3 สิงหาคม 2547 10:41 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
หนุ่มไร้นามส่งสาร...
วันนี้เป็นวันดี
แต่ไม่มีเธอเคียงข้าง
วันนี้ฉันอ้างว้าง
ฉันเคว้งคว้างเพราะไม่มีเธออยู่
วันนี้ ฉันตื่นด้วยความหวัง
แต่ฉันก็พลั้ง..เพราะใจฉันไม่สู้
รู้ทั้งรู้ ว่าเธอไม่มา ก็ยังเฝ้าดู
แค่อยากมีเธออยู่..ในวันนี้ เท่านั้นเอง
หนามไม้ไผ่ฯ ชี้แจง
วันนี้เป็นวันดีของเธอ
ฉันไม่ได้พลั้งเผลอ ลืมไปเลยสักนิด
เตรียมพร้อมที่จะก้าวไปเป็นคู่ชีวิต
ไม่ให้เธอยึดติด กับความอ้างว้างที่เคยมี
ฉันเองก็มีทุกวันด้วยความหวัง
หวังว่าสักครั้ง จะได้เคียงข้างเธอคนนี้
แต่กลับทำไม่ได้..ทั้งที่มีใจพร้อมล้นปรี่
ขอโทษนะคนดี..ที่วันนี้ ป่วยจน ไปยินดีไม่ทัน..
2 สิงหาคม 2547 12:39 น.
หนามไม้ไผ่ฯ
เมื่อแรกเกิด..ร่ำไห้ อุแว๊ๆ
ตัวแดงแจ๋..กระจิดริด..น่าชังนัก
พ่อแม่ต่าง ประคบประหงม เฝ้าฟูมฟัก
หวังลูกรัก..เติบใหญ่ ทำคุณดี
ย่างเข้าวัย หัวเลี้ยวหัวต่อ
แม่นั่งรอ..ลูกกลับบ้าน ยามราตรี
จะต่อว่า ด่าทอ ให้รักดี
แต่พะวง ด้วยลูกนี้ จะหนีหน้า
ทรัพย์สมบัติ ที่มีอยู่ก็น้อยนัก
กลัวลูกรัก จะลำเค็ญ ในภาคหน้า
ให้โอกาส ลูกเล่าเรียน ตามกำลังวังชา
แต่ลูกยา กลับมองเป็น การลงทัณฑ์
ครั้นพ่อแม่ เข้าสู่ วัยแก่เฒ่า
ตัวลูกเล่า ยังเตร็ดเตร่ กลับหลังหัน
ไม่ดูแล ทำท่านทุกข์ เป็นพัลวัน
ครั้นถึงวัน สิ้นลม ยังไม่แล
เมื่อเติบใหญ่ ทั้งสมองและร่างกาย
จึงคิดได้..สิ่งที่เคย เมินไม่แยแส
คือบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ เป็นผู้ให้ใคร่ดูแล
วันนี้..สายเกินแก้..
เป็นได้แค่ บทเรียนที่ไม่มีโอกาสได้แก้ตัว...
หน้าส่วนตัว
747
Lovers
0 คน เลิฟหนามไม้ไผ่ฯ
Calendar
