24 พฤษภาคม 2547 14:52 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
วันนี้สาวใต้ตาโตมาขอสอนภาษา
อยากให้พี่น้องลุงป้า รู้เพิ่ม เติมสมอง
มลายูยาวี ภาษาใต้สุด น่าเรียนน่าลอง
เจ้าซ่ามาสนอง ใครใคร่เรียน ก็เรียนไป
สลามัตปาฆี สวัสดีตอนเช้า
วันนี้ กินข้าว มาแกนาซิ กันไหม
เตอรีมอกาเซะ ขอบคุณ ไม่เป็นไร
ฉันจะรีบไป เซอกอเล๊าะ โรงเรียนบ้านไร่ปลายนา
โอ้ว้าว.. ยาเง๊าะ วันนี้สวยจัง
จะ ไปไหนกัน ฆีกานอ เด็กๆ จ๋า
อ๋อ..ไปเรียน โรงเรียนตาดีกา
ที่สอนศาสนา พวกเราไง
บอกรัก คุณครู guruทุกวัน
ทำให้เรา ขยัน ราเย็น กว่าวันไหน
สอนแต่สิ่ง ดีๆ มอและๆ หรือบ้ายก์ๆ น่าพอใจ
10 คำศัพย์คงพอไหว พูดกันได้..ใช้กันดี..
*-* แหะๆ..ทำยังกับเป็นโครงการของนายกฯแหน่ะ..*-*
24 พฤษภาคม 2547 14:38 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
กลับมานั่งคิดกับเหตุการณ์ที่ผ่านมา
ฉันรู้สึกได้ว่าเป็นสุขทุกครั้งที่ได้พูดคุยกับเธอ
เรื่องราวต่างๆ ยังจดจำได้เสมอ
ระหว่างฉันกับเธอ..ต่างมีความรู้สึกดี-ดี
แต่เธอคงไม่รู้..มันเริ่มจะไม่ง่าย
ยิ่งได้รู้จักเธอมากขึ้นเท่าไหร่..คำว่ามิตรภาพยิ่งถอยห่างออกไปทุกที
ไม่อยากทำให้ตัวเองคิดมากไปกว่านี้
ฉันจะทำยังไงดี หัวใจเริ่มทรยศตัวเอง
จำเป็นต้องหัดอยู่ตัวคนเดียว
ต้องยอมเปล่าเปลี่ยวใจ..ปล่อยให้ความรู้สึกลอยเท้งเต้ง
ระงับความคิดฟุ้งซ่าน..ที่กำลังบานเบ่ง
ห้ามใจตัวเอง ห้ามคิดถึงเธอ
ขอโทษนะ..ถ้าหากจะเปลี่ยนใจ
ไม่ติดต่อกลับไป..และจะไม่ยอมพบเจอ
ขอให้เข้าใจ..ที่ทำไปเป็นเพราะหัวใจฉัน มันชอบฝันเพ้อ
ทั้งรู้ตัวเธอ..ก็มีใครแล้วข้างกาย
20 พฤษภาคม 2547 14:59 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
หญิงกับชายแตกต่างกันตรงไหน
ต่างก็มีหัวใจ มีสิทธิ์จะรักใครได้ทั้งนั้น
ต่างก็อยากให้ใครอีกคนเข้ามาเติมเต็มในส่วนที่ขาดของกันและกัน
มาช่วยกันสร้างฝัน สานสายสัมพันธ์ให้เหนียวแน่นมั่นคง
หญิงกับชายแตกต่างกันตรงไหน
ต่างก็อยากได้กำลังใจ เพื่อก้าวต่อไปยังที่ต้องประสงค์
ต่างก็อยากให้คนรักของตน มีชีวิตที่มั่นคง
อยากใช้ชีวิตให้ยืนยง ดั่งพรโบราณกล่าวขานกันมา
หญิงกับชายแตกต่างกันตรงไหน
ทำไมแรกรักใคร่ ฝ่ายชายมักเป็นฝ่ายถวิลหา
ครั้นหญิงมีใจรัก เผลอมอบทั้งหัวใจให้ขึ้นมา
ฝ่ายชายก็เริ่มถอยล่า เริ่มระอากับคู่รักตน
หญิงกับชายแตกต่างกันตรงไหน
หญิงถามทำไมถึงรัก ชายมักตอบรักไม่มีเหตุผล
พอนานไป เมื่อฝ่ายชายเริ่มหมดเยื่อใยในคู่รักตน
มักเดินจากไปพร้อมเหตุผล มากมายซะจน ไม่รู้ว่าเลิกกันเพราะอะไร...
19 พฤษภาคม 2547 11:17 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
รู้สึกกับฉันยังไง..บอกกันตรงๆได้มั้ย
ที่ทำเป็นห่วงใย..คอยถามไถ่ทุกข์สุขกันแบบนี้
บอกมาเลย..ว่าคิดกับฉันแค่เพื่อนที่แสนดี
หรือเพราะอยากจะมีฉันไว้เคียงข้างกาย
บอกมาตรงๆ..ว่าเรื่องระหว่างเราจะเอายังไง
จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป..ฉันคงทำใจไม่ได้
เพราะไม่รู้จะทำตัวให้เหมาะสม กับฐานะอะไร
คนรัก คนรู้ใจ..ฉันก็พร้อมถ้าเธอยินดี
ขอร้องเถอะนะ ให้บอกกันมาตรงๆ
อย่าปล่อยให้ผู้หญิงหนึ่งคน..ต้องสับสนกับชีวิตอย่างนี้
อย่าปล่อยให้ความรู้สึก..มันเลยเถิดกว่าที่เคยมี
จะรักจะชอบยังไงก็ดี..ให้รีบพูดมันออกมา
ฉันเองก็เริ่มสับสน
คอยหาเหตุผล คอยอ้างกับความรู้สึกให้มันดูเข้าท่า
ทั้งที่รู้อยู่..ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา
มีเธอคนเดียวที่จะตอบได้ว่า..มันควรเป็นไปยังไง
17 พฤษภาคม 2547 15:45 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
ไม่เคยคิดจะหลอกลวงใคร
ไม่เคยคิดทำร้ายหัวใจใครเลยสักนิด
ไม่ได้ตั้งใจให้ความผูกพัน-ความใกล้ชิด
ทำให้ความรู้สึกของเธอยึดติด กับวันเวลาที่ผ่านมา
ใครๆ ต่างมองฉันเป็นคนลวงโลก
ต่างอุปโลกมองฉันเป็นผู้หญิงไร้ค่า
ทั้งที่ความจริง..ฉันเป็นฝ่ายต้องเสียน้ำตา
เสียทั้งความรู้สึก เสียทั้งเวลา..ที่เคยจริงใจกับเธอ
ฉันเคยได้อะไรจากเธอบ้าง
สิ่งของทุกอย่างฉันไม่เคยอยากได้..แม้เธอมานำเสนอ
ฉันไม่ใช่คนเห็นแก่ได้..ไม่เคยต้องการอะไรจากเธอ
ไม่เคยคิดเพ้อ..ว่าเธอจะมารักฉัน หัวปักหัวปำ
แต่เธอรู้มั้ย สิ่งที่ฉันได้รับกลับมาคืออะไร
คือคำพูดเหยียดหยาม หมิ่นน้ำใจ และคอยตอกย้ำ
บอกว่าฉันมันก็ผู้หญิงหลายใจ บัดซบเลวระยำ
นี่เหรอความจริงใจที่ฉันเคยทำ..ตอบแทนด้วยความชอกช้ำ..
ช่างยุติธรรมเสียจริง...
หน้าส่วนตัว
1005
Lovers
0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Calendar
