29 ตุลาคม 2553 21:57 น.

ออมเพื่อชีวิต

อรุโณทัย

ด้วยความไม่แน่นอนในชีวิต
ควรฉุกคิดไตร่ตรองจะดีไหม
วิถีชีวิตจะดำเนินอย่างไร
ทำฉันใดไม่ทุกข์ร้อนตอนชรา

การอดออมถนอมสรรพสิ่ง
ในความจริงถ้าทำตามปรารถนา
เมื่อเหลือกินก็เก็บเผื่อวันหน้า
ย่อมดีกว่าฟุ่มเฟือยเรื่อยเรื่อยไป

เมื่อเยาว์วัยในตอนเป็นเด็ก
อย่ามัวเก๊กวางท่าทำเฉไฉ
มิสะสมอดออมถนอมใช้
ทำหน้าใหญ่อวดอ้างว่ามั่งมี

การออมอดงดใช้สิ่งไร้ค่า
เพียรอุตส่าห์อดทนไม่หน่ายหนี
มัธยัสถ์เงินทองของที่มี
ไม่สร้างหนี้ให้ขัดสนจนปัญญา

ควรออมทรัพย์แต่น้อยไม่โหมหนัก
ด้วยใจรักเป็นประจำกันเถิดหนา
หยอดออมสินทีละน้อยตรงเวลา
จะเหรียญห้าหรือสิบตามเห็นควร

ด้วยความไม่แน่นอนในชีวิต
ควรเป็นสิทธิ์คิดอ่านการสงวน
ของคนแต่ละคนจะทบทวน
ตามกระบวนวิถีทางแห่งชีวิต

อรุโณทัย
๒๙ ตุลาคม ๒๕๕๓

21079

love

comment

7 ตุลาคม 2553 23:58 น.

กลั่นกรองลองเขียน

อรุโณทัย


* กรองอักษรกลั่นไว้	             เรียงความ
หมายมุ่งภาษางาม	             แต่งถ้อย
กลอนกานท์แห่งสยาม	          ยังอยู่
เพียงก่อจากคำร้อย	             บ่งชี้ประพันธ์ ฯ

* โดยบรรจงจัดสร้าง	           กลอนกานท์
รวมสระอักษรสาร	               สื่อนี้
โคลงฉันท์กาพย์กลอนงาน	   กวีแต่ง
ใจรักถักทอชี้	                      รักษ์ล้ำลำนำ ฯ

* เรียบเรียงคำเพื่อให้	         คล้องจอง
สรรเสกคำทั้งผอง	              เพื่อสร้าง
วรรณศิลป์ถูกทำนอง	          การแต่ง
เกิดจากคำเทียบข้าง	          เข้าคู่ร้อยเรียง ฯ

* คำเคียงก่อเกิดได้	           สิ่งฝัน
คำคู่เคยรำพัน	                  รวบไว้                             
ทุกข์สุขโศกจำนรร -	           จาร่ำ ร้องนา
เพียงทอรักถักไซร้	             เพื่อได้ความเรียง ฯ

* ขอเพียงใจต่อสู้	              ฝึกฝน
หมายมุ่งเขียนกลอนกล	       บ่งชี้
ลายลักษณ์อักษรปน	            เสียงสระ
ศิลปะประพันธ์นี้	                เช่นรุ้งหลากสี ฯ

* ดังมณีที่คล้าย	             สังวาล
มีแต่ละเม็ดผสาน	            ผูกสร้อย
ปรุงประดิษฐ์บทกานท์	        ผดุงกิจ  กวีนอ
บทแต่ละบทร้อย	             ถักรุ้งภาษา ฯ

* ขอเชิญมาร่วมร้อย	         เรียงความ
สร้างสิ่งที่สวยงาม	           เก็บไว้
ภาษาแห่งสยาม	               ยังอยู่
โดยแต่งกลอนกานท์ให้	       พี่น้องศึกษา ฯ

อรุโณทัย  
๗  ตุลาคม ๒๕๕๓

1196

love

comment

12 กันยายน 2553 17:36 น.

