13 ธันวาคม 2546 23:45 น.
				
												
				
								หนามไม้ไผ่ฯ
		
					
				
                              ใครๆก็มองว่าฉันปากเสีย
                    อยากพูดให้เคลียร์ว่ามันไม่ใช่
                              แต่ทุกครั้ง ก็หาว่าฉันแก้ตัวอยู่ร่ำไป
                    มันเรื่องอะไร..ชอบมากล่าวหากัน   
    
                              วันดีคืนดี..ว่าฉันเจ้าชู้
                    ดูเถิดคุณดู..ขยันหาเรื่องใส่ฉัน
                              ว่ากันอย่างนี้ได้ทุกวี่ทุกวัน
                    ไม่เบื่อรึไงกัน..คุณเพื่อนที่แสนดี
  
                             ฉันไม่ได้ปากเสียและเจ้าชู้
                     แค่เพียงดู..ใครบางคน..ที่ขี้หลี
                             ก็แค่พูดไปว่า.นายคนนี้ เชอะ!!..แย่เต็มที
                     สงสัยอดอยากมาแรมปี..ถึงได้ตรงรี่หาสาวๆในฉับพลัน       
  
                             แค่เพียงฉันปรายตามองหนุ่มๆ
                     เดินเดี่ยวมาดุ่มๆ.. มาดเท่ห์..จมูกคมสัน
                             แค่เพียงน้ำหูน้ำตาไหล..ก็เท่านั้น
                     จะมาว่าฉัน..เจ้าชู้นั้น..ฉันไม่ยอม				
			 
			
				13 ธันวาคม 2546 03:27 น.
				
												
				
								หนามไม้ไผ่ฯ
		
					
				
                 สับสน..ฉันสับสน
          กับการกระทำของคนคนนั้น
          ที่บางทีเหมือนจะมีใจให้กัน
          แต่บางวันก็ทำเหมือน..ไม่ใส่ใจ
                อยากรู้..ฉันอยากรู้
          เค้ามีใจให้ฉันอยู่..บ้างไหม
          สำหรับเค้า..ฉันมีค่าเป็นอะไร
          คนรู้จัก..คนรู้ใจ..หรือแค่ใครที่ผ่านมา
               ทำไง..ฉันควรทำไงดี
          หรือจะบอกเค้าตอนนี้..ว่าฉันล้า
          เหนื่อยกับการเดาใจเค้า..จากสายตา
          แล้วตีค่าว่าเค้า.คิดยังไง
               ได้ไหม..ถ้าถามเค้าตอนนี้
         ถามเค้าว่ารู้สึกดี-ดี กับฉันไหม
         ถามให้รู้ว่าเค้าคิดอย่างไร
         แล้วจะได้ทำใจ..ถ้าเค้า..ไม่รักกัน				
			 
			
				13 ธันวาคม 2546 03:27 น.
				
												
				
								หนามไม้ไผ่ฯ
		
					
				
                 สับสน..ฉันสับสน
          กับการกระทำของคนคนนั้น
          ที่บางทีเหมือนจะมีใจให้กัน
          แต่บางวันก็ทำเหมือน..ไม่ใส่ใจ
                อยากรู้..ฉันอยากรู้
          เค้ามีใจให้ฉันอยู่..บ้างไหม
          สำหรับเค้า..ฉันมีค่าเป็นอะไร
          คนรู้จัก..คนรู้ใจ..หรือแค่ใครที่ผ่านมา
               ทำไง..ฉันควรทำไงดี
          หรือจะบอกเค้าตอนนี้..ว่าฉันล้า
          เหนื่อยกับการเดาใจเค้า..จากสายตา
          แล้วตีค่าว่าเค้า.คิดยังไง
               ได้ไหม..ถ้าถามเค้าตอนนี้
         ถามเค้าว่ารู้สึกดี-ดี กับฉันไหม
         ถามให้รู้ว่าเค้าคิดอย่างไร
         แล้วจะได้ทำใจ..ถ้าเค้า..ไม่รักกัน				
			 
			
				13 ธันวาคม 2546 02:43 น.
				
												
				
								หนามไม้ไผ่ฯ
		
					
				
                       เพราะรู้ว่าเธอมันไกลเกินคว้า
             เพราะรู้ว่าล้า..หากเอื้อมไม่ถึง
             เพราะรู้ว่ายาก..เกินจะรั้งดึง
             เพราะรู้ดีจึง...ไม่คิดจะผูกพันธ์
  
                      แต่ใจเจ้ากรรม..มันกลับเรียกร้อง
             ให้ฉันจับจอง..หัวใจจอมขวัญ
             ทั้งๆที่รู้..ไม่มีวันนั้น
             คนสำคัญเธอมีอยู่..ที่ข้างกาย
  
                     ทำไมนะ..ทำไมต้องเป็นฉัน
            ที่มัวเพ้อฝัน..หัวใจต้องสลาย
           รู้ทั้งรู้..ว่าเขารักกัน..ยังมิวาย
           มันน่าอับอาย..เสียนี่..หัวใจเกเร
                  
                     เอาเถอะ..จะทำใจหยุดรักเธอตั้งแต่วันนี้
           เพราะรู้คงไม่มีวันที่..หัวใจเธอคิดจะหักเห
           เพราะเธอคงไม่มีความคิคที่จะเอาใจมาทุ่มเท..
           ฉันคงเป็นได้..แค่คนหยำเป..ที่เธอไม่คิดจะมีใจ				
			 
			
				12 ธันวาคม 2546 03:26 น.
				
												
				
								หนามไม้ไผ่ฯ
		
					
				
                     เธอจากไปไปจากเธอให้เพ้อหนัก
          เธอขาดรักรักขาดเธอให้หวั่นไหว
          ไปจากเขาเขาจากไปให้ช้ำใจ
          หมดเยื่อใยใยหมดเยื่อเคลือน้ำตา 
                    คิดอยากกลับกลับอยากคิดไปเป็นอื่น
          ต้องทนฝืนฝืนทนต้องติดตามหา
          รู้ทั้งรู้ทั้งทั้งรู้เสียเวลา
          แค่ผ่านมาผ่านมาแค่หน้าบ้านเธอ 
 
                    ใจเจ้าเอ๋ยเอ๋ยใจเจ้าเศร้ายิ่งนัก
          หมดความรักรักหมดความยังต้องเผลอ
          เสียหน้ายิ่งยิ่งเสียหน้ามารักเธอ
          พอแล้วเออ.เออ..พอแล้ว..แห้วทั้งปี