25 มิถุนายน 2551 01:29 น.
				
												
				
								อรุโณทัย
		
					
				
ประนมมือกราบไหว้         ครูกลอน
ผู้แต่งนิทานสอน             ชายหญิง
เพิ่มคุณค่าวรรคตอน        สัมผัส  เพราะนา
ท่านภู่สุนทรยิ่ง                แห่งพื้นดินสยาม ฯ				
			 
			
				24 มิถุนายน 2551 21:11 น.
				
												
				
								อรุโณทัย
		
					
				
เหมือนเราเคยครองรักร่วมกัน
ความสัมพันธ์นั้นมีแต่ปางก่อน
จิตสำนึกลึกลึกบางตอน
จึงได้ย้อนสู่จิตซึ่งสองเรา
ด้วยบุพเพสันนิวาสนำพา
ต้องชะตามนต์ขลังแห่งบุญเก่า
ที่เราสองร่วมสร้างแต่นานเนา
รักจึงเร้ารุมทรวงเมื่อแรกเจอ
กระแสจิตส่งคลื่นระรื่นรับ
สองใจจับดวงใจใคร่เสนอ
บอกว่ารักและภักดีต่อเธอ
รักเสมอชั่วนิจนิรันกาล
เกิดชาติหน้าชาติใดขอได้พบ
ให้ประสบรักเก่าเข้าประสาน
จิตผูกจิตยึดมั่นตลอดกาล
ร่วมประสานสร้างรักให้ยืนยง
มาชาตินี้จึงได้พบประสบพักตร์
มอบความรักให้กันด้วยบุญส่ง
ใจผูกใจในรักที่มั่นคง
เพราะเป็นวงเวียนรักที่ปักฤดี
เหมือนเราเคยครองรักร่วมสร้าง
จึงมิจางฝังจิตถึงชาตินี้
เพราะบุญเก่าเราสองครองฤดี
รักจึงมีผูกพันธ์ประสานใจ ฯ				
			 
			
				20 มิถุนายน 2551 05:48 น.
				
												
				
								อรุโณทัย
		
					
				
ถามเอยขอถามคนที่มีรัก
หวังประจักษ์ความนัยให้สิ้นเขลา
ว่ารักหวานหรือทรมานใจเรา
สุขทุกข์เท่าใดเล่าช่วยบอกที
	ความรักเอยเจ้าลอยลมมาหรือไร
	มาดลใจให้เสน่หาอย่างเต็มที่
	ปรารถนารักมาประดับชีวี
	หวั่นฤดีรักนี้ลวงให้ช้ำใจ
รักนี้จริงจากใจหรือเปล่า
หรือเฝ้าเย้าเราให้แต่หลงใหล
เหมือนมีมนต์มาดลจิตดลใจ
ยั่วฤทัยให้หลงลำพอง
	รักเอยรักแล้วไยต้องแหนงหน่าย
	ลืมรักง่ายบางครั้งก็เฝ้าสนอง
	รักแรกช้ำทำน้ำตานอง
	แบ่งรักสองให้ต้องเจ็บช้ำฤดี
ความรักเอยเจ้าช่างร้อยเล่ห์กล
ลวงล่อคนให้รักแล้วแหนงหนี
โอ้รักหนอรักช่างร้ายสิ้นดี
รักครั้งนี้มีทุกข์ทวีเจียนตาย
	รักเอยความรักที่ยากหยั่งถึง
	เพ้อรำพึงคำนึงเดียวดาย
	หวั่นใจว่ารักนั้นจะแหนงหน่าย
	ให้อับอายไปทั่วพื้นปัถพีฯ				
			 
			
				18 มิถุนายน 2551 23:23 น.
				
												
				
								อรุโณทัย
		
					
				
มองเมฆครึ้มลอยหม่นบนฟ้า
ท้องนภาชุ่มฉ่ำด้วยไอฝน
ท้องถนนคราคร่ำด้วยกลุ่มคน
ช่างสับสนดวงจิตคิดใคร่ครวญ
       มองผู้นำบอกข่าวบนเวที
       ว่ามานี่เพื่อรู้และทบทวน
       คนทำผิดรัฐคุ้มครองอย่างรีบด่วน
       จุดชนวนความร้าวรานของบ้านเมือง
เฝ้าไตร่ตรองมองหาซึ่งสาเหตุ
ความทุเรศของข่าวที่ลือเลื่อง
รัฐไม่เคยช่วยใครให้รุ่งเรือง
สร้างแต่เรื่องผลประโยชน์ให้พวกตน
      สายลมพัดกระหน่ำรุนแรง
      เหมือนแอบแฝงบางอย่างให้ฉงน
      สังคมแบ่งสองฝ่ายก็เพราะคน
      ต่างคิดค้นสรรสร้างเรื่องขึ้นมา
แตกต่างไม่แตกแยกไม่ได้หรือ
แตกต่างคือความคิดที่สรรหา
เหตุและผลที่เกิดจากปัญญา
โปรดนำมาตริตรองเพื่อผองไทย ฯ				
			 
			
				17 มิถุนายน 2551 23:08 น.
				
												
				
								อรุโณทัย
		
					
				
ความรักคืออะไรใครรู้บ้าง
เป็นเส้นทางสู่ฝันฉะนั้นหรือ
เป็นนิยามที่คนเขาลือ
ว่ารักคือการให้ใช่ไหมเอ่ย
       อยากจะรู้นิยามของความรัก
       หมายประจักษ์แจ้งจริงช่วยเฉลย
       ใครรู้บ้างช่วยบอก...บอกมาเลย
       อย่านิ่งเฉยอมพะนำอำภูมิรู้
การจากไปเป็นนิยามของอะไร
โปรดช่วยไขความจริงที่ซ่อนอยู่
แล้วเหตุใดน้ำตาจึงพรั่งพรู
ดูซิดูไหลอาบแก้มแต้มความเศร้า
        อยากรู้นะว่า...รัก...จาก...ไม่ได้หรือ
        ไยต้องถือจากรักแล้วต้องเหงา
        ไยต้องร้องต้องโศกสุดจะเดา
        ก็ใครเล่าทำให้โศกวิโยคใจ
การใฝ่หาความจริงเรื่องความรัก
ช่างแสนหนักดวงจิตคิดไม่ไหว
ใครรู้บ้างโอ้รัก...รักทำไม
เหตุไฉนบ้างมีสุขมีทุกข์ปน
        ความรักคืออะไรใคร่อยากรู้
        หวังได้ผู้ไขความที่สับสน
        จะขอบคุณท่านที่ตอบทุกทุกคน
        คงหลุดพ้นความกังขาแห่งรักเอย