ณ ป่าน้อย
คำหวานจะหว่านถ้อย 
คำสำออยจะอ้อนรัก
มงกุฎผกาสวย   
สานไว้ด้วยฤดีภักดิ์
เถาวัลย์จะพันถัก
เพราะใจรักจักมอบนาง
ไร้ดอกกุหลาบแดง
แต่เต็มแรงจะถากถาง
ไร้วังก็หวังสร้าง
เป็นพลับพลาพนาไพร
ไร้ช่อเศวตฉัตร
ใบระบัดจัดบังได้
แท่นทองมิหมองใจ
แท่นปีกไม้ นะไว้เอน
ระบำระบัดใบ
ประทับใจจัดให้เด่น
ทำนองจะร้องเล่น
ประโคมเช่น มโหรี
ถวายพระนางไพร
ยอดหทัย ณ ใจพี่
อัญเชิญพระราณี
ประทับที่พนาสรวล

(ม้าก้านกล้วย)				
7 มิถุนายน 2546 00:37 น.

ดาวเหลิงฟ้า

ม้าก้านกล้วย

คืนหนึ่ง ในราตรี ที่ดาวพร่าง
ไร้แสงทรงกลดกลางมาลางแสง
จึงหมู่ดาวระยิบเล่นเป็นเรี่ยวแรง
เหมือนคืนแห่งแสงดาวราวคืนสวย
คืนนั้นดินถอนใจไม่ชื่นชม
ด้วยยังข่มใจมิได้ใจยังขวย
ดาวในใจมิใสผ่องต้องระทวย
เพราะดาวสวยดาวสวรรค์นั้นแรมลา
เธอผู้เป็นดาวหรูคู่คืนค่ำ
หรือเทียบต่ำดินด้าวราวไร้ค่า
เธอจึงเหิรลอยลมชมชั้นฟ้า
ทิ้งให้ดินกินน้ำตามาแหงนชม
คืนนั้น วันที่ จะหนีหน้า
ดาวเจ้าให้สัญญาอย่าขื่นขม
ดาวจะเด่นกระจ่างไกลให้รื่นรมณ์
และชื่นชมแสงดาวขาวละออ
ดาวบอกไว้ว่าอย่างไรก็ไม่ลืม
ดินจึงปลื้มดื่มด่ำในคำขอ
ชะเง้อหวังดาวยังรักปักใจรอ
แต่ดาวก็ ห่างไกลไปทุกที
อีกคืนหนึ่งการรั้งรอ ก็เลื่อนลอย
ดินจะคอยอยู่ใย ไม่ควรที่
ดึงดาวเกลือกตมดินรินราคี
ดาวนั้นมี หมู่ดารา มากกว่านัก
เจ้าลอยเลิศ เล่นแสง สว่างส่อง
ดาวเจ้าผ่อง เพลินเพ้อ เผลอตระหนัก
ดาวลืมดิน บินลมบน จนลืมรัก
เคยรู้จัก เคยรู้ใจ ใคร่รู้จริง

(ม้าก้านกล้วย)				
4 มิถุนายน 2546 00:04 น.

ผมกลับมาแล้ว พ่อ

ม้าก้านกล้วย

พ่อครับ ผมเอาข้าวมาให้
จะวางไว้ข้างข้างพ่อขอให้รู้
มีเนื้อวัวอบเกลือทั้งเนื้อหมู
มีปลาทูที่พ่อชอบทอดกรอบเกรียม
ออกจากบ้านวันก่อนเหมือนร้อนกาย
ต้องเก็บความเหงาใจไว้เต็มเปี่ยม
แทบจะห่างห่วงหาไม่มาเยี่ยม
ลืมธรรมเนียมด้วยโลเลเร่ตะลอน
จากไปโดยละเลยไม่เอ่ยลา
ไม่รู้ว่าพ่อชราจะเหนื่อยอ่อน
ไม่ได้ทดแทนค่าคุณบิดร
ลืมคำสอนของพ่อท้อเหลือเกิน
พ่อเคยบอกลูกผู้ชายต้องไม่แพ้
ผมเพียงแค่เหลือพลังยังขัดเขิน
บางเวลาเปลี่ยวเปล่าเหงาสะเทิ้น
ไม่เพลิดเพลินเหมือนวันวานเนิ่นนานมา
ผมกลับมาหาพ่ออย่างท้อถอย
ลูกน้อยน้อยของพ่อขอซบหน้า
แทบเท้าผู้เคยอุ้มชูอยู่เรื่อยมา
แต่ทว่าผมกลับมาช้าเกินกาล
เคาะฝาโลงจัดข้าวปลามาวางไว้
แล้วตั้งใจตั้งจิตอธิษฐาน
บอกต่อผู้สถิตสรวงดวงวิญญาณ
ลูกของท่านผู้อาภัพกลับบ้านแล้ว

(ม้าก้านกล้วย)				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
Lovings  ม้าก้านกล้วย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
Lovings  ม้าก้านกล้วย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟม้าก้านกล้วย
Lovings  ม้าก้านกล้วย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงม้าก้านกล้วย