26 กุมภาพันธ์ 2554 20:17 น.
อรุโณทัย
เพียงเพราะหลงตัวตนปนประมาท
เพียงเพราะขาดเชื่อมั่นจึงหวั่นไหว
เพียงเพราะหลงซึ่งความศิวิไลซ์
คือเหตุให้หลงผิดคิดว่าดี
เอาแบบอย่างต่างชาติตะวันตก
เอามายกแอบอ้างวางวิถี
เอาวัตถุหลอกล่อไม่รอรี
หวังให้มีคำว่า ชาติพัฒนา
อ้างทฤษฎีวิชาการสุดโต่ง
อ้างเชื่อมโยงความรู้แก้ปัญหา
อ้างสารพัดสุดยอดปรัชญา
ให้ได้มาซึ่งคำคมนิยมกัน
อุตสาหกรรมนำชาติสู่ นิค
อุตส่าห์พลิกวิถีเพื่อสร้างสรรค์
อุดสิ่งรั่วจนรวยหมายฝ่าฟัน
สร้างความฝันปุถุชนคนทั้งเมือง
ชาติไทยคือศูนย์กลางเศรษฐกิจ
ชาติพิชิตครัวโลกนามกระเดื่อง
ชาติสยามนามว่าไทยต้องรุ่งเรือง
ขายฝันเฟื่อง ชาติพัฒนา สารพัน
โอ้อนาจปวงไทยประชาชาติ
เอาอำนาจวัตถุมาสานฝัน
ทิ้งกำเนิดวิถีไทยอย่างฉับพลัน
ด้วยมุ่งมั่นให้ไทยสู่สากล
เพียงเพราะหลงตัวตนปนประมาท
จึงพาชาติถดถอยด้วยสับสน
วัฒนธรรมต่างชาติเป็นวังวน
นี่คือต้นเหตุแห่งการ หลงทาง
อรุโณทัย
๒๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔
14 กุมภาพันธ์ 2554 18:45 น.
อรุโณทัย
ไปเถอะไปไปกันที่วัด
เพื่อขจัดกิเลสให้สิ้นสูญ
ไปศึกษาพระธรรมเพื่อเพิ่มพูน
ความสมบูรณ์บริสุทธิ์แห่งจิตใจ
ทำเถิดเชิญทำบุญใส่บาตร
พุทธศาสน์จะดำรงสืบต่อได้
นั่นพระสงฆ์เดินมาแต่ไกล
นิมนต์ไว้ใส่บาตรญาติพระธรรม
ประเพณีทำบุญต้องอนุรักษ์
ควรตระหนักคุณค่าทุกฉนำ
บุญเดือนสามมาฆฤกษ์ควรจดจำ
ปฏิบัติธรรมเพื่อพุทธบูชา ฯ
อรุโณทัย
๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔
9 กุมภาพันธ์ 2554 20:20 น.
อรุโณทัย
วาเลนไทน์คือวันแห่งความรัก
พึงตระหนักด้วยใจหากใฝ่ฝัน
ถึงความรักความหวังความผูกพัน
ที่ร่วมกันทอรักสานสายใย
ด้วยดวงแดพอใจในแรกรัก
สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
รักแสนรักรักนั้นเต็มดวงใจ
รักยิ่งใหญ่เหนือเหตุผลทั้งปวง
วาเลนไทน์คือวันบอกความรัก
ให้ประจักษ์ด้วยใจอันใหญ่หลวง
หมายฝ่าฟันอุปสรรครักทั้งปวง
จึงเลยล่วงล้ำลึกความใคร่ครอง
ด้วยมอบความรักที่ตรึงจิต
ให้ตราติดฝังใจในทั้งสอง
ต่างยอมเสียหมายได้ตามทำนอง
ผิดครรลองของวัฒนธรรมอันดี
เหมือนสำนวนชิงสุกก่อนห่าม
เมื่อทำตามใจชอบอย่างเต็มที่
เรื่องความรักความใคร่สองสิ่งนี้
ย่อมต้องมีคู่กันตลอดไป
หากไม่คิดแบ่งแยกเป็นสองส่วน
โดยใคร่ครวญตริตรองมองกันไว้
ความรักบริสุทธิ์นั้นเป็นเช่นไร
แลความใคร่ให้โทษหรือให้คุณ
วาเลนไทน์คือวันแห่งความรัก
ควรตระหนักด้วยใจอย่าว้าวุ่น
สายสัมพันธ์แห่งรักเป็นกองทุน
สนับสนุนความรักด้วยสติตนเอง ...
อรุโณทัย
๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔
3 กุมภาพันธ์ 2554 19:37 น.
อรุโณทัย
น้ำใจ...ในอดีต
ให้นึกถึงความหลังครั้งเก่าก่อน
เอื้ออาทรต่อกันนั่นสิหนอ
มีน้ำใจแบ่งปันอย่างเพียงพอ
ไม่ต้องขอก็ให้เพื่อไมตรี
เธอมีอย่างฉันมีอย่างต่างแลกเปลี่ยน
โดยหมุนเวียนแปรผันตามวิถี
เอาสิ่งของแลกกันเพื่อให้มี
จากสิ่งที่ขาดหายได้มีกิน
เธอทำนาฉันทำสวนล้วนต้องแลก
หาของแปลกมาไว้ให้สมถวิล
นำผลไม้ไปแลกข้าวเจ้ายุพิน
น้ำใจรินหลั่งไหลสู่ใจคน
การเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ด้วยหมายมุ่ง
เพื่อพยุงมิตรภาพทุกแห่งหน
หวังได้รักจากมิตรทุกทุกคน
มีสุขล้นถ้วนหน้าประชาไทย
น้ำใจ...ในปัจจุบัน
มาบัดนี้น้ำใจหายากยิ่ง
บางคนนิ่งดูดายเลยเห็นไหม
คนชราขึ้นรถเมล์นั่นไง
ไม่มีใครสละที่นั่งสักคน
เด็กนักเรียนตัวน้อยน้อยขึ้นรถ
แสนสลดหดหู่ใจในเหตุผล
บ้างนั่งหลับบ้างไพล่ไม่ยินผล
นั่งอยู่บนเบาะอยู่ได้ไร้น้ำใจ
ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ครั้งอดีต
การอุทิศความดีเป็นไฉน
หายากยิ่งจากใจของชาวไทย
โอ้น้ำใจเหือดหายหรือไรกัน
น้ำใจ...ในอนาคต
กาลข้างหน้าเป็นอย่างไรน้ำใจนี่
กลับไปมีเหมือนก่อนคงสุขสันต์
หากเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แลแบ่งปัน
เธอและฉันแลกเปลี่ยนของตามต้องการ
หากข้างหน้าซ้ำร้ายไปกว่าเก่า
โอ้ชาวเราไร้น้ำใจมาประสาน
ก็คงถึงซึ่งกลียุคทุกข์ทรมาน
เพราะไทยผลาญพร่าเพื่อนเกลื่อนปถพี ฯ
อรุโณทัย
๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟอรุโณทัย
หน้าส่วนตัว
1483
