10 มกราคม 2550 20:21 น.
วิภาวดี
ชีวิตเรา..เศร้าเพียงใด..ใครรู้บ้าง
มิอาจอ้าง..เอ่ยบอกใคร..ให้หมองหมาง
ช่างเปลี่ยวเหงา..เดินโดดเดี่ยว..เปลี่ยวตามทาง
อยากบอกบ้าง..หัวใจเรา..เศร้าจริงจริง
มีเพียงเธอ..ผู้เดียว..ที่เป็นห่วง
วันคืนล่วง..ผันเวียน..เปลี่ยนกี่หน
ฉันทุกข์ท้อ..เดียวดาย..ในกมล
เธอดั่งฝน..โปรยปราย..ให้ฉ่ำทรวง...
มาบัดนี้..แม้ไมตรี..ไม่มีเหลือ
ไฟมอดเชื้อ..ดับสิ้น..ถวิลหา
ความรักจึง..มอดมลาย..ในพริบตา
เธอร้างลา..จากไป..ไม่หันมอง...
ถึงวันนี้..ยังคงเศร้า..เหงาจิตยิ่ง
ไร้อุ่นอิง..คอยซบ..ประกบขวัญ
วันคืนล่วง..ผันผ่าน..ไปตามกาล
ยังสะท้าน..หนาวเหน็บ..เจ็บในทรวง...
เหม่อมองฟ้า..เห็นนางนวล..ชวนถวิล
ยังโบยบิน..เป็นคู่คู่..อยู่เคียงสอง
แต่ตัวเรา..ยังไร้คู่..ที่หมายปอง
น้ำตานอง..เหว่ว้า..มานานปี...
ถึงวันนี้..ชีวิตฉัน..ต้องแกร่งขึ้น
เพื่อหยัดยืน..ต่อไป..ในโลกกว้าง
แม้เดียวดาย..ไร้ผู้ใด..เดินร่วมทาง
ขอก้าวย่าง..สู่จุดหมาย..ที่ปลายฟ้า...
อยากกู่ร้อง..ก้องฟ้า..มหาสมุทร
อยากยื้อยุ๊ด..กาลเวลา..ที่สับสน
อยากมีเธอ..ชิดใกล้..ในกมล
อยากหลุดพ้น..จากความเหงา..ที่เร้าใจ..
ไม่มีเธอ..ฉันได้รู้..ถึงชีวิต
ความถูกผิด..ความเดียวดาย..ความหวั่นไหว
สัจจธรรม..สำรวมไว้..ในจิตใจ
ไม่เห็นตาย..เลยใช่ไหม.." ไม่มีเธอ "...
กุหลาบขาว :ประพันธ์:อนุเคราะห์
9 มกราคม 2550 23:28 น.
วิภาวดี
ชีวิตเราเศร้า ใครเล่า เข้าใจบ้าง
ไม่เคยอ้าง บอกใคร ให้หมองหมาง
เราเดินทาง คนเดียว เที่ยวตามทาง
อยากบอกบ้าง หัวใจเรา เศร้าจริงจริง
8 มกราคม 2550 15:28 น.
วิภาวดี
เจ็ด.มกรา..เป็นวันหยุด..สุดวิเศษ
ใครจะเดท..กับใคร..นัดไว้เถิด
ขอให้มี..ความสุขใจ..อันเลอเลิศ
เป็นบ่อเกิด..แห่งมิตรภาพ..อาบไมตรี...
White roses
แปด มกรา..รับปริญญา..ค่าสูงล้ำ
นิสิตราม..เลิศคุณธรรม..แห่งบัณฑิต
ใฝ่คุณธรรม..เป็นแนวทาง..เสริมชีวิต
ขอนิสิต..จงตั้งมั่น..หมั่นทำดี..
กุหลาบขาว
เก้า มกกรา..พาใจ..ให้วิตก
หวังมีโชค..จนงมงาย..ให้ไหวหวั่น
ขูดตะเคียน..กราบลูกหมู..พัลวัน
หมายเลขนั้น..หนึ่งสี่เก้า..เข้าตำรา..
กุหลาบขาว
8 มกราคม 2550 07:06 น.
วิภาวดี
ถึงวิภาวดี คราใด ใจพลันสุข
ไร้ความทุกข์ เมินหมาง ห่างฤดี
ดุจเป็นที่ สรวงสวรรค์ ชั้นอินทร์พรหม
มาชื่นชม สุขสันต์ ปีใหม่เอย.
6 มกราคม 2550 11:45 น.
วิภาวดี
หก มกรา...............
หก มกรา..บ้านเมือง..ยังระส่ำ
พวกใจดำ..ยำประเทศ..ยังหนีหาย
ตำรวจยัง..จับไม่ได้..เลยสักราย
ทั้งในกรุง..ทั้งภาคใต้..ตายเป็นเบือ...
white roses:ผู้ประพันธ์:อนุเคราะห์
หน้าส่วนตัว
654
