6 กรกฎาคม 2547 20:40 น.
ลอยไปในสายลม
ความรักมีทุกข์เศร้า สุขใจ
ถ้าหากได้รักไป อย่าทิ้ง
ต้องมั่นและจริงใจ จึงจะ สุขนา
จงรักอย่ากลอกกลิ้ง หลอกให้ ช้ำใจ
ใครมีรักอยู่แล้ว อย่ากลัว
ใครไม่มีอย่ามัว เก็บไว้
รีบบอกรีบออกตัว ว่ารัก
ยังสุขกว่าการได้ เก็บไว้ คนเดียว
2 กรกฎาคม 2547 12:24 น.
ลอยไปในสายลม
อยากจะทำอะไรที่ใจคิด
แต่ต้องผิดต้องหมดหวังทุกครั้งหนา
น้ำตาตกช้ำใจน้ำในตา
เริ่มไหลบ่าหมดหวังสิ้นเดิน
30 มิถุนายน 2547 16:39 น.
ลอยไปในสายลม
รักลอยลมห่มไออุ่นกรุ่นไอรัก
ต่างสมัครรักแท้แน่นอนเสมอ
รักลอยไปใกล้ชิดสนิทเธอ
รักล้นเอ่อเหม่อมองต้องจิตใจ
แต่ยามรู้ว่ารักร้าวเราเศร้าหมอง
มัวเหม่อมองท้องฟ้าน้ำตาไหล
คิดคำนึงถึงรักเราที่ผ่านไป
ในหัวใจช่างเยือกเย็นทุกวันคืน
ถึงแม้รักจักเจ็บปวดรวดร้าวจิต
แต่ชีวิตคิดมากไปใจขมขื่น
เมื่ออยากรักจักมั่นใจไม่กล้ำกลืน
อย่าไปฝืนขืนใจให้ร้าวราน
หากไม่เคยมีรักคงไม่รู้
ไม่ลองดูฤาจะรู้ถึงความหวาน
อันรักร้าวปล่อยให้ร้าวในวันวาน
รอพบพานรักใหม่อาจได้เจอ
ถ้าคิดรักก็จักต้องลองเชื่อมั่น
อย่าได้หวั่นปันใจไปเสมอ
หากรักแล้วแน่วแน่แม้ได้เจอ
ต้องรักเธอรักเธอเพียงคำเดียว...
30 มิถุนายน 2547 16:30 น.
ลอยไปในสายลม
ค่ำคืนหนาวเหน็บร้าว ทรวฃใน
หากจะมีทุกข์ใด เท่านี้
ทุกข์เพราะจากเธอไป ไกลห่าง
ใจเจ็บจนป่นปี้ อ่อนล้า กำลัง
จากรังมาอยู่โพ้น ทะเล
จากที่อยู่สรวลเส โศกเศร้า
จากเพื่อนที่ฮาเฮ มาอยู่ ไกลนา
เจ็บเมื่ออยู่ห่างเจ้า เจ็บช้ำ ข้างใน
ฝากดาวช่วยให้ส่ง ความคิด- ถึงนา
ฝากส่งถึงดวงจิต ฝากให้
ฝากความห่วงมิ่งมิตร ผองเพื่อน
ฝากส่งที่รักไซร้ อย่าได้ ลืมกัน
30 มิถุนายน 2547 12:11 น.
ลอยไปในสายลม
ชีวาน้องของพี่นี้ แตกดับ
โลกโศกโลกสดับ รับรู้
พี่ยิ่งโศกน้องลับ ลาจาก
แม้โลกมลายใจสู้ กู่ก้อง รักเธอ
ชีวาแยกแตกสลายหายจากโลก
ความเศร้าโศกโรคเร้ารุมคุมไม่ไหว
ชีวิตดับลับลาพาอาลัย
ยอดดวงใจไยจากข้าน่าเศร้าตรม
เธอไปแล้วแก้วตาข้าสูญสิ้น
ในแดนดินกลิ่นไอได้ขื่นขม
โลกโศกาอาดูรพูนระทม
ยืนยังล้มก้มหน้าหลบซบแผ่นดิน
ฟ้าไยพรากน้องจากโลกโศกยิ่งนัก
น้องที่รักข้าจักร้อนนอนถวิล
เสียน้ำตาฟ้ารู้ไหมหากได้ยิน
แม้น้องสิ้นดินทลายใจ(ยัง)รักเธอ...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟลอยไปในสายลม
หน้าส่วนตัว
704
