****เวียนบรรจบครบปีที่บ้านกลอน ได้ออดอ้อนกลอนป่วนชวนท้องแข็ง บางครั้งที่อ่อนล้าพาอ่อนแรง เพื่อนกลอนฉุดให้ใจแกร่งดั่งแสงไฟ
ขอขอบคุณหนึ่งปีที่มีค่า ที่ผ่านมาสำคัญยิ่งเหนือสิ่งไหน ขอขอบคุณทุกอักษรบ้านกลอนไทย ที่ได้ให้รอยยิ้มทุกเวลา
นับวันนี้ยังยินยอมพร้อมก้าวต่อ มิย่อท้อสานฝันอันสูงค่า ยังเป็นมิตรคิดกลอนอักษรฮา ดั่งเจตนาให้ความสุขกับทุกคน
นับจากวันทที่ 17 ตุลาคม 2549 ถึงวันที่ 17 ตุลาคม 2550 ครบหนี่งปีที่บ้านกลอน ศรรกรามีความผูกพันบ้านกลอนมากยิ่งขึ้น รักบ้านกลอน รักเพื่อน พี่ น้องบ้านกลอนทุกคนค่ะ ถึงแม้จะไม่เคยหน้า แต่ผูกพันโดยผ่านสื่อลายเส้นอักษร ขอบคุณทุกแรงใจ กำลังใจ และขอบคุณที่สร้างรอยยิ้ม ความสุขให้กันตลอดมาค่ะ
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
****เห็นเธอควงคนอื่นแสนกลืนกล้ำ ทุกคืนค่ำนอนผวาน้ำตาไหล รักข้างเดียวเหมือนเกลียวเชือกเลือกทำใจ รักแล้วไงไม่เห็นดีกว่านี้เลย
ยอมตัดใจเป็นฝ่ายพ่ายความรัก แม้เจ็บหนักยังดีกว่าตีหน้าเฉย เรื่องแย่งชิงของรักใครไม่คิดเลย ทั้งที่ใจอยากเฉลยเอ่ยความใน
ขออวยพรให้ความรักจงหนักแน่น เป็นปึกแผ่นแน่นหนากว่าสิ่งไหน หากรักเธอเปลี่ยนผัน ณ วันใด คนถัดไปให้เห็นฉันก็ยังดี
ถ้าจะให้ลืมเธอหรือคงยาก แสนลำบากยากเกินฝืนเต็มที่ ใช้เวลานานเนิ่นเกินเป็นปี กว่าจะลืมเธอคนนี้ที่มีใจ
มิได้คิดจะแช่งใครให้เลิกรา ขอตั้งค่าแค่ความหวังนั้นได้ไหม หากรักเธอหมองหม่นคนถัดไป เลือกฉันไงคนของใจของเธอเอง (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
****อยากเจอคนจริงใจมีไหมหนอ ฉันก็รอร้อรอก็ไม่เห็น คนรอบข้างก็มีมากแต่ยากเย็น ที่จะเป็นคนจริงจังและจริงใจ
ทั้งชีวิตผ่านพ้นคนตั้งเยอะ ที่เคยเจอะมิเห็นมีดีตรงที่ไหน ล้วนเจ้าเล่ห์เพทุบายและหลายใจ มีบ้างไหมคนไร้แฟนแต่แสนดี
ไม่ต้องหล่อขอแค่ดีเป็นที่หนึ่ง ไม่ต้องถึงกับเลิศประเสริฐศรี ไม่ต้องรวยด้วยทรัพย์นับมากมี ขอแค่รวยด้วยความดีที่จิตใจ
หากคนใดไม่รักเดียวอย่าเกี่ยวข้อง เป็นเบี้ยรองไม่ต้องการใส่พานให้ หากชาตินี้ไม่มีคนที่จริงใจ แม้แห้งเหี่ยวไปตามวัยฉันไม่แคร์ (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
****ทุกทุกทีที่กระเซ้าเย้าแหย่เล่น ยังคงเห็นฉันเป็นเพื่อนอยู่เสมอ แต่กับฉันมันคิดเกินกว่าเพื่อนเธอ เพราะมันเผลอเพ้อรักปักดวงใจ
ทุกทุกทีที่เราสองต้องใกล้ชิด เพื่อนสนิทกลับคิดเกินกว่าอื่นไหน ยิ่งผูกพันมันยิ่งยากหากทำใจ ยิ่งอยู่ใกล้เหมือนยิ่งไกลในสายตา
อยากดีใจได้เป็นหนึ่งซึ่งสำคัญ แต่ทุกวันฉันซ่อนซุกทุกข์นักหนา แม้ห่วงใยไม่ได้ใจเธอกลับมา มิสามารถจะเปลียนค่ากว่าเพื่อนเลย
พยายามห้ามคิดไกลไปกว่านี้ หวังริบรี่ดูทีท่าช่างวางเฉย ทำยังไงไม่รู้ใจกันบ้างเลย คนคุ้นเคยไม่เคยคุ้นคนในใจ (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
****ความจริงฉันนั้นมิอยากจะอ่อนไหว ที่รักใครง่ายดายอยู่เสมอ พยายามฝืนใจไม่รักเธอ แต่ก็เผลอเพียงเธอใกล้ใจไหวเอน
คอยซุกซ่อนอารมณ์ให้จมลึก เพียงแค่นึกช่างลำบากสุดยากเข็ญ ยิ่งแสแสร้งยิ่งแกล้งย้ำความชัดเจน เก็บอาการเหมือนยิ่งเห็นเร้นภายใน
ทุกทุกครั้งที่บังเอิญเธอเดินผ่าน ทั้งดวงมาลย์พาลเตลิดเกินทานไหว ครันมองเลยเฉยชาอย่าใส่ใจ ทำอย่างไรก็ไม่อาจจะควบคุม
อยากห้ามใจไม่ให้รักเกินกว่าเพื่อน แต่ก็เหมือนว่าใจถูกไฟสุม ห้ามยังไงใจไม่อาจจจะควบคุม เลยต้องกลุ้มเพราะยิ่งใกล้ใจรักเธอ (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศรรกรา
Lovings
ศรรกรา เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
688