กรรมซ้ำกรรมซัด

อรุโณทัย

สู้อดทนทำกินในถิ่นเกิด
หวังชูเชิดพอเพียงเลี้ยงลูกหลาน
สู้อุตส่าห์ทนรอตามเหตุการณ์
เพื่อไถหว่านข้าวกล้าที่ท้องนา

ต้นฤดูฝนแล้งแห้งไปหมด
จึงต้องอดไถหว่านตามปรารถนา
เมื่อฝนหลั่งสายโปรยปรายมา
ก็หว่านกล้ารอฟ้าปราณี

หลังปักดำน้ำดีมีโชคช่วย
กอข้าวสวยเขียวสดขจีสี
เฝ้าชื่นชมสุขสดชื่นรื่นฤดี
โอ้ปีนี้คงปลอดหนี้มีเงินทอง

ข้าวรวงเหลืองเรืองรองทั่งท้องทุ่ง
ตระเตรียมยุ้งเกี่ยวเก็บเป็นเจ้าของ
โอ้ว่าอนิจจาต้องร่ำร้อง
น้ำตานองใบหน้าเพราะสิ้นบุญ

เข้าฤดูน้ำหลากไหลไม่หยุด
มิอาจยุดฉุดยื้อเพราะฝนตกหนุน
น้ำไหลบ่ามาแรงหมดสิทธิ์ลุ้น
สายน้ำขุ่นไหลเชี่ยวท่วมท้องนา

หมดสิ้นแล้วความหวังเมื่อครั้งก่อน
ยังอาวรณ์ร่ำร้องเฝ้าเรียกหา
สิ้นทั้งทุนทั้งดอกจะงอกมา
อนิจจาชีวิตกระไรเลย

น้ำท่วมนาท่วมข้าวที่เหลืองก่ำ
เหมือนกรรมซ้ำกรรมซัดโอ้อกเอ๋ย
หมดสิ้นแล้วความหวังจะชมเชย
หวังได้เงยตาอ้าปากช่างยากเย็น...

อรุโณทัย
๑๒ กันยายน ๒๕๕๓

1294

love

comment

29 สิงหาคม 2553 21:33 น.

อุดมการณ์

อรุโณทัย

อุดมการณ์แน่วแน่
มิผันแปรเปลี่ยนไปไหน
รักสัตว์รักป่าไทย
อนุรักษ์พิทักษ์มา

อุดมการณ์ฝังแน่น
มิคลอนแคลนดังแผ่นผา
ปกป้องสัตว์และวนา
ให้ยังมีตลอดกาล

อุดมการณ์มุ่งมั่น
เฝ้าฝ่าฟันอย่างกล้าหาญ
ต่อสู้เหล่าคนพาล
ผลาญพล่าสัตว์ในพงพี

อุดมการณ์กล้าแกร่ง
จึงขัดแย้งตามวิถี
ด้วยรักที่มากมี
จึงอดสูในใจตน

อุดมการณ์แน่วแน่
ไม่ท้อแท้แต่สับสน
ดีชั่วที่ตัวคน
บนความคิดที่กระทำ

อุดมการณ์แน่แน่ว
คิดคิดแล้วจิตตกต่ำ
ความตายสร้างความจำ
ต่อผู้พบอย่างแน่นอน

อุดมการณ์ฝังแน่น
จึงวางแผนอย่างรีบร้อน
ชีพตนที่ม้วยมรณ์
คงช่วยสัตว์และพงไพร

อุดมการณ์มุ่งมั่น
หยิบปืนสั้นแล้วเหนี่ยวไก
เปรี้ยง...เสียงก้องดังไกล
ชีพวางวายในทันที

อุดมการณ์ยังอยู่
ให้โลกรู้ตามวิถี
รำลึกถึงทุกปี
นักอนุรักษ์ชาวไทย...

อรุโณทัย
๒๙ สิงหาคม ๒๕๕๓

๒๐ ปี สืบ นาคะเสถียร
รักษาป่าใหญ่ ไว้ให้คนไทยทั้งชาติ
ย้อนไปเมื่อตี ๔ วันที่ ๑ กันยายน ๒๕๓๓
เสียงปืนก้องกลางราวป่าห้วยขาแข้งทำหน้าที่ปิดจุดจบของชีวิต
และจุดเริ่มต้นกระแสสังคมหันมาสนใจกับป่าและสัตว์ป่า
๑ กันยายน ๒๕๕๓ สืบ นาคะเสถียร จากโลกไปแล้ว ๒๐ ปี
แต่สืบยังทิ้งความทรงจำไว้อย่างยิ่งใหญ่

1690

love

comment

18 สิงหาคม 2553 19:54 น.