แค่สายลมผ่าน

ละอองทราย

ฉันควรทำอย่างไร
เธออยู่ไกลเกินมือจะไขว่คว้า
ยิ่งเอื้อมยิ่งห่างลอยคว้างสุดสายตา
ยิ่งค้นยิ่งหาเธอยิ่งมุ่งหน้าเดินจากไป

เธอคงไม่รู้  ฉันรอวันนี้มาแสนนาน
ให้สายลมพัดผ่านนำความอ่อนหวานเข้ามาชิดใกล้
เธอมาพร้อมกับสายลมหนาว
......และเรื่องราวที่ไร้สาระมากมาย
เสียงหัวเราะที่จริงใจ ฉันสัมผัสได้เมื่อแรกเจอ

แต่แล้ว..สายลมก็พัดพาเธอจากไป
คงเหลือแต่รอยยิ้มสดใสที่อยู่ในใจของฉันเสมอ
ฉันได้แต่เฝ้าตามหาและหวังว่าซักวันคงได้พบเธอ
ยิ่งคอย...ยิ่งหวัง...ยิ่งพร่าเบลอ
ก่อนน้ำตาล้นเอ่อ ฉันควรตัดเธอ.ออกจากใจ
 
แต่ละวันผ่านพ้นปนความเงียบเหงา
ฉันยังมีเงาของเธออยู่เคียงชิดใกล้
วันนี้ฉันรู้แล้วว่าเธอไม่ได้อยู่แสนไกล
แต่เธอมีภาระมากมายที่ต้องให้ความสำคัญ

ฉันควรทำยังไงดี
ให้เธอรู้ว่าที่ตรงนี้ยังมีฉัน
อยากรู้จัก..อยากห่วงใย
อยากมีเธอใกล้ๆ..ให้ใจได้ผูกพัน
ทุกสิ่งทุกอย่างคงเป็นได้แค่ฝัน
...เพราะไม่มีวันที่เธอมองผ่านมา